Thenational.ae կայքում հրապարակվել է Թոմաս Սեյբերթի «Թուրքիայի «հրեշավոր» հուշարձանը` քննարկումների կայծ» խորագրով հոդվածը, որը նվիրված է Կարսի հուշարձանի ապամոնտաժմանը.
«Ոմանց համար այդ հուշարձանն «այլանդակ» է, իսկ մյուսների համար` արվեստի ազատության խորհրդանիշ: Հուշարձանի ապամոնտաժման աշխատանքները մեկնարկեցին ապրիլի 24-ին` Հայոց ցեղասպանության 96-րդ տարելիցի օրը:
Մինչ այդ Հայաստանն իր դժգոհությունն էր հայտնել հուշարձանի ապամոնտաժման մտադրության կապակցությամբ, սակայն թուրքական կառավարությունն ու տեղական իշխանություններն անդրդվելի մնացին:
Թուրքական ընդդիմության առաջնորդ Քեմալ Քըլըչդարօղլուն հայտարարել է, որ թուրք արվեստագետները գտնվում են իշխանությունների վիթխարի ճնշման տակ: Նա նաև Էրդողանին զգուշացրել է, որ պատմության մեջ է մտնելու որպես արվեստի ստեղծագործություններ ոչնչացնող:
Թուրք բազմաթիվ արվեստագետներ, իրենց հերթին, սուր քննադատության են ենթարկել Էրդողանին` նրա բռնատիրական նկրտումների համար: Էրդողանը քննադատվել է մի շարք թուրք լրագրողների ձերբակալության և կառավարությանը քննադատող գրքերի հրապարակումն արգելելու համար: Էրդողանը, սակայն, հայտարարում է, որ ինքը «կապ չունի» դատական համակարգի կայացրած վճիռների հետ (դրա համար էլ Քըլըչդարօղլուն Էրդողանին կնքել է «գլխավոր դատախազ» մականվամբ):
Կարսի հուշարձանի ապամոնտաժման դեմ պայքարող արվեստագետ Բեդիր Բայքամը դանակահարվելուց հետո հիվանդանոցում հայտարարել է, որ իր հետ կապված այդ միջադեպը քաղաքական ենթատեքստ ունի:
Թուրքական Today’s Zaman թերթի սյունակագիր Յավուզ Բայդարը գրել է, որ հուշարձանի ապամոնտաժման հրաման արձակելով` Էրդողանը լուրջ սխալ է գործել: Սակայն ամենաուշագրավն այն է, որ հուշարձանի ապամոնտաժման դեմ բողոքողների թվում էին հայտնվել ռազմական հեղաշրջումների և Էրդողանի ռեժիմի տապալման օգտին ակնհայտորեն հանդես եկողները, որոնք առավել անհաշտ դիրքորոշում ունեն հայ-թուրքական սահմանի բացման հարցում»:
Հիշեցնենք, որ երեկ «Թուրքիա-ԵՄ» խորհրդարանական հանձնաժողովի նախագահ Հելեն Ֆլյուրտը հուշարձանի ապամոնտաժումը որակել է որպես «արվեստի գրաքննություն».
«Անավարտ հուշարձանի, արվեստի նմուշի ոչնչացման որոշումն ակնհայտորեն վկայում է գրաքննության մասին: Այս հուշարձանը խորհրդանշում է հայերի և թուրքերի բարեկամությունն ու հավասարությունը, ինչը, սակայն, վերացվում է հուշարձանի ապամոնտաժման վճռով»: