Ավան և Նոր Նորք վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում Մեսրոպ Մակյանի նախագահությամբ շարունակվում է «Սասնա ծռեր» 11 անդամի գործով դատական նիստը:
Դիմելով նախագահողին՝ Պավել Մանուկյանն ասաց. «Ես ձեր կարգավիճակը հասկանում եմ… Ես ձեր աչքերի մեջ լուռ տառապանք եմ տեսնում… Դուք մեզ օդի մեջ մեղադրանքներ եք առաջադրում… Ինչո՞ւ պարզված չի՝ ի՞նչ փոխհրաձգության ժամանակ են ինձ «վնասազերծել», ի՞նչ գնդակներից եմ վիրավորվել երկու ոտքից… Եվ դուք ուզում եք, որ ես էս պղծաղտը ընդունե՞մ: Ձեր տեղը լինեի՝ էդ պղծաղտը կդնեի էս քիրվաների կռնակի տակ ու կուղարկեի…»:
Մեղադրողները դժգոհեցին Պավել Մանուկյանի արտահայտություններից: Արայիկ Խանդոյանը ավելի թունդ խոսեց. «Այ ոչխար, դու քո դմակին տեր էղիր»:
Նախագահողը Խանդոյանին նախազգուշացում հայտարարեց:
Պավել Մանուկյանը շարունակեց. «Մենք Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ ուզում էինք կանգնել ժողովրդի կողքին, բայց մեզ չէին թողնում… Մենք պատրաստ էինք Գանձակը ազատագրել… ՊՊԾ-ն դարձել էր չարիք՝ ոստիկաններին ժողովրդի դեմ երբ պետք է լինում՝ որպես պարիսպ են օգտագործում, երբ պետք է լինում՝ որպես շերտավարագույր… Ոչ մի իսկական հանցագործ պատժի առաջ չի կանգնել… Մենք ժողովրդի ձայնն ենք… Չի կարելի անիրավությունը որպես իրավունք ծառայեցնել…»:
Արայիկ Խանդոյանը շարունակում էր անհանգիստ մնալ: Նախագահողը որոշեց նրա նկատմամբ սանկցիա կիրառել՝ դատարանի դահլիճից հեռացնել՝ մինչև հասնի մեղադրանքի վերաբերյալ տեսակետ հայտնելու՝ նրա հերթը:
Պավել Մանուկյանը շարունակեց. «Չեք զգո՞ւմ՝ ապստամբին չեք կարողանում լռեցնել… Չեբուրաշկի նկարը հանեք, ասեք՝ ա՛յ, բոբո ձաձային կասեմ… Դավաճան համակարգը հայտարարում էր, թե տարածքներ չենք կորցրել, բայց հետո ասում է՝ 800 հեկտար ենք կորցրել… Էնտեղ մեր տղերքին սպանել էին «ՏՕԶ-1»-ով՝ թուրքին մեր դաշնակցի կողմից տրված: Էդ տղերքին փակ արկղերով բերեցին, հողին հանձնեցինք… Սրա՞նք են պետական մեղադրողները: Ո՞ր պետության՝ իմ ստեղծած, իմ արյունով ստեղծված պետությա՞ն, սրանք էդ պետության հետ կապ չունեն… Մեղադրական եզրակացությունը խայտառակություն է… Տխուր տեսարան է մեր դատական ատյանի վրա: Մի ազգ, որ Շահամիր Շահամիրյան է ունեցել, Մխիթար Գոշ, այսօր այսպիսի անմխիթար դատական համակարգ ունի… Այն գեղեցիկ բառը՝ «ապստամբությունը», մեր մեղադրանքների մեջ չկա… Ես իմ ու իմ ընկերների պայքարի մեջ երազել եմ արդար դատարան ունենալ, իսկ դուք այն վերածել եք արդարության կառափնարանի… Էս մարդկանց՝ ոստիկաններին, դարձրել եք արհեստական թշնամի, տնգցրել եք մեր դեմը… Իշխանությունը ծառայում է սատանային, դատական համակարգը նրա գործիքն է… Մեր Հայրենիքը ես ու իմ ընկերները մեր արյունով ենք ջրել, իշխանությունը թքած ունի մեր տղաների արյունի վրա… Մենք մեր ապստամբությամբ ժողովրդից խլված իրավունքն ենք ցանկանում հետ բերել: Սա իմ պապերի ու իմ զավակների Հայրենիքն է, իսկ իշխանության համար Հայրենիքը սահմանափակվում է իրենց խոհանոցի սեղանով… Եթե իմ ժողովուրդը կգտնի, որ հանցագործ եմ, Ազատության հրապարակում կամավոր խարույկ կբարձրանամ…»:
