«Պատերազմից և սարսափելի ողբերգական ավարտից հետո շոկային սթրեսային իրավիճակից դուրս գալու ելքերից մեկն էլ ավելի սթափ, համընդգրկուն հայացքն նետելն էր՝ հասկանալու համար, թե ինչ պետք է անել խուսափելու նման իրավիճակից: Բայց շարունակում ենք երկարաձգել շոկային իրավիճակը, քանի որ շարունակվում են տարատեսակ ճգնաժամերը, այդ թվում քաղաքական, ինչը թույլ չի տալիս ներսի խնդիրները լուծելուց հետո կամ զուգընթաց նայել նաև, թե արտաքին ոլորտում ինչ խնդիրներ ունենք լուծելու»,-«Առաջին Լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց իրանագետ Աննա Դավթյանը:
Մեր զրուցակցի խոսքով՝ հարևանների հետ հարաբերությունների վերաիմաստավորման կարիք ևս կա: «Ծեծված արտահայտություններով տարիներ շարունակ կրկնում ենք նույն թեզերը՝ ունենալ բարիդրացիական հարաբերություններ հյուսիսային կամ հարավային հարևանների հետ… բայց հյուսիսի ու հարավի հետ կապված թեզերը նույնպես մնում են օդում կախված և բովանդակություն չեն ստանում, ինչն արտահայտվում էր նաև հասարակական ընկալումներում»,-ասաց Գևորգյանը՝ հիշեցնելով, որ պատերազմի օրերին անվերջ ակնկալիքներ կային մեր հարևաններից, որոնք մտացածին էին, որովհետև, ցավոք սրտի, միջազգային հարաբերությունների մասին քննարկումներն այն մակարդակին չեն, որ հասարակությանն էլ կրթեն այդ ոլորտի գիտելիքներով:
Անդրադառնալով հայ-իրանական հարաբերություններին՝ Գևորգյանը փաստեց, որ Իրանի հետ Սյունիքի հարցով շահերի հստակ համընկնում կա: «Հույս ունեմ այս ոլորտում կան պայմանավորվածություններ, բանակցություններ: Միայն այն հանգամանքը, որ Իրանից պարբերաբար հնչում են հայտարարություններ, որ իրենք ամեն ինչ անելու են, որպեսզի իրանա-հայկական քաղաքական սահմանը չփոխվի, խոսում է այն մասին, որ իրանցիների համար չափազանց կարևոր է, որ այդ միջանցք կոչվածը չլինի»:
Առավել մանրամասն՝ տեսանյութում:
