Գլխում անընդհատ պտտվող մեղեդիների երևույթը հոգեբանների կողմից ստացել է «կպչուն մեղեդիների ֆենոմեն» անվանումը: Հոգեբան Լորեն Սթյուարթը և նրա գործընկերները այդ երևույթը բացատրում են մեր կողմից ընկալվող հնչյունների վերամշակման վրա ուղեղում հսկողության թուլացմամբ:
Անգլերենում երաժշտության ակամա կրկնությունը դիպուկ անվանում է ստացել՝ «ականջի որդ»: Այդ երևույթին առնչվում են թե՛ տղամարդիկ, թե՛ կանայք, վերջիններս ավելի հաճախ: Հետաքրքիր է, որ ուղեղում կրկնվող մեղեդիներին առավել հակված են նյարդային և հոգեկան հիվանդություններով տառապողները:
Ուսումնասիրողների կազմակերպած փորձերին մասնակցել է 44 մարդ՝ տարբեր սեռերի և տարբեր նյարդահոգեբանական կառուցվածքների: Պարզվել է, որ կպչուն մեղեդիները ավելի շատ հանգիստ չեն տալիս այն մարդկանց, ում ուղեղի մեծ կիսագնդերի կեղևը քունքերի շրջանում ավելի բարակ է, բարակ է նաև աջ ներքին ճակատային մասի կեղևը: Հենց ուղեղի այդ երկու հատվածներն էլ պատասխանատու են հնչյունների վերամշակման համար: Նկատենք, որ պրոֆեսիոնալ երաժիշտների մոտ ուղեղի այդ հատվածները, ընդհակառակը, ավելի հաստ են:
Ուղեղի կեղևի հաստությունը կանգնեցնում է հնչյունների վերամշակումը, հետևաբար որքան բարակ է ուղեղի համապատասխան հատվածների կեղևը, այնքան թույլ է վերահսկողությունը, և այդպիսով՝ երաժշտությունը կրկնվում է ինքն իրեն:
