Հոկտեմբերի 4-ին ասուլիս է տվել Հայաստանի երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը: Ինքնին ասուլիսի փաստը արդեն իսկ ուշագրավ է, հաշվի առնելով, որ այսպես ասած հանգստյան օրերին էլ ակտիվ էր երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը, որը Կոնրադ Ադեննաուեր գերմանական հիմնադրամի աջակցությամբ կուսակցական համաժողով էր կազմակերպել, որտեղ խոսում էր ՀՀԿ վերափոխումների մասին, բայց իհարկե ոչ միայն:
Սերժ Սարգսյանը անդրադարձել էր նաև արտաքին և անվտանգային հարցերին, իհարկե 2018-ի հեղափոխությանը, նաև պատերազմին, պարտությանը և Արցախի խնդրի հեռանկարին: Սարգսյանը արդեն հայտնի իր գնահատականներն էր վերստին հնչեցրել Նիկոլ Փաշինյանի հասցեին և «ժանրի կանոնով» կրկնել, որ 2018-ին Հայաստանում տեղի է ունեցել և շարունակվում է «դրսի ուժերի» միջամտությամբ գործընթաց: Միաժամանակ, Սերժ Սարգսյանը Ալիևին էր խոսք «ուղղել», ասելով, որ նա պարտված է եղել Հայաստանի նախկին բոլոր նախագահներին: Փաստորեն, այդ խոսքով Սերժ Սարգսյանը նախկին նախագահների վրա է «ուղղել» Ալլիևի «կրակը», ըստ էության այդպիսով դե ֆակտո որոշակիորեն կամա, թե ակամա հեռացնելով «կրակը» Նիկոլ Փաշինյանի վրայից՝ Հայաստանի շուրջ անվտանգային բավականին բարդ միջավայրի և բավականին բարդ օրակարգի ներկայիս ժամանակահատվածում: Ընդ որում, այդ՝ կրակը «ուղղորդելու» հանգամանքը հաստատվել է Ալիևի արձագանքով, որը քննադատել է Սերժ Սարգսյանին և նշել, թե իրականում Սարգսյանի կառուցած բանակն է պարտվել, ոչ թե Փաշինյանի, որն ընդամենը երեք տարում չէր կարող բանակի հետ անել ոչինչ: Ահա այս բավականին բարդ և խաչաձև «փոխհրաձգության» ֆոնին էլ առավել ուշագրավ է դառնում Ռոբերտ Քոչարյանի ասուլիսը, որում նա «հիշեցնում» է Սերժ Սարգսյանին առաջարկված 5 միլիարդը և ասում, որ այդ առաջարկները եղել են նաև 2018-ից հետո եկած իշխանությանը:
Փաստորեն, Ռոբերտ Քոչարյանն «ի պատասխան» Սերժ Սարգսյանի՝ կրակը նախկին նախագահներից վերադարձնում է միայն նրա վրա: Իսկ, եթե հիշենք նաև, որ երկրորդ նախագահը մի շարք անգամներ անգամ գրեթե բաց տեքստով կասկածել է Սերժ Սարգսյանին 2018 թվականին «կասկածելի պասիվ դիմադրության» համար, ապա առավել քան ակնառու է դառնում, որ ընթացիկ արտաքին քաղաքականա-անվտանգային զարգացումների համատեքստում տեղի է ունենում որոշակի դիմակայություն երկրորդ և երրորդ նախագահների միջև:
Հանրության համար այստեղ իհարկե եզրահանգումներ անելը բավականին բարդ է՝ կարևոր մանրամասների, նրբերանգների չիմացության պատճառով: Սակայն հենց այդ պատճառով էլ կարևոր է, որ իրավիճակը գնահատելու համար հանրությունն առավելագույնս տեղեկացված լինի դրանցից, և մասնավորապես ներկայիս ժամանակահատվածում առանցքային խնդիրներից մեկի՝ «միջանցքի» առնչությամբ, որ դարձել է Ալիևի «իդեա ֆիքսը», և ինչը Ադրբեջանի «ձեռքում»՝ համենայնդեպս ըստ ամերիկացի նախկին համանախագահ Քերի Քավանոյի հայտարարության, հայտնվել է Ռոբերտ Քոչարյան-Հեյդար Ալիևի բանակցությունների արդյունքում, որ եղել են ավելի քան երկու տասնամյակ առաջ: Հատկանշական է, որ այս մասին երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը շարունակում է լռությունը և Քերի Քավանոյի հայտարարությունը չնկատելը:
Լուսանկարը՝ panorama.am-ի