Օրենսդիր և գործադիր մարմինների վերջնական ձևավորումից հետո իշխանությունները պետք է հետամուտ լինեն իրենց առջև ծառացած թե՛ ներքին և թե՛ արտաքին խնդիրների լուծմանը։ Այս առումով հետաքրքրական է, թե նոր իշխանությունների համար ո՞ր օրակարգը կլինի առաջնային։
Քաղաքական և ընտրական տեխնոլոգիաների փորձագետ Արմեն Բադալյանի կարծիքով՝ 2019 թվականի մարտահրավերները հավասարապես լինելու են թե՛ ներքին և թե՛ արտաքին։ «Չի կարելի առավելություն տալ որևէ ոլորտին, որովհետև երկու դեպքում էլ լուրջ խնդիրներ կան»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Մանրամասնելով իր միտքը՝ Բադալյանն ընդգծեց. «Ներքինի հետ կապված առանձնացնեմ հետևյալը. քանի որ երկրի կառուցումը քրեաօլիգարխիկ համակարգի վերացումից հետո փաստացի զրոյից է սկսվում, բնականաբար, դրան պետք է տրվի իրավական բավականին ամուր հիմք։ Դա անհրաժեշտության դեպքում վերաբերում է թե՛ Սահմանադրության մեջ որոշ կետերի փոփոխությանը և թե՛ դատաիրավական համակարգին, նաև՝ տնտեսության, գիտության և կրթության զարգացմանը, սոցիալական քաղաքականությանը, իհարկե համապատասխան հայեցակարգեր մշակելուց հետո»։
Ըստ մեր զրուցակցի՝ բոլոր ճյուղերը արմատական վերանայման կարիք ունեն. «Որովհետև քրեաօլիգարխիկ համակարգը, որն ուներ իր կառավարման մեթոդները, վերացել է, հիմա նորից այդ ամենը պետք է կառուցվի ժողովրդավարական, իրավական հիմքերի հիման վրա»։
Արտաքին բնագավառում, ըստ փորձագետի, կան լուրջ խնդիրներ. «Ինչպես մենք տեսնում ենք վերջին ամիսների ընթացքում վարչապետն արտաքին քաղաքականությունը ուղղում է դեպի Մոսկվա, բայց աշխարհը փոխվում է՝ կա Միացյալ Նահանգները իր նոր արտաքին քաղաքականությամբ, Եվրամիությունն ունի խնդիրներ, բայց նույնպես կարևոր կենտրոն է, արաբական աշխարհ, հզորացող Չինաստան, Հնդկաստան, աֆրիկյան որոշ երկրներ։ Կան բազմաթիվ կառույցներ, որոնց հետ ՀՀ իշխանությունները պետք է հարաբերություններ հաստատեն հավասարության կամ բազմավեկտորության սկզբունքով, ինչը չկատարվեց անցած մի քանի ամիսների ընթացքում։ Սփյուռքը ևս առանձին խնդիր է, պետք է մշակվեն հայեցակարգեր, որպեսզի հստակ լինի, թե այս փոփոխվող աշխարհում Հայաստանն ինչ դեր է ստանձնելու»։
Արմեն Բադալյանը նշում է՝ միայն այդ կերպ է հնարավոր պահպանվել ու զարգացում ապահովել։ «Եթե նայես միայն դեպի Ռուսաստան ու Պուտին, ապա զարգացում չի լինի։ Այստեղ նույնպես պետք է հայեցակարգեր մշակվի ու համապատասխան աշխատանք իրականացվի»,- եզրափակեց նա։
Քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանի կարծիքով՝ Հայաստանի նման երկրներում ոչ թե արտաքին քաղաքականությունն է ներքինի շարունակությունը, այլ հակառակը։ «Այդ պատճառով ներքին և արտաքին մարտահրավերները փոխկապակցված են։ Մենք տեսնում ենք, թե երկրի ներքին կյանքի և մասնավորապես սոցիալ-տնտեսական իրավիճակի վրա ինչպիսի ազդեցություն ունի հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ։ Այսինքն`շատ դեպքերում այնպիսի տպավորություն է, որ Հայաստանի սոցիալ-տնտեսական իրավիճակը պայմանավորված է լինում ոչ թե Հայաստանի, այլ Ռուսաստանի կառավարության գործունեությամբ։ Ստացվում է, որ, ի վերջո, Ռուսաստանի իշխանությունների ցանկությունից է կախված, թե Հայաստանում մարդկանց սոցիալ-տնտեսական իրավիճակը ինչպիսին կլինի։ Սա ցույց է տալիս, որ Հայաստանը արտաքին մարտահրավերների հետ կապված որևէ իմունիտետ չունի։ Այդ պատճառով, կարծում եմ, գլխավոր մարտահրավերները արտաքին են, որովհետև պետք է կարողանալ բալանսավորված արտաքին քաղաքականություն վարել, փորձել այս հետհեղափոխական շտկումների ֆոնին այնպես անել, որ արտաքին գործընկերների հետ հարաբերությունները կատակլիզմների չհասնեն»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Մեր զրուցակիցը մեջբերելով գազի գնի հետ կապված Ռուսաստանի քաղաքականությունը՝ նշեց. «Մենք հասկանում ենք, որ դա բավականին նուրբ թեմա է, այսօր ինչ-որ պայմանավորվածություններ ձեռք են բերվում, բայց վաղը կարող է դա հնարավոր չլինել… Ռուսաստանը Հայաստանի վրա ազդում է ոչ միայն գազի, այլ ռազմատեխնիկական և շատ այլ թեմաներով։ Պետք է քաղաքականությունը այնպես նուրբ ու բալանսավորված վարել, որպեսզի չվնասել այն, ինչ ձեռք է բերվել։ Մի բան է ֆեյսբուքյան կյանքը, այլ բան է՝ պրագմատիկ քաղաքականությունը։ Ցավոք սրտի, մեզ մոտ քաղաքական, պետական կյանքի կառուցվածքն այնպիսին է, որ ոչ թե արտաքին քաղաքականությունն է շարունակում ներքինը, այլ արտաքինն է շատ դեպքերում որոշում, թե ինչպիսի քաղաքականություն է լինելու ներսում՝ սոցիալ-տնտեսական ոլորտում․ իսկ դա ազդում է մարդկանց՝ իշխանությունների հանդեպ ունեցած տրամադրությունների վրա։ Քաղաքականությունը պետք է լինի ոչ թե էֆեկտների վրա հիմնված, այլ էֆեկտիվ»։
