Մեր զրուցակիցն է Սպիտակի քաղաքապետ Գագիկ Սահակյանը։
-Պարոն Սահակյան, հիմա, երբ Ուկրաինայի ժողովուրդը Յանուկովիչին դավաճան է համարում, հնարավո՞ր է այլևս նրա անունը չկրի Սպիտակի հրապարակը:
-Արդյոք չե՞ք շտապում եզրակացություններ անել: Ինչքանով լրատվամիջոցներից տեղյակ եմ, Ուկրաինայի այսօրվա իշխանությունները պատերազմ են հայտարարել իրենց Լուգանսկի, Դոնեցկի ժողովրդին: Չենք շտապո՞ւմ ինչ-որ մի բան անել: Մենք տեսել ենք Յանուկովիչի կատարած բարի գործերը և նախաձեռնությունները երկրաշարժի ժամանակ: Եվ դա մեր ժողովրդին բավարար հիմք է տվել, որպեսզի հրապարակ անվանակոչվի էդ մարդու անունով, երբ նա դեռ Ուկրաինայի նախագահ չէր: Դրա համար այսօր նման նախաձեռնություն՝վերանվանելու հրապարակը, որևէ տեղից չի եկել,և ես էլ չեմ պատրաստվում բարձրացնել այդ հարցը: Վաղը չգիտենք, Յանուկովիչին հնարավոր է՝հենց հերոսի կոչում տան, քանի որ այդ մարդը իր ձեռքը չարյունոտեց:
-Մի՞թե կարծում եք, որ այսքանից հետո նրան հնարավոր է երբևէ արդարացնել, ուր մնաց հերոսի կոչում տալ.չընդառաջեց ժողովրդի պահանջին:
-Նա հրաժարվեց իր աթոռից, որպեսզի արյունահեղություն չլինի: Համենայն դեպս,ես էդպես եմ կարծում:
Կարծում եք՝ժողովուրդը Եվրամիություն մտնելու այդպիսի ցանկությո՞ւն ունի, կարծում եք՝ Ուկրաինան կդառնա եվրոպական որոշ երկրների ստրո՞ւկը: Իսկ ծանո՞թ եք ԵՏՄ-ին…ես գիտեմ, որ այդ միության նախագահողները հերթով պետք է լինեն, ունաև Հայաստանը, Բելառուսը, Ղազախստանը, և Ռուսաստանը,և եթե այլ երկրներ էլ անդամակցեն միությանը, նրանք էլ կլինեն նախագահողներ:
-Եթե հանկարծ Գագիկ Ծառուկյանը զանգահարի և ասի՝ արի փոխենք հրապարակի անունը, քանի որ որքան էլ Յանուկովիչը իմ ընկերն է, բայց նա ուկրաիանցի ժողովրդի թշնամին է, Դուք ընդառաջ կգնա՞ք այդ պահանջին:
-Չգիտեմ՝հարցի նպատակը որն է, ուզում եմ ուղղակի ձեզ ասել, որ Յանուկովիչի անունով վերանվանվել է հրապարակը այն ժամանակ, երբ դեռ քաղաքապետ չէի, և Յանուկովիչը նախագահ չէր,և Ծառուկյանը Յանուկովիչի հետ մտերիմ հարաբերություննեչ չուներ: Եվ դա ոչ թե զանգով է արվել,այլ արվել է ավագանու որոշմամբ, որը գնահատել է մարդու գործունեությունը: Իսկ զանգով վերանվանելը, կարծում եմ,նախ կոռեկտ հարց չէ, երկրորդը՝ անհնար է:
-Իսկ սպիտակցիները նման պահանջ ներկայացրե՞լեն:
-Եթե նման պահանջ առաջ քաշեն, բնականաբար, ավագանին կքննարկի այդ հարցը, այսքան ժամանակ որևէ մեկը այստեղ նման պահանջ չի ներկայացրել:
-Իսկ իշխանությունների՞ց:
-Դարձյալ ոչ:Երկրաշարժի հաջորդ օրը Յանուկովիչը,իր բանուգործ թողած, եկել է ու աշխատել ջանասիրաբար, սրտացավ, այնպես, ինչպես իր հարազատի համար կաշխատի: Փլատակներ է մաքրել և փլատակների տակից մարդիկ հանել, կենդանի մարդիկ են հանել, հասկանո՞ւմ եք: Եթե մի պահ հասկանանք, որ գոնե մի մարդ փրկել է, ուրեմն այդ մարդու արձանը կարելի է կանգնեցնել, ինչպես կանգնեցրել ենք Ռիժկովի կիսանդրին:
-Կարո՞ղ է՝Յանուկովիչի արձանն էլ կանգնեցնեք:
-Ես ինքս որոշում չեմ կայացնում դրա վերաբերյալ, բայց լավ առաջարկ արեցիք, ես կառաջարկեմ ավագանուն, և եթե կհամաձայնեն,ուֆինանսական միջոցներ կունենանք, անպայման կկանգնեցնենք՝քանի դեռ չեն դատել այս մարդուն։Եթե դատենք՝չենք անի:
-Փաստորեն,Ուկրաինայի ժողովրդի ցանկությունը հաշվի չեք առնում:
-Ուկրաինայի ժողովրդի ցանկությունը կիսված է, և մենք չգիտենք՝ իրականում ինչ ենուզում.մի կեսը մի բան է ուզում, մյուս կեսը՝ուրիշ բան, էն մյուս կեսն էլ անջատվեց: Եկեք դուք էլ մի մտածեք դրա մասին, և երբ Ուկրաինայի ժողովուրդը կգա ընդհանուր հայտարարի, այն ժամանակ կարելի է նման թեմաներով բանավիճել, զրուցել և նաև տպագրել ինչ-որ մի բան:
-Տպավորություն է, որ եթե Յանուկովիչը հիմա գա Հայաստան, Դուք պատրաստ եք նրան ընդունելու:
-Իհարկե, իհարկե պատրաստ եմ, քանի դեռ մարդը դատված չէ,և միջազգային որևէ դատարան նրա գործունեությանը գնահատական չի տվել, կարծում եմ՝անմեղության կանխավարկածը դեռ գործում է, և ես հակված չեմ մտածելու, որ Յանուկովիչը հանցագործ է, քանի դեռ չկա դատարանի որոշումը: Այնպես որ, Յանուկովիչը Սպիտակի բարեկամն էեղել,և սպիատկցիները,կարծում եմ, նրան լավ կընդունեն: