Հավատալ սեփական պրոպագանդիստական կերպարին և մոռանալ իրական մարդ լինելը. հենց սա է պատմաբան Ֆոլկեր Ուլրիխն անվանել Երրորդ ռեյխի ֆյուրեր Ադոլֆ Հիտլերի հիմնական սխալը նրա կենսագրության երկրորդ հատորում: Գրքի գրախոսականը հրապարակել է բրիտանական The Telegraph-ը:
Ֆոլկերի ստեղծագործության երկրորդ հատորը նվիրված է բացառապես Հիտլերի կյանքի վերջին տարիներին՝ 1939 թ.-ից մինչև 1945 թ.-ը: Առաջին հատորում հեղինակը նկարագրում է նացիստական առաջնորդի կարիերան, սիրային պատմությունն ու բնավորությունը, իսկ երկրորդում՝ ինչպես է փոխվում նրա անհատականությունը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին:
1941 թ.-ին նա արդեն վերածվել էր «դաժան, ատելությամբ լի մարդու, որը վստահ էր իր հաղթանակի անխուսափելիությանը, պատրաստվում էր իշխել ամբողջ Եվրոպային և չէր պատրաստվում հաշվի առնել որևէ խոչընդոտ»: Ատելությունը կլանել էր նրան. բոլշևիկների նկատմամբ, սլավոնների և ԽՍՀՄ-ի նկատմամբ, հրեաների նկատմամբ:
Ֆյուրերը պարտություն կրեց, քանի որ հայտնվել էր նրա մասին նացիոնալ-սոցիալիստների պետական քարոզչության ստեղծած առասպելի գերության մեջ: Կենսագիրը պատմում է, որ պատերազմի ընթացքում Հիտլերն ավելի ու ավելի էր համոզվում իր անսխալականության մեջ: Վստահ լինելով սեփական ռազմավարական հանճարեղության մեջ՝ նա միջամտում էր իր զորքերի բոլոր ծրագրերին և չէր հանդուրժում որևէ քննադատություն. նա չէր ընդունում, որ կարող է սխալվել: Նրա մոտ շրջապատն ահաբեկված էր և ընկճված և, ի վերջո, ոչ ոք չխանգարեց նրան ոչնչացնել և պետությունը, և ինքն իրեն:
