«Հայաստանի պես աղքատ երկրում, որտեղ պաշտոնական թվերով աղքատությունը գերազանցում է 30 տոկոսը, վարչապետը չի կարող 70 տոկոս վարկանիշ ունենալ, իսկ վարկանիշի անկումը շատ բնական է»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց սոցիոլոգ Կարեն Սարգսյանը՝ անդրադառնալով նախօրեին Gallup International Association-ի լիիրավ անդամ «Էմ Փի Զի» ընկերության տնօրեն Արամ Նավասարդյանի ներկայացրած հարցման արդյունքներին, ըստ որի, խորհրդարանի ընտրության ժամանակահատվածի համեմատ արձանագրել էր Կարեն Կարապետյանի վարկանիշի մոտ տասը տոկոս անկում:
Կարեն Սարգսյանի խոսքերով՝ վարչապետի հեղինակության անկման հարցում պետք է միանշանակ բացառել այն հիմնավորումը, թե նախընտրական խոստումները չեն կատարվել և դա էլ ազդել է վարկանշի անկմանը: «Դա պետք է բացառել: Ձեզ թվում է՝ հասարակության մեջ կային խմբեր, որ որևէ նախընտրական խոստման հավատո՞ւմ են: Դրանք ընդամնեը 3-4 տոկոս են կազմում: Մարդ ինչքան անջատված պետք է լինի, որ հավատա նախընտրական խոստմանը: Վարչապետը նախընտրական շրջանում նոր դեմք էր, նրան տեղ էին տալիս ոչ թե նրա համար, որ խոստումներ էր տալիս, այլ որ նոր մարդ էր և համակրանք կար նրա նկատմամբ»,- նկատեց մեր զրուցակիցը:
Սոցիոլոգի խոսքերով՝ նորմալ հասարակության մեջ ամենապոպուլյար քաղաքական գործչի վարկանիշը եթե 20 տոկոսից բարձր է, ուրեմն հասարակությունը հիվանդ է: «Նորմալ հասարակությունում մարդը չպետք է հետաքրքրվի քաղաքականությամբ: Իդեալական կառավարությունը այն է, որին չեն նկատում: Իդեալական կառավարությունը պարտավոր է պրոցեսները այնպես կազմակերպել, որ իրեն ոչ ոք չնկատի, պրոցեսները ինքնըստինքյան գնան, մարդիկ ապրեն բնականոն կյանքով, գնան հանգստանալու, գան, նպաստ, թոշակ ստանան: Իսկ երբ մարդիկ սկսում են հետաքրքրվել կառավարության գործունեությամբ, կառավարության ամեն մի որոշումով, դա նշանակում է, որ կան լուրջ պրոբլեմներ, որոնցից առաջինը կոռուպցիան է»,- ասաց Սարգսյանը:
