Այսօր կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանը հիշեցրեց, որ 1920 թվականի այս օրերին ստորագրվեց Ալեքսանդրապոլի պայմանագիրը, որով Հայաստանը կորցրեց ամեն ինչ, անգամ հեռանկարը: Այսօր Աստանայի հետ կապված խոսում են դիվանագիտական հաղթանակի մասին՝ պատճառաբանելով , թե Աստանայից առաջ խոսում էին մի շարք կորուստների մասին,սակայն ոչինչ չկորցրինք: Հարություն Մեսրոբյանի խոսքերով, մենք շարունակում ենք պարտվողական քաղաքականությունը, սակայն մեր ղեկավարների լեզուն է փոխվել. եթե ֆուտբոլային դիվանագիտության մեջ ասում էին, որ Թուրքիան այլևս այն Թուրքիան չէ, Ալիևը ահաբեկված ղեկավար է, այսօր խորհրդարանի խոսնակը ասում է՝ թուրքը մնում է թուրք: «Ճիշտ է, Աստանայի հանդիպումից հետո բան չփոխվեց, բայց պարտվողական փաստաթղթի վրա մեր ստորագրությունը հաստատեցինք։ Թե դրանից հետո ինչ պատճառաբանություններ կլինեն՝ չի հետաքրքրում: Կարող է՝ քելեխի ժամանակ հարսանեկան բաժակաճառ ասեն, բայց քելեխը հարսանիք չի դառնա»: Իսկ բանախոս Ալեքսանդր Մանասյանը կարծում է, որ թեև այդ փաստաթղթի տակ մեր ստորագրությունն ենք դրել, բայց պետք չէ փաստաթղթերի գերին դառնալ, քանի որ բանավոր խոսքով մեր դիրքորոշումը կարող ենք անընդհատ փոփոխել:
