Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Արարատ Միրզոյանը Չեխիայի իր գործընկերոջ երևանյան այցի շրջանակում համատեղ մամուլի ասուլիսի ժամանակ նշել է, որ Նյու Յորքում համանախագահների մասնակցությամբ հանդիպմանը Հայաստանը վերահաստատել է Մինսկի խմբի եռանախագահության ձևաչափի ներքո լիարժեք բանակցային գործընթացի իր պատրաստակամությունը: Նախօրեին, Արարատ Միրզոյանն ընդունել էր Իրանի իսլամական հանրապետության դեսպանին: Սեպտեմբերի 30-ին անդրադարձել էի Հայաստանում Իրանի դեսպանի վերջին օրերի բավականին աշխուժությանը և հայ պաշտոնյաների հետ հանդիպումներին, նկատելով, որ բացի իհարկե երկկողմ և ռեգիոնալ օրակարգային նշանակության տարբեր հարցերից, Թեհրանին ներկայումս թերևս առավել քան հետաքրքրում է Մինսկի խմբի ձևաչափի վերականգնման ուղղությամբ նկատվող աշխուժությունն ու դրա հնարավոր ասպեկտները, այդ թվում առավել ևս Հայաստանին առնչվող:
Թեհրանը երևի թե հենց այդ համատեքստում է դիտարկում նաև իր հանդեպ Ադրբեջանի որոշակի հանդուգն վարքագծի մոտիվները կամ շարժառիթները: Այդ անդրադարձը կատարել էի սեպտեմբերի 29-ին Իրանի դեսպանի և Հայաստանի փոխվարչապետ Պապիկյանի հանդիպման առիթով: Դրան փաստորեն հաջորդել է Իրանի դեսպանի այցը Հայաստանի արտգործնախարարին, ինչը ըստ էության հստակ կերպով հաստատել է Իրանի մտահոգությունների և հետաքրքրությունների վերաբերյալ հնչեցրած գնահատականս: Արարատ Միրզոյանը Հայաստանում Իրանի դեսպանի հետ հանդիպմանը Հայաստանի շնորհակալությունն է հայտնել Հայաստանի հանրապետության տարածքային ամբողջությանը Իրանի սատարող դիրքորոշման առիթով: Իհարկե առաջին հայացքից այդ հանգամանքը կարող է վերաբերել սահմանային խնդրահարույց իրողություններին, սակայն լայն իմաստով թերևս արտգործնախարար Միրզոյանի և Իրանի դեսպանի հանդիպմանը բարձրաձայնված այդ իրողությունը վերաբերում է այն լայն գործընթացին, որի ասպեկտները հանգամանալից հասկանալու մտահոգությամբ Հայաստանում աշխույժ հանդիպումներ է ունենում Իրանի դեսպանը:
Արարատ Միրզոյանը թերևս այդպիսով ազդարարել է, որ Մինսկի խմբի ձևաչափի աշխուժացման և բանակցային լիարժեք գործընթաց սկսելու Հայաստանի պատրաստակամության շրջանակը չի ներառում Իրանի համար խնդրահարույց ասպեկտներ, մասնավորապես Հայաստանի տարածքային ամբողջության հետ կապված, որի վերաբերյալ զգայուն իրավիճակ առաջացնում է Ադրբեջանի «միջանցքային» հավակնությունը: Իրանի համար իհարկե այդ հավաստիացումը կարևոր է, սակայն անշուշտ ոչ ամբողջապես բավարար: Ընդ որում, այդ խնդիրը վերաբերում է նաև Հայաստանին, որովհետև կան մեղմ ասած բավականին շոշափելի նշաններ, որ ներգրավված միջնորդ խաղացողները այդուհանդերձ դիտարկելի են համարում Ադրբեջանի այդ հարցադրումները: Թե որ միջնորդ տերությունը ինչ տարբերակով, սա այլ հարց է, բայց յուրաքանչյուրը կարծես որևէ տարբերակով հարցը առնվազն համարում են դիտարկելի, եթե ոչ որևէ գործընթացի օրակարգում հաստատվածության կարգավիճակով: Հետևաբար, Հայաստանի համար խնդիրն այստեղ ավելի երկարաժամկետ առումով այդ օրակարգի չեզոքացումն է, ըստ այդմ նաև հարցը, թե արդյո՞ք Իրանը պատրաստ է այդ խնդրում աշխատել Հայաստանի հետ և առանց որևէ երրորդ կողմի դեմ, նախաձեռնողական որևէ գործընթացով փախել կամ փորձել փոխել Սյունիքի շուրջ օրակարգն ու տարբեր տերությունների դիտարկումների ռակուրսը: