Հայ-թուրքական հարաբերություններում առաջընթացի համար լավատեսության հիմքեր չկան: Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց թուրքագետ Վահրամ Տեր-Մաթևոսյանը՝ խոսելով հայ-թուրքական հարաբերություններում Հայաստանի դիվանագիտության նպատակահարմարության մասին:
Նրա գնահատմամբ՝ Թուրքիայի ԱԳ նախարար Ահմեդ Դավութօղլուի այցը ՀՀ ցույց տվեց, որ Հայաստանը պետք է դիրքորոշում արտահայտի արձանագրությունների ապագայի վերաբերյալ, քանի որ, ըստ թուրքագետի, արդեն իսկ պարզ է, որ արձանագրությունների նախաստորագրումից հետո այս ոլորտում ՀՀ-ի լծակները գնալով թուլանում են, և այդ գործընթացն արդեն դուրս է եկել Հայաստանի հնարավորությունների շրջանակից, ուստի Հայաստանը պետք է դիրքորոշում հայտնի:
«Ամերիկացիներն են, որ կանգնած են ՀՀ-ի կողքին, ո՞ւր են այն մարդիկ, ովքեր կանգնած էին Դավութօղլուի ու Նալբանդյանի թիկունքին Ցյուրիխյան արձանագրությունների ստորագրման ժամանակ: Այնպես որ՝ միջազգային հանրությունը ևս ընդունում է առկա փաստը, և ԱՄՆ-ը պետք է անկեղծ խոսակցություն ունենա կողմերի հետ և ընդունի, որ այս գործընթացը հաջողություն չի ունեցել, և պետք է մտածել ինչպիսի քաղաքական օրակարգով հանդես գալ»,- նշեց Վահրամ Տեր-Մաթևոսյանը՝ շարունակելով, որ միջազգային հանրությունը ևս հուսախաբ է եղել:
Թուրքագետի համոզմամբ՝ գործընթացները ՀՀ-ի վերահսկողության դաշտից դուրս են մնացել: Նա հիշեցրեց, թե ինչ է ասում ԱԳ նախարարը, ապա հավելեց՝ մի՞թե դա եղել է արդյունավետ:
«Ես կարծում եմ՝ ոչ. ճկունություն չեմ տեսել, ես չեմ տեսել դա: Պետք է կարողանանք հասկանալ, որ այս արտաքին քաղաքականության մեջ, իրերի այս դրությամբ, Հայաստանի այս դիրքորոշմամբ առաջընթաց չկա»,- նկատեց նա:
Անդրադառնալով Դավութօղլուի՝ ՀՀ կատարած այցին՝ ասաց, որ այն հմտորեն կայացված ակցիա էր: Ավելին, Վահրամ Տեր-Մաթևոսյանի կարծիքով, պարզ էր, որ նա ՀՀ էր եկել հանդիպելու ՀՀ նախագահին, հանդիպման ընթացքում բարձրացվելու էին ԼՂ-ին առնչվող հարցեր, և մերժումը եղավ:
«Ամերիկյան կողմն է պնդել այդ հանդիպումը, ամերիկյան կողմն է եղել շահագրգիռ կողմը, որպեսզի հանդիպումը կայանա: Պետքարտուղարության հայտարարությունից դատելով՝ դա եղել է ամերիկյան նախաձեռնությունը»,- նշեց նա՝ ամփոփելով, որ ՀՀ արտաքին դիվանագիտության կառույցի ներկայիս քաղաքականությունը ոչինչ չի խոստանում: