Friday, 29 03 2024
Եվլախը իր ճակատին դաջած անձը գուցե հրահանգ ունի ազգամիջյան բախումներ հրահրելու
Տեղումներ չեն սպասվում
Կա ահաբեկչության վտանգ․ ՌԴ հատուկ ծառայությունները հիբրիդային պատերազմ են մղում Հայաստանի դեմ
Ոսկեպարցիներն անհամբեր սպասում են. «Հրապարակ»
Գյումրիում Նիկոլ Փաշինյանին շատ «ջերմ» ընդունելություն են ցույց տվել. «Ժողովուրդ»
Իշխան Սաղաթելյանի հոր նկատմամբ դատախազությունը հարուցել է քրեական հետապնդում. «Հրապարակ»
Դիանա Գալոյանը նոր պաշտոն կստանա՞. «Հրապարակ»
Նոր դիվանագիտական սկանդալ է հասունանում արտգործնախարարությունում. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանը ոչինչ չի խնայում իր անձնական պաշտպանությունն անխոցելի դարձնելու համար. «Հրապարակ»
Բաղմանյանի մեղավորությունը չի հաստատվում, նրա դեմ ցուցմունք տվողը մեկ միլիոն դոլար պարտք է բանկին. «Ժողովուրդ»
Ովքե՞ր են ընդգրկված լինելու Հայկ Մարությանի նոր կուսակցությունում. «Ժողովուրդ»
Էրդողանի կասկածները եւ խաղաղությունն ու պատերազմը Կովկասում
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար

Դադարել ապրել թուրքերի ինադու

Օրերս համացանցոում հայտնվեց ադրբեջանական մեդիա դաշտի մի հոդված, որտեղ հեղինակը գրում էր, որ ադրբեջանցիները ըստ էության ապրում են միայն մի մոտիվով` հետ չմնալ հայերից և ամեն հարցում գերազանցել նրանց: Հեղինակն իր հոդվածում հեգնում էր ադրբեջանական հասարակական-քաղաքական, մշակութային շրջանակների այդ կերպը: Ընթերցելիս բավական նմանություն ես գտնում հայկական իրականության հետ: Հայ ժողովուրդն էլ կարծես թե ապրում է այսպես ասած թուրքերի ինադու: Մենք ուրախանում ենք թուրքերի կամ ադրբեջանցիների անհաջողություններով, և ոգևորվում ենք նրանց անհաջողություններից: Միգուցե ադրբեջանցիների մոտ այդ ամենը շատ ավելի հիվանդագին չափերի է, մեզ մոտ պակաս, կամ մեզ մոտ ավելի, նրանց մոտ պակաս: Սա էական չէ:

Էական է այն, որ մենք կյանքը, աշխարհը, իրականությունը կարծես պատկերացնում ենք նույն կերպ, նույն արժեհամակարգով, մտածողության նույն հիմքով, պատկերացումների նույն պրիզմայով: Ու բնական է, որ այս պարագայում առավելություն ունենալու է այն կողմը, որը որ շատ փող ունի, մեծ տնտեսական ռեսուրս, նյութական բազա: Ու սա կյանքի օբյեկտիվ իրականությունն է: Ահա թե ինչու հայ ժողովրդի առջև կա մի պարզ խնդիր, որի ձևակերպումն ու ընկալումը, ըստ էության, շրջադարձային նշանակություն կարող է ունենալ թե՛ Հայաստանի, թե՛ հայության կյանքում. մենք պետք է դադարենք ի հեճուկս թուրքերի ապրելուց, մենք պետք է մեր համար սահմանենք պետական-ազգային առաջնահերթություններ, կողմնորոշիչներ, ու դրանց սահմանման գործում Թուրքիան կամ Ադրբեջանն ամենևին էլ շարժիչ ուժ պետք է չլինեն:

Եվ դա կլինի մեր լավագույն հակաքայլը, որ կարող ենք անել մեր պետականությանը լուրջ մրցակցություն թելադրող Թուրքիայի և Ադրբեջանի դեմ: Քաղաքակրթական, մտածողության ավելի բարձր մակարդակի ելնելու դեպքում միայն մենք կարող ենք չեզոքացնել ադրբեջանական, կամ թուրք-ադրբեջանական տնտեսական, ֆինանսական ահռելի առավելությունը: Մենք պետք է դառնանք այլ տեսակի, այլապես նույնը մնալու դեպքում մրցակցության ելքը որոշվելու է ֆիզիկական չափումներով՝ տնտեսության ծավալ, զենքի քանակ, փող և այլն:

Երբ այսօր շատերն ասում են, թե այդ քանակական առավելությունը կար նաև 1990-ականների պատերազմում, բայց մենք հաղթեցինք, դա չի նշանակում, թե քանակն այդուհանդերձ որոշիչ չէ: Այդ ժամանակ մենք հաղթեցինք, որովհետև տեսակով ուրիշ էինք դարձել կամ դառնում, այդ պրոցեսում էինք, ու մենք տեսանք դրա արդյունքը: Սակայն արդյունքը տեսնելով հանդերձ, ըստ էության ամբողջությամբ չգիտակցեցինք, ու պրոցեսն ինչ որ պահից ընդհատվեց, իսկ վերջին տասնամյակում սկսվեց լիակատար հետընթացը դեպի «ելման դիրք»: Մեր միջի նոր տեսակը մղվեց հետ, ճնշվեց, փակվեց, մեկուսացվեց, հեռացավ: Բայց ներկայումս Հայաստանն ապրում է մի ժամանակաշրջան, երբ այդ ուրիշ տեսակը նկատելիորեն ակտիվացել է և ինքնադրսևորվում է: Այն ցրված է հասարակական-քաղաքական տարբեր սեգմենտներում, առայժմ գործողությունները հիմնականում կենտրոնախույս են:

Բայց, ինչպես ասում են, սառույցը հալվում է, և մեր երկրում տեղի ունեցող գործընթացներում այդ նոր տեսակը փորձում է ավելի ու ավելի տեսանելի դերակատարում ստանձնել: Հայաստանի շանսը դա է, այլ ոչ՝ ռուսական զենքը, ոչ՝ ռուսական երաշխիքները, ոչ՝ ինչ-որ միջազգային այլ երաշխիքներ: Հայաստանի շանսը նոր տեսակն է, քաղաքացու տեսակը, իրավունքի և ազատության ուժը զգացող տեսակը:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում