Դանիել Մ.-ն ապրում էր երևանամերձ գյուղերից մեկում:
1975 թվականին ծնողները ճոխ հարսանիք արեցին, ամուսնացրին Դանիելին:
Դանիելն ու Աննան հարազատներով շրջապատված ու երջանիկ լինելու հույսերով՝ սկսեցին իրեն ընտանեկան կյանքը: Միմյանց հետևից ծնվեցին նրանց 3 երեխաները: Դանիելը շուտով ծառայության անցավ ՆԳՆ պետավտոտեսչության ստորաբաժանումներից մեկում՝ որպես գծային տեսուչ:
Սակայն ընտանեկան երջանկություն չտիրեց Դանիելի ու Աննայի օջախում: Դանիելը շուտով լիովին բացահայտեց իր էությունը:
Տանը նա բռնակալ ամուսին էր՝ ամեն չնչին առիթով ծեծում, նվաստացնում էր իր երեք երեխաների մորը, պահանջում էր, որ Աննան անտրտունջ կատարի իր «պրիկազները», ծպտուն չհանի, չբողոքի, լինի սուսուփուս և հնազանդ կին:
Աշխատավարձն ու «հավելյալ եկամուտները» Դանիելը ծախսում էր ռեստորաններում, չարաշահում էր խմիչքը, զվարճանում էր թեթևաբարո կանանց հետ:
Աննան մի քանի անգամ երեխաներին վերցրեց ու հեռացավ Դանիելից, վերադարձավ հայրական տուն, բայց ամուսնու հարազատներն ամեն անգամ նրան խնդրում-աղաչում էին վերադառնալ, ընտանիքը չքայքայել, հավատալ, որ մի օր Դանիելը «խելքի կգա» և կգնահատի ընտանիքն ու կնոջը:
Դանիելը նույնպես խոստումներ էր տալիս, նույնիսկ մի քանի օր իրեն օրինակելի էր պահում, բայց հետո նորից անցնում էր սովորական կենսակերպին:
1982 թվականի վերջին Դանիելը անթաքույց սիրային կապի մեջ մտավ երևանցի Գրետայի հետ: Իր ամբողջ ժամանակը նա անց էր կացնում սիրուհու հետ: Մինչև անգամ սիրուհուն հրավիրեց իր օջախ՝ իր ծննդյան օրվա խնջույքին:
Աննայի ամենափոքր դժգոհությանն անգամ Դանիելը պատասխանում էր նրան դաժան ծեծի ենթարկելով: Աննան վախենում էր միլիցիային դիմել, մտածում էր՝ ո՞ւմ դեմ բողոքի, չէ՞ որ ամուսինն էլ է միլիցիայի համակարգից:
Երբ դանակը արդեն ոսկորին էր հասել, Աննան երեխաներին վերցրեց, գնաց հայրական տուն ու խնդրեց, որ հայրը խորհուրդ տա, ստեղծված իրավիճակից մի ելք գտնեն:
Աննայի հայրը ուրիշ ելք չգտավ, քան՝ Դանիելի ղեկավարությանը իրազեկելը: Նա դստերը վերցրեց, գնաց պետավտոտեսչության վարչության պետի մոտ ու խնդրեց կարգի հրավիրել անբարո կյանքով ապրող փեսային:
Դանիելը, իմանալով աներոջ ու կնոջ բողոքի մասին, որոշեց դաժանորեն պատժել նրանց, վրեժխնդիր լինել ու… վերացնել՝ իր դեմ բողոքելու հանդգնության համար:
1983 թվականի դեկտեմբերի 20-ին Դանիելը տանից մի քանի դանակ, այդ թվում՝ մսագործի մեծ դանակը վերցրեց և գնաց աներոջ աշխատանքի վայր՝ երկաթգծի սլաքավարի տնակ:
Այնտեղ Դանիելը երկար չզրուցեց աներոջ հետ, մսագործի դանակով 8 հարված հասցրեց նրան, սպանեց, ապա արյունոտ դանակը սրբեց ու գնաց սպանվածի տուն, քանի որ կինը հայրական տանն էր:
Դանիելը կատաղի գոռոցով ներխուժեց այն սենյակ, որտեղ Աննան էր՝ երեխաների, եղբայրների ու հարևանուհու հետ: Մսագործի դանակը տարավ-բերեց ու երեխաների աչքի առաջ խփեց Աննայի գլխին…
Աննայի եղբայրները կարողացան խանգարել Դանիելի հետագա գործողությունները, նրան թույլ չտվեցին նոր հարված հասցնել: Հիվանդանոց հասցված Աննայի կյանքը փրկվեց…
ՀԽՍՀ գերագույն դատարանի քրեական գործերով դատական կոլեգիան Դանիել Մ.-ին դատապարտեց 15 տարի ազատազրկման:
