Սահմանադրական դատարանի պաշտոնական կայքէջում երեկ հրապարակվել է օգոստոսի 4-ին Բարձր դատարանի կողմից Ռոբերտ Քոչարյանի դիմումի վերաբերյալ կայացրած որոշումը։ Որոշման ամբողջական տեսքտը սկզբունքորեն նոր հստակություն չի մտցնում, ու իրավաբանները շարունակում են վիճել՝ ՍԴ որոշումն անմիջական ազդեցություն կարո՞ղ է ունենալ, թե՞ ոչ Ռոբերտ Քոչարյանի կալանքի վրա։
Ռոբերտ Քոչարյանի պաշտպանները երեկ հայտարարել են, որ Սահմանադրական դատարանի որոշումից հետո պատրաստվում են միջնորդություն ներկայացնել դատարան՝ իրենց պաշտպանյալի նկատմամբ ընտրված կալանավորումը վերացնելու պահանջով։
Բուն միջնորդության փաստն արդեն իսկ ուշագրավ է և, ի դեպ, որոշակի երկիմաստության տարր է իր մեջ պարունակում։ Եթե ՍԴ որոշումը Քոչարյանի կալանքը վերացնելու իմպերատիվ խնդիր լուծեր, թերևս՝ դատարանը որոշում կարող էր կայացնել նույնիսկ առանց պաշտպանական կողմի միջնորդության։ Եթե Քոչարյանի պաշտպանները հանդես են գալիս միջնորդությամբ, առնվազն ընդունում են, որ ՍԴ որոշումը Քոչարյանի կալանքի հարցը բաց է թողնում ու վերջանական որոշումը կայացնելու է դատարանը։
Այնուամենայնիվ, ՍԴ-ն ստեղծել է մի իրավիճակ, որից Քոչարյանի թիմն առավելագույնը փորձելու է օգտվել, մանավանդ, որ տեղեկատվական-մանիպուլյատիվ համատեքստ ձևավորում են ոչ միայն հայաստանյան նախկին համակարգին հարող ԶԼՄ-ները, այլ նաև՝ ռուսական մեդիան։
Ռուսական НТВ հեռուստաալիքն անդրադարձել է Ռոբերտ Քոչարյանի գործով Սահմանադրական դատարանի որոշմանը։ Հեռուստաալիքի հրապարակած տեսանյութում նշվում է, որ կալանքի տակ գտնվող Ռոբերտ Քոչարյանը միջանկյալ, սակայն կարևոր հաղթանակ է տարել։ Լուրերի հաղորդավարը նշել է, որ ՀՀ ՍԴ-ն վճռել է, որ նախկին նախագահի կալանքը հակասում է Մայր օրենքին, համաձայն որի Քոչարյանն անձեռնմխելիություն ունի:
Ռուսական կենտրոնական հեռուստաալիքներից մեկն հերթական անգամ ակնհայտորեն միակողմանի ու առնվազն քարոզչական բնույթ ունեցող տեղեկատվություն է տարածել, օրինակ՝ անտեսելով Հայաստանի քաղաքական իշխանության տեսակետը, որն այս հարցում բավականին հստակ է։ Օրերս Հայաստանի արդարադատության նախարար Ռուստամ Բադասյանն ասել էր, թե Ռոբերտ Քոչարյանի գործով ՍԴ-ի կայացված որոշմամբ խափանման միջոցի փոփոխման հարց չի կարող բարձրացվել:
Նախարարը նաև կասկածի տակ էր դրել ՍԴ որոշման լեգիտիմությունը․ «Իրավասության մասով գիտեք, որ ՍԴ դատավորներից մեկը բարձրացրել է դատարանի առնվազն 3 անդամի մասնակցության անհնարինության մասին փաստարկներ, և այդ մասով ՍԴ-ն որևէ որոշում չի կայացրել: Եթե, ամեն դեպքում, առկա էին անհնարինության մասին տվյալներ, ՍԴ դատավորները պարտավոր էին դրա մասին հայտնել և սահմանված ընթացակարգով պետք է որոշում կայացվեր՝ արդյոք անհնարին է իրենց մասնակցությունը տվյալ գործին որոշակի հանգամանքներից ելնելով, թե՝ ոչ: Այս առումով, պրոցեսը որոշակի առումով կասկածելի է եղել, և առնվազն պետք է պարզել անհնարինության հիմքեր եղել են, թե՝ ոչ, քննարկվել են, թե՝ ոչ, պետք է քննարկվեին, թե՝ ոչ»:
Ի դեպ, շատ հնարավոր է, որ մենք ոչ այնքան հստակ կարծիք ունենք ՍԴ որոշման նպատակների, մոտիվների մասին։ Որոշման համապարփակ ուսումնասիրությունը հանգեցնում է այն համոզմանը, որ Հրայր Թովմասյանն ու մյուսներն իրականում մանիպուլացրել են թե մեղադրող, և թե պաշտպանության կողմերին, ըստ այդմ՝ կարելի է ենթադրել, որ հին համակարգի ու նրա հետևում կանգնած մոսկովյան շրջանակների իրական նպատակը՝ ՍԴ այս որոշմամբ երկրում քաղաքական քաոս առաջացնելն է։ Սրան հնարավոր է հակազդել միայն քաղաքական քայլերով, որոնց տրամաբանությունը պետք է միտված լինի ՍԴ գործող կազմի ապալեգիտիմացմանը։
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի
