Զինված ուժերի գլխավոր շտաբի նախկկին պետ Օնիկ Գասպարյանը արել է երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին աջակցելու կոչ և հայտարարություն, դիմելով «զինակից ընկերներին»: Նա վերհաստատել է այն մոտեցումները, որ ունի Նիկոլ Փաշինյանի կառավարման հանդեպ, և որոնք ներկայացրել էր դեռևս հայտնի հայտարարությունների փուլում: Օնիկ Գասպարյանը պաշտոնաթող գեներալ է և այդ իմաստով ազատ է զբաղվել ընդհուպ քաղաքականությամբ, ունենալով այս կամ այն գործչի հանդեպ համակրանք և անելով աջակցության կոչեր: Սակայն, ուշադրության է արժանի «զինակից ընկերներին» դիմելու հանգամանքը, որովհետև առաջանում է հարց՝ նվազագույնը, թե պաշտոնաթող գեներալը ու՞մ, ի՞նչ շրջանակ նկատի ունի զինակից ընկերներ ասելով:
Բանն այն է, որ այլ տրամաբանական բացատրություն, քան բանակն ու դրա հրամկազմը, այս դեպքում չեն նշմարվում: Ըստ այդմ, պաշտոնաթող գեներալը ոչ ուղիղ հասցեագրումով, բայց դե ֆակտո անգամ «ոզնուն հայտնի» ձևակերպումով կոչ է անում զինված ուժերին, բանակի հրամկազմին դրսևորել քաղաքական վարքագիծ, միջամտել քաղաքականությանը, զբաղվել քաղաքականությամբ, ինչի սահմանադրական իրավունքը զինուժը և դրա ներկայացուցիչները չունեն: Նրանք ունեն քվեարկության իրավունք, բայց ոչ հրապարակային քաղաքականությամբ զբաղվելու իրավասություն:
Պաշտոնաթող գեներալ Գասպարյանը դե ֆակտո անում է բանակի հակասահմանադրական վարքագծի կոչ, ինչը ոչ միայն վայել չէ իրապես հայրենասեր ու պետության շահով առաջնորդվող որևէ անձի՝ լինի զինվորական, քաղաքացիական, թե հոգևորական, այլ նաև չափազանց վտագավոր է ազգային անվտանգության տեսանկյունից: Ընդ որում, այստեղ ուշադրության է արժանի մեկ այլ հանգամանք: Փաստորեն, քարոզարշավի այսպես ասած վերջին օրը «մարտի է նետվում» երկրորդ նախագահի աջակցության ծանր հրետանին, ընդ որում փաստացի պետության դեմ ծանր հանցագործության հատկանիշ ենթադրող գործողությունների կոչով: Դա վկայում է, որ Ռոբերտ Քոչարյանի ընտրական գործերը այդքան էլ գոհացուցիչ չեն, եթե առաջանում է պաշտոնաթող գեներալին այդպես խաղարկելու, ինչպես նաև բանակը քաղաքական խաղի մեջ ներքաշելու բացահայտ կոչ անելու անհրաժեշտություն:
Ավելորդ է խոսել այն մասին, որ հայկական բանակը պետք է մնա պետության դիրքում, այլ կերպ ասած չդիրքավորվի քաղաքական որևէ կողմում: Միաժամանակ, պետության իրավապահ համակարգը պետք է դիրքավորվի հնչող հայտարարություններին համարժեք, թույլ չտալու, որպեսզի դրանք ուղղակի, թե անուղղակի վերածվեն «կոչից գործ» անցման: Չպետք է թույլ տալ, որպեսզի որևէ անձ կամ խումբ ընտրապայքարի վերջին օրը վերածի պետության վերջին օրվա:
