«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Երևանի ավագանու անդամ, Երևանի քաղաքապետարանի քաղաքաշինության հարցերի հանձնաժողովի նախագահ, ՀՊՃՀ ռեկտոր Հովհաննես Թոքմաջյանը:
-Պարոն Թոքմաջյան, մեկ տարի է, ինչ ավագանու անդամ եք: Մինչև ավագանու անդամ դառնալը, Դուք ծրագրեր ունեիք հատկապես քաղաքում ծառեր տնկելու ուղղությամբ: Այնուամենյանիվ, ծառերը չեն ավելանում, ավելին, հատվում են, ինչպես օրինակ՝ Աֆրիկյանների տան մոտ ծառերը հատվեցին:
-Այն, որ ծառերն ավելանում են՝ ակնհայտ է, իսկ Աֆրիկյանների տան խոսակցությունը այլ խոսակցություն է: Ոչ միայն ծառատնկում գաղափարն է կարևոր, այլև ծառերը խնամելու նոր մշակույթ է Երևանում ի հայտ եկել: Ես մի քանի անգամ անցնում եմ նոր Սարալանջի ճանապարհով, կամ այլ տեղերով, որտեղ մեկ-երկու տարեկան ծառերի նկատմամբ խնամքն ակնհայտ երևում է: Իհարկե, սա բավական քիչ է Երևանի ծառատնկման համար, իմ ասած ծրագրերից մեկը արդեն իրականացրել ենք, նախագիծը ավարտված է, արդեն շինարարության մրցույթ է հայտարարված: Երևանի քաղաքապետարանը տրամադրելու է դրա համար երկու հարյուր միլիոն դրամ: Խոսքը Նոր Նորքի առաջին զանգվածի այգու շինարարությանմասին է: Նախագիծն իրականացվեց մեր ճարտարապետ և շինարար ընկերների կողմից և նվեր տրվեց Երևան քաղաքին: Այգին նախատեսվում է վեց հեկտար տարածքի վրա, և կարծում եմ՝ գողտրիկ և գեղեցիկ վայր կդառնա մեր բնակչության համար:
–Դուք նշեցիք, որ Աֆրիկյանների տան խնդիրն այլ խնդիր է։ Այսօր, երբ անտերության են մատնված շենքի քարերը, որևէ մեկը չի հավատում Հին Երևան նախագծին։ Մենք կորցրինք քաղաքի պատմական մի շերտ:
-Շատ տխուր կլինի, եթե դա չկարողանանք վերականգնել, ես լավատես եմ այս հարցում: Կարծում եմ, որ կկարողանանք վերականգնել, որովհետև հրաշալի կառույց է: Հին Երևանի պահպանությունը լուրջ խնդիր է, գալիս է խորհրդային ժամանակներից, և հատուկ ծրագիր կար շենքերի տեղափոխման և պահպանման ուղղությամբ:
Մեր հիմնական խնդիրը կանաչ տարածքների հետ է կապված: Քաղաքը շատ ցածր կենսաապահովում ունի կանաչ տարածքներից, և միայն մայթեզրին տնկած ծառերով և ծաղիկներ դնելով խնդիրը չի լուծվելու: Այս խնդիրը լուծելու համար անհրաժեշտ է մասսայական անտառների հիմնադրում, որտեղ դա հնարավոր է: Ցավոք սրտի, շատ քիչ ազատ հող կա դա անելու համար: Այս հարցերը նույնպես ուսումնասիրվում են, այս հարցը քաղաքապետի ուշադրության կենտրոնում է: Մտածում ենք Իսակովի պողոտայի տարածքների անտառապատման մասին, կարծում եմ՝ պետք է Երևան մտնող տարածքները անտառապատ տարածք դարձնել: Նորմայից 35 տոկոսով հետ ենք: 20-րդ դարի երրորդ քառորդում կար ծրագիր, որ Հայաստանը պետք է ունենար նորմային համապատասխան մեկ շնչին հասնող կանաչ տարածք:
-Ինչպե՞ս դա հասանելի դարձնել մեր իշխանություններին, երբ հանրային շահի փոխարեն բիզնես շահ են տեսնում:
–Շատ խիստ եք հարցերը դնում: Ցանկացած հեղափոխությունից հետո, ինչպես դա եղավ 88-90թթ., երբ տեղի է ունում ֆորմացիաների փոփոխություն, փոխվում են չափանիշները: Չգիտես ինչու՝ որոշ մարդկանց թվաց, որ կարելի է Օպերայի տարածքում սրճարաններ կառուցել, մայթերի վրա խանութներ կառուցել: Ժամանակները այդպիսին էին, հետո հասկացան, որ այդպես չի կարելի անել:
Ավելին՝ տեսանյութում:
