Օրերս «Հրապարակ»-ի խմբագիրը մի ուշագրավ նամակ է ստացել, որը ներկայացվում է ստորև.
«Երկար ժամանակ է, ինչ ցանկանում եմ գրել Ձեզ այս նամակը, Արմինե ջան, բայց համարձակությունս չէր ներում, սակայն այս վերջին դեպքից հետո այլևս սիրտս չի դիմանում: Ասեմ, որ որդուս եմ ուղարկել ծառայության` 19 տարեկան է և ծառայում է «Եղնիկներ» կոչվող զորամասում: Թերևս տեղյակ եք, որ այդ զորամաս հասնելու համար պետք է հսկայական ճանապարհ անցնել, բայց դա դեռ ամբողջը չէ. ասեմ, որ գնդում տիրում է, մեղմ ասած, անմարդկային վիճակ` չկան սանիտարական տարրական պայմաններ, խանութ, որպեսզի երեխաները գոնե մեկ-մեկ կարողանան սիգարետ և քաղցրավենիք գնել, որդիս ծխող է, ստիպված անցել է առանց ֆիլտր սիգարետի, քանզի զինվորական 3 հազար 500 դրամով` ամսվա համար, հազիվ կարելի է դա գնել: Ես չեմ հասկանում` Սեյրան Օհանյանը չգիտի՞, որ Երևանին կամ մյուս բնակավայրերին մոտ գտնվող զորամասերում միշտ լինում են սիգարետ և քաղցրավենիք, իսկ հեռավոր զորամասերում չկան: Բայց սարսափելին այն է, որ ամեն շաբաթ Երևանից ուղարկում ենք «տուլիկ» կոչածը, որը զորամասում մանրազնին թալանվում է վաշտերի սպաների կողմից, նախ հանում և իրենց տուն են տանում սուրճը, կոնֆետները և այլն, նոր մյուս մասը տալիս են զինվորներին` չհաշված, որ երեխեքը 15 օր դիրքերում անցկացնելուց հետո իջնում են զորամաս, ու էդ ժամանակ էլ նրանց հրամայում են անտառ հատել, իսկ թե ում է գնում այդ փայտը` դժվար չէ կռահել:
Արմինե ջան, խնդրում եմ, գրիր այս մասին` թող նախագահի ականջին հասնի, Սեյրանի ականջները մի հատ ձգի, որ տիրապետի իրավիճակին, մեր երեխեքը մեղք են, չպետք է հայրենիքին ծառայելը դառնա դժոխք: Եթե հնարավոր է, մի գրեք իմ անունը, քանզի երեխաս զորամասում խնդիրներ կունենա: Անչափ շնորհակալ եմ քեզնից»:
«ՀԳ – Ցավալի նամակ է: Հուսահատ մոր խոսք: Սեյրան Օհանյանը չգիտի՞… Իսկ Սերժ Սարգսյանը չգիտի՞… Կարծում եմ` գիտեն: Կարծում եմ, մտածում են` բանակ է, էդպես էլ պետք է լինի: Պետք է 2 տարին դժոխք դառնա և´ ծնողների, և´ զորակոչիկների համար, որ «կոփվեն», որ «տղամարդ դառնան»: Կամ էլ դա արվում է, որ մարդիկ փող չխնայեն բանակից ազատվելու համար: Չէ՞ որ ինչ-որ մարդիկ սնվում են դրանից: Ծառայության դժվարություններ ասվածը մեր բանակում փոխարինվել է բանակի հրամկազմի անպատասխանատվությամբ ու թալանով, ծառայության անկազմակերպ ռեժիմով, չկարգավորված կենցաղով ու դաժան վերաբերմունքով: Այսպես են մերոնք հասկանում բանակն ու ծառայությունը: Եվ մի բան էլ. եթե նկատեցիք, նամակում օգտագործվում է «տուլիկ» տերմինը, որը կալանավայրերին է բնորոշ: Իրականում էլ մեր բանակը գործում է կալանավայրերի սկզբունքով ու նորմերով: Գողական աշխարհում տիրող բոլոր կանոնները գործում են նաև բանակում: Եվ այդ մասին գրողների բերանն էլ փորձում են փակել Ղարաբաղի խնդրի չկարգավորմամբ, պատերազմի հավանականության ու թշնամու ջրաղացին ջուր չլցնելու անհեթեթ մտահոգություններով»,- հավելում է թերթը:
