Քաղաքագիտության դոկտոր Լևոն Շիրինյանը և քաղաքագետ Երվանդ Բոզոյանը Աստանայում կայանալիք ԵԱՀԿ գագաթնաժողովից ԼՂ խնդրի կարգավորման վերաբերյալ լուրջ ակնկալիքներ չունեն: Սակայն, այդուամենայնիվ, Բոզոյանը վտանգավոր համարեց այն հանգամանքը, որ կուլիսներում խոսակցություններ են գնում «ճանապարհային քարտեզի» մասին:
Իսկ օրերս ԼՂ-ում կայացած զորավարժությունները և Սերժ Սարգսյանի կոշտ հռետորաբանությունը, ըստ Շիրինյանի, իրավիճակը հոգեբանական առումով հավասարակշռելու փորձ էր: Բոզոյանի գնահատմամբ, այդ զորավարժություններն ուշացած էին, բայց կայացած ու շատ կարևոր:
Մոսկվայում կայացած Սարգսյան-Մեդվեդև և Բաքվում` Ալիև-Մեդվեդև հանդիպումներն, Ըստ Լևոն Շիրինյանի, նպատակ ունեին հերթական անգամ կարծիքների փոխանակում ու տեսակետների ճշգրտում իրականացնելու: Շիրինյանի խոսքերով, նման ակտիվությունը բնական է, սակայն, այդուամենայնիվ, կոչ է անում հստակ իմանալ, որ բացի Ադրբեջանից ու Հայաստանից, ոչ ոք չի ցանկանում, որ խնդիրը կարգավորվի. «Այս հանդիպումները հարցը չլուծելու համար են, որպեսզի տարածաշրջանը կառավարվի: Այս վիճակը կշարունակվի մինչև նավթի ռեսուրսի անկումը` 10-15 տարի անց: Եթե մենք այս վիճակը պահենք, կարծում եմ, որ հաղթած դուրս կգանք, բայց անընդհատ պետք է պատրաստվենք պատերազմի ու հակամարտության լուծմանը»: Երվանդ Բոզոյանի գնահատմամբ, հանդիպումներ կազմակերպելով Ռուսաստանը ցանկանում է ցույց տալ, որ ղարաբաղյան հարցի կարգավորման բանալին իր ձեռքում է, սակայն միջազգային հանրությունը նրան թույլ չի տա լուծելու այդ հարցը. «Եթե Ռուսաստանը անընդհատ հանդիպումներ կազմակերպի, որոնք արդյունք չեն տալիս, ապա բավականին դիվանագիտական մինուս է Ռուսաստանի համար և քարտ-բլանշ է տալիս այլ մոտեցումների առաջ գալուն` ինչպես ԱՄՆ կողմից շրջանառվող «ճանապարհային քարտեզը»: Սա փուլային տարբերակ է, և նրանք ուզում են առաջարկել գործողությունների ծրագիր, որտեղ ոչ բոլոր օղակներում կան լուծումներ, այլ միայն այնտեղ, որտեղ կա համաձայնություն»:
