Մայիսի 17-ին լրատվամիջոցներում հրապարակումներ եղան Հանրապետության հրապարակում շատրվանների ավազանի մեջ մտած կնոջ մասին, որին ոստիկանները տևական ժամանակ համոզում էին դուրս գալ այդտեղից: Նրան ավազանից դուրս բերելու համար դեպքի վայր էին ժամանել ոստիկանությունը, փրկարար ծառայությունը, հոգեբան:
Տևական բանակցություններից, կնոջը համոզելուց հետո փրկարարներն ու ոստիկանները նրան ուժով հանեցին շատրվանի տարածքից ու շտապօգնության մեքենայով տեղափոխեցին հոգեբանական կենտրոն: Ավելի ուշ միայն պարզվեց, որ կինը քաղաքագետ, ՄԻԺԻ հասարակական կազմակերպության հիմնադիր Արմինե Առաքելյանն էր: Դեպքից կես ամիս անց տիկին Առաքելյանը երեկ «Ժամանակին» պատմեց դեպքի օրը տեղի ունեցածն ու դրան հաջորդած զարգացումները:
«Այդ օրը ես որոշել էի քայլել Հանրապետության հրապարակում, որը սիմվոլիկ է ինձ համար: Այնպես չէր, որ միամիտ դա եղավ: Ինձ պարզապես հետաքրքիր էր, թե ինչ ռեակցիա կլինի իմ արարքին համակարգի՝ ոստիկանության, ուժային կառույցների կողմից: Իմ արածում ոչ մի տարօրինակ բան չկար, քանի որ նույն Վարդավառի օրը մարդիկ մտնում են շատրվանների մեջ ու ջրում իրար: Շատ պարզ, ազատ մարդու արարք է»,- մեզ հետ զրույցում պարզաբանեց տիկին Առաքելյանը:
Վերջինիս համար անհասկանալի է, թե ինչու ոստիկանները միանգամից եկան ու առանց իրեն բացատրելու, թե ինքն ինչ կարգ է խախտել, ձեռքերը ոլորեցին ու ձեռնաշղթաներ հագցրին: «Հետաքրքիրը դա է, թե ինչու են ոստիկանները մարդուն առանց բացատրելու՝ ինչ խախտում է արել, նրա հետ վարվում հանցագործի պես: Ես կրկնում եմ, որ ոչ մի օրենք չեմ խախտել: Ես պարզապես եկել էի, ավազանի մեջ լողացել ու նստել չորանում էի: Ինչումն էր խնդիրը»,- զարմանում է Առաքելյանը՝ հավելելով, որ հենց այստեղ է ծագում խնդիրը. անկախ ազատ մարդ և մի ամբողջ իշխող համակարգ՝ բռնություններով և անօրինականություններով պարուրված:
Մեր զրուցակցի խոսքով՝ իր արարքը մի օրինակ էր, որով ի ցույց դրվեց մեր հասարակության հանրային ընկալումը, հասարակություն, որը շատրվանի մեջ նստած կնոջը գիժ է անվանում՝ առանց հասկանալու պատճառները: «Գիտեք, քաղաքականությունն արվեստ է, և մենք բոլորս այդ դաշտում քայլեր ենք անում: Կան մարդիկ, որ իրենց ոչխարի պես են պահում և հարմարվում են ամն ինչին, հանրային ընկալմանը, քաղաքական պրոցեսներին, և կան ուրիշ տեսակ մարդիկ, ովքեր ավելի ըմբոստ են, չեն համակարպվում ամեն ինչին, ունեն իրենց ընկալումները տիեզերքի, բնության, մարդկության նկատմամբ: Ես դրանցից եմ»,- ասաց տիկին Առաքելյանը՝ շարունակելով պատմել, թե ինչ է իր հետ կատարվել հաջորդիվ:
Հանրապետության հրապարակից շտապօգնության մեքենայով նրան տեղափոխել են Նուբարաշենի հոգեբանական կենտրոն, որը, տիկին Առաքելյանի խոսքով, ավելի շատ հոգեբուժարան է հիշեցրել: Մեր զրուցակցի խոսքով՝ այդ ողջ ընթացքում իր հետ եղած մարդիկ հեռախոսով կարգադրություններ էին ստանում, հրահանգներ էին ստանում ինչ-որ անձանցից և ըստ այդմ գործում:
«Իրենք անալիզ էին անում իմ դիմադրողականությունը, ես իրենց գործողությունները, թե մինչև ուր, ինչքան հեռու կարող են գնալ իրենք: Հետո իրենք սկսեցին ինձ գետնով քարշ տալ, տարան, շատ ամուր կապեցին անկողնուն, այնքան ուժեղ, որ արյունս կանգնել էր: Կապեցին ու սկսեցին խփել, ծեծել, այնպես որ՝ մարմնիս տարբեր մասերում հարվածներ ստացա: Այնտեղ, իմ կարծիքով, փորձում էին իմ հոգեբանական վիճակը, դիմադրողականությունը»,- պատմեց տիկին Առաքելյանը՝ հավելելով, որ այդ հոգեբանական կենտրոնում իրեն չեն գրանցել, որևէ փաստաթուղթ չեն պահանջել, թեև իր պայուսակն իր հետ էր: Ամեն ինչ ավարտվել է մինչև որ ՄԻԺԻ երիտասարդները եկել են իր հետևից, ու իրենք հեռացել են այդ կենտրոնից:
Տիկին Առաքելյանը չի պատրաստվում դիմել իրավապահ մարմիններին իրեն խոշտանգելու փաստի առիթով: Նրա խոսքով՝ անցած տարի դեկտեմբերի 6-ի սահմանադրական փոփոխություններից հետո Հայաստանի իշխանությունները մարդկանց, հատկապես իր նմաններին մղել են գործելու ոչ իրավական դաշտում: «Ինձ համար այս համակարգի հետ իրավական առումով խնդիրները փակված են: Այս երկիրը ոստիկանական երկիր է, ինչ իրավունքի մասին խոսք կարող է լինել: Յուրաքանչյուր ազատ մարդ, ով ընկալում է իր ազատությունն ու իրավունքները, որևէ ձևով սահմանափակման չի ենթարկվում: Ինձ համար այս համակարգը փլված է: Խնդիրն այն է, թե ինչպես է այն փոխարինվելու, ինչպես ենք այս խարխլված վիճակում կառուցում նոր համակարգը»,- ասաց նա:
Քաղաքագետի խոսքով՝ առաջնահերթ պետք է ազատվել ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանից, առողջացնել արդարադատության «փչացած» համակարգը: «Այս երկու հարցն առաջնահերթ են, որոնք կարևոր են պետականաշինության այս երկրորդ փուլում: Եվ Սերժ Սարգսյանը պարտավոր է այս երկու հարցը լուծել վստահության մեխանիզմներ ստեղծելու համար»,-ասաց Առաքելյանը՝ պնդելով, որ հակառակ պարագայում Սերժ Սարգսյանն էլ պետք է հեռանա, բայց մինչ այդ մնացած երկու նախագահների հետ պետք է կանգնի պատասխանատվության առաջ՝ իրենց արարքների համար:
