Իջևանում տեղի ունեցած իրադարձությունների ֆոնին այս օրերին համացանցում և լրատվական դաշտում ամենատարբեր կարծիքներ շրջանառվեցին։ Տարածված տեսակետներից մեկն էլ այն էր, որ նախկին իշխող համակարգը փորձում է նոր իշխանության դեմ պայքարել համընդհանուր քաոս գեներացնելու տրամաբանությամբ:
Չբացառելով այս վարկածը՝ քաղաքական և ընտրական տեխնոլոգիաների փորձագետ Արմեն Բադալյանը ստեղծված իրավիճակին մի քանի այլ բացատրություն տվեց: «Իջևանի դեպքերը բավականին խորը և բազմաշերտ են, և միայն այդպիսի պարզունակ բացատրություն տալ պետք չէ։ Առաջին հերթին՝ հստակեցնենք. անկախ նրանից, թե ովքեր են հրահրել, կա սոցիալական լուրջ խնդիր։ Նոր իշխանությունը, պաշտոնավարելով մեկ տարուց ավելի, այս ժամանակահատվածում քայլեր չձեռնարկեց, որպեսզի Հայաստանում ներդրումներ ապահովի, այդ թվում՝ Իջևանում, որը կարող էր ապօրինի անտառահատմամբ զբաղվող մարդկանց համար այլ աշխատատեղ ապահովել»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Շարունակելով իր միտքը՝ Բադալյանն ընդգծեց. «Վարչապետը խոսում է, որ աշխատատեղեր կլինեն՝ գնացեք սովորեք, բարձրագույն կրթություն ստացեք, բայց կոնկրետ պայմաններ չեն ստեղծվել, որպեսզի բացվեն կոնկրետ աշխատատեղեր։ Շատ դեպքերում հասկանալի է, որ մարդիկ ճար չունեն և ստիպված են ընտանիք պահել, բայց մենք հասկանում ենք, որ այդ մարդիկ հանցավոր բիզնեսի շրջանակներում են դա անում։ Լուծման տարբերակներից մեկը աշխատատեղերի բացումն էր, որը չի կատարվել»։
Խնդրի լուծման լավագույն ճանապարհը, ըստ մեր զրուցակցի, ոստիկանության օգնությանը դիմելը չէր. «Երբ խոսում են հրահրողների մասին, միանշանակ չենք կարող ասել, որ դա հին համակարգի ներկայացուցիչներն են։ Չեմ բացառում՝ միգուցե դրդողները նրանք են եղել, գուցե Հայաստանից դուրս են եղել, բայց չենք կարող բացառել նաև, որ կարող են վարչապետի շրջապատից լինել։ Այսինքն՝ հին համակարգի համար տրամաբանական կլիներ նման քայլի դիմելը՝ ցույց տալու, որ քաոտիկ իրավիճակ է։ Բայց կարող է նաև Հայաստանից դուրս շահագրգիռ կողմ լինել, որը նույն նպատակը հետապնդի՝ մի քանի հարյուր մարդու միջոցով վարչապետից դժգոհություն հասունացնել։ Շահառուները կարող էին լինել նաև վարչապետի շրջապատից, որովհետև այս ընթացքում հասկացանք, որ վարչապետը փորձում է հարցը լուծել միայն ուժայինների, տվյալ դեպքում՝ ԱԱԾ ղեկավարի միջոցով։ Ստացվեց տարօրինակ մի իրավիճակ՝ ԱԱԾ ղեկավարը համայնքի ղեկավարների հետ տարօրինակ խորհրդակցություն է անցկացնում, դա մի քիչ նորմալ չէ. եթե վարչապետը, փոխվարչապետը, տարածքային կառավարման նախարարը, բնապահպանության նախարարը լինեին՝ մի փոքր հասկանալի կլիներ, բայց այստեղ մենք տեսանք, որ ԱԱԾ ղեկավարի դիրքերը պետական կառավարման համակարգում ամրապնդվեցին»։
Փորձագետը նշում է՝ չի բացառվում, որ իրավիճակի շահառուները լինեն նաև ներսից, այդ թվում՝ վարչապետի թիմակիցները. «Որպեսզի ցույց տան, որ կա դժգոհություն, որի լուծման միակ տարբերակը ուժայինների վրա հենվելն է։ Դա էլ է տարբերակ, ես չեմ ասում, թե միակը, բայց բացառելի չէ ու քննարկման արժանի է»։
Ըստ Բադալյանի՝ առաջանում է մի այլ կարևոր հարց ևս. «Մի քանի հարյուր մարդու կազմակերպելն ու փողոց դուրս բերելը մեկ ժամում հնարավոր չէ, բնականաբար իրականացվել են կազմակերպչական աշխատանքներ։ Դրա մասին չէին կարող չիմանալ ԱԱԾ-ն ու ոստիկանության տեղային կառույցները ու այդ մասին հաղորդեին վերև։ Ստացվում է, որ եթե իմացել են, որ նման միջոցառում է նախապատրաստվում, ինչո՞ւ կանխարգելիչ գործողություն չի իրականացվել։ Ուժային կառույցները տիրապետում են Հայաստանի բոլոր խնդիրներին ու կարող էին այդ հարցին ի սկզբանե լուծում տալ։ Այսինքն՝ ստացվում է, որ ոչ ոքի ձեռնտու չի եղել այս հարցի կանխումը, ու բոլորն ինչ-որ դիվիդենդներ են փորձել շահել»։
Մեր զրուցակիցը շեշտեց. «Խնդիրներն իրար գումարելով մարդիկ այն տպավորությունն են ստանում, որ վարչապետն այնքան էլ ուժեղ չէ, որպեսզի կարողանա խնդիրները լուծել։ Սա չի արվել նրա համար, որ հարյուրավոր մարդիկ այնտեղ երկար ժամանակով ապստամբություն անեին, խնդիր են ունեցել ցույց տալու, որ վարչապետը չի կարողանում իրավիճակը կարգավորել բոլոր բնագավառներում։ Տնտեսական ներդրումներ չկան, մի տեղ ջրի հարց է, մի տեղ՝ հանքերի, մի տեղ՝ փայտի։ Երբ այս ամենը գումարում ես ու հրամցնում հասարակությանը՝ վարչապետի վարկանիշն ընկնում է։ Բացառելի չէ՝ ստեղծվում է քաոս ցույց տալու համար, որ վարչապետը չի կարողանում խնդիրը լուծել, ու այդպիսով նա հեղինակազրկվում է հասարակության մեջ»։
