Սերժ Սարգսյանն այսօր կատարել է նոր կառավարության առաջին նշանակումները, որոնցում առկա են հետաքրքրական փոփոխություններ: Մասնավորապես, իրենց պաշտոնավարումը չեն շարունակելու տրանսպորտի և կապի նախարար Գագիկ Բեգլարյանն ու ֆինանսների նախարար Գագիկ Խաչատրյանը: Այս երկու գործիչներն, իհարկե, առանցքային ֆիգուրներ էին առկա իշխանական համակարգում, իհարկե՝ ամեն մեկը յուրովի և տարբեր բնույթի, սակայն նրանք ըստ էության գործող համակարգի առանցքային խորհրդանիշներից էին:
Եվ այս առումով, Կարեն Կարապետյանին փոփոխությունների խորհրդանիշ հռչակելով, Սերժ Սարգսյանը փաստորեն կառավարության կազմից հեռացնում է, այսպես ասած, գործող համակարգի խորհրդանիշներին: Կբերի՞ այս փոփոխությունը որակական փոփոխությունների, թե՞ ընդամենը հին դիմափոշին կփոխվի նորով, ավելի թարմով՝ իհարկե, ցույց կտա ժամանակը:
Իհարկե, այսքանով կառավարության ձևավորման ինտրիգը ոչ միայն չի ավարտվում, այլև ըստ էության դեռ նոր է սկսվում, քանի որ դեռևս բաց է մնում արտաքին գործերի և պաշտպանության նախարարների հարցը, միաժամանակ նաև ՀՅԴ պորտֆելների հարցը՝ նկատի ունենալով կառավարության ղեկավարի կարգավիճակում Կարեն Կարապետյանի առաջին քայլերով դրսևորված Կարապետյան-ՀՅԴ որոշակի կոնֆլիկտի կամ առնվազն ներքին լարման առկայությունը:
Այս ամենն, իհարկե, բոլոր դեպքերում առանցքային է պահում հարցը, թե ինչքանով են այս փոփոխությունները ընդամենը կառավարության կամ իշխանության շպարի թարմացում և ինչքանով են էական և շոշափելի ազդեցություն թողնելու հանրային կյանքի բարելավման ուղղությամբ:
Մյուս կողմից, իհարկե, տեղի ունեցող գործընթացի հակառակ երեսն այն է, թե ինչ ազդեցություն են ունենալու փոփոխությունները ներիշխանական հարաբերություններում: Մասնավորապես, Գագիկ Բեգլարյանի հեռացումը նախարարի պաշտոնից արդյո՞ք բերելու է նաև նրա ներիշխանական դերի վերանայման, թե՞ նախարարի պաշտոնը կարող է կոմպենսացվել, օրինակ, պատգամավորի կարգավիճակով և ՀՀԿ ցուցակում որևէ անցողիկ տեղով:
Տեղի է ունենում ներիշխանական ստատուս քվոյի փոփոխությո՞ւն, թե՞ պարզապես դիրքային վերադասավորումներ: Այս ամենն, իհարկե, քիչ թե շատ ավելի պարզ կարող է դառնալ միայն կառավարության վերջնական ձևավորումից հետո, երբ նշանակվեն նաև առընթեր գերատեսչությունների ղեկավարները, քանի որ կոնկրետ ներկայիս փոփոխություններում հետաքրքրություն ներկայացնում են ոչ միայն նախարարների նշանակումները կամ վերանշանակումները, այլ նաև մի նշանակում նախագահի աշխատակազմում: Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ է նշանակվել Ալեքսան Հարությունյանը, որը երկար տարիներ՝ Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահության շրջանում, ղեկավարում էր Հանրային հեռուստաընկերությունը, իսկ վերջին տարիներին կատարում էր Արգենտինայում ՀՀ դեսպանի պարտականությունը:
Այս տեսանկյունից գործ ունենք իսկապես ներիշխանական լայն ճակատով տեղի ունեցող, մեծ դիապազոնով փոփոխությունների հետ, որոնց ընդհանուր միտումն, իհարկե, առկա մասշտաբի պայմաններում բավական բարդ է արձանագրել առաջին մեկ հայացքով:
Ըստ ամենայնի, ինքնին այդ ընդգրկուն դիապազոնը նպատակ ունի նաև «ապակողմնորոշել» ներիշխանական համակարգը՝ դրա միջոցով փորձելով հաղթահարել այդ փոփոխությունների հնարավոր համակարգային դիմադրության օջախները:
