Հայաստանում Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեսպան Մոհամմադ Ռեյիսին երեկ շատ ուշագրավ հայտարարություն է արել Հայաստանի գազամատակարարման վերաբերյալ: Նա հայտարարել է, որ Իրանը ողջունում է հայ-ռուսական էներգետիկ նախագծերը, սակայն ասել է, որ Իրանը կարող է Հայաստանին ավելի էժան գազ մատակարարել, եթե միայն Հայաստանը ցանկանա: Այս հայտարարությունը կարելի է իսկապես սենսացիոն որակել` հատկապես նկատի ունենալով, որ այն հնչել է ՌԴ նախագահ Պուտինի հայաստանյան այցից անմիջապես հետո:
Այսպիսով, Իրանը, փաստորեն, հայտարարում է ռուսական գազի այլընտրանքի մասին` նշելով, որ ամեն ինչ, ըստ էության, կախված է միայն Հայաստանի ցանկությունից: Նկատի ունենալով, որ գազը հայ-ռուսական հարաբերություններում միշտ էլ հանդիսացել է մահակներից մեկը, կարող ենք ասել, որ Իրանը, ըստ էության, առաջարկում է այդ մահակի հարվածներից պաշտպանվելու տարբերակ: Այս իրավիճակում առնվազն զարմանալի պետք է լինի, թե ինչու Հայաստանի իշխանություններն իրանական ավելի էժան գազը թողած` ըստ էության տրվում են ռուսական էներգետիկ շանտաժներին և կախված մնում ռուսական մատակարարումներից:
Այս հարցը մի կողմից առկա է, մյուս կողմից, սակայն, առկա է նաև այս հարցի վաղուց հայտնի պատասխանը՝ որովհետև Հայաստանի իշխանությունները չունեն Հայաստանի շահերից բխող քայլեր անելու համարձակություն, կամք: Իսկ իրանական էժան գազը նախընտրելը, բնականաբար, Հայաստանի շահերից է բխում, ոչ թե Ռուսաստանի: Սակայն միայն այն, որ Իրանն է դրսևորում նման հայտարարություն անելու համարձակություն, ինքնին արդեն իսկ շատ հետաքրքիր է: Այսինքն` Իրանը ոչ միայն չի խորշում Ռուսաստանում վատ ընկալման արժանանալուց՝ այդ հայտարարության համար, այլ ինքնին հանդես է բերում նախաձեռնողականություն: Այսինքն` Թեհրանի գործողություններն այստեղ պասիվ չեն, ինչն արդեն ստանում է բավական լուրջ քաղաքական բնույթ:
Ամենայն հավանականությամբ, հայ-ռուսական ինչ-ինչ զարգացումներ Պուտինի այցի կապակցությամբ խստորեն մտահոգել են Թեհրանին, և այսպիսով Ռուսաստանին է մեսիջ հղվում, որ Իրանը չի պատրաստվում դիտորդի դերում հետևել տարածաշրջանում Մոսկվայի ծավալապաշտական և ըստ էության ռազմատենչ նկրտումներին, երբ Պուտինն ուժի ցուցադրություն էր անում Երևանում Հայաստանի իշխանությունների հնազանդ հայացքների ներքո:
Այս իրավիճակում հետաքրքրական է լինելու Երևանի պահվածքը հետագայում, քանի որ իրանական մեսիջն, իհարկե, ուղղված լինելով գլխավորապես Ռուսաստանին` նաև Հայաստանի իշխանություններին է հասցեագրված, և Թեհրանն ուզում է հասկանալ, թե գոյություն ունի՞ արդյոք նման բան Հայաստանում՝ իշխանություն:
