Ռուսաստանի հումանիտար գիտությունների ինստիտուտի պրոֆեսոր, քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը ընդհանուր կապ չի տեսնում Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների, արտգործնախարարների՝ վերջին օրերի ընթացքում տարբեր երկրներ կատարած կամ առաջիկայում սպասվող այցելությունների միջև:
ՀՀ նախագահը փետրվարի վերջին Բրյուսելում էր, մարտի 8-ին նա պաշտոնական այցով մեկնել է Փարիզ, 14-ին կլինի Մոսկվայում: ՀՀ ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանի մոսկովյան այցելությունից հետո նաև Ադրբեջանի արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավարն էր գնացել Ռուսաստանի մայրաքաղաքում ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովի հետ բանակցելու: Իր հերթին, Ադրբեջանի նախագահը մարտի 5-ին Թեհրանում էր, իսկ 14-ին լինելու է Փարիզում: Բացի այդ, Ադրբեջանի արտգործնախարարը հայտարարել է, թե Բաքուն ու Մոսկվան փոխանակվելու են պաշտոնական այցերով. Ալիևը կմեկնի Մոսկվա, իսկ Ռուսաստանից Բաքու կգնա կառավարության ղեկավար Դմիտրի Մեդվեդևը: Այս բոլոր զարգացումները, քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովի մեկնաբանությամբ, չունեն ընդհանուր համատեքստ: Քաղաքագետը հակված չէ այս իրադարձություններում տեսնել որևէ լուրջ նախաձեռնություն՝ կապված Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հետ:
«Օրինակ, պարոն Վյաչեսլավ Վոլոդինը մարտի 3-ին եղավ Երևանում: Նախատեսվում է Լավրովի այցը Երևան: Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը պիտի գա Մոսկվա: Այս այցը ևս նախապատրաստվում է: Ալիևը մարտի 5-ին Թեհրանում էր, այնտեղ որոշակի հայտարարություններ են արվել, բայց սա նորմալ դիվանագիտական գործընթաց է: Թեհրանում Ալիևն ասաց, որ Իրանը կարևորագույն գործընկեր է Ադրբեջանի համար, դեկտեմբերին Նեթանյահուն էր Բաքվում, և նա հայտարարեց, թե Ադրբեջանի ամենակարևոր գործընկերը Իսրայելն է: Սա նորմալ դիվանագիտական պրակտիկա է: Օրինակ, վերջերս Հայաստանի վարչապետը Վրաստանում էր: Դա ի՞նչ է, նշանակում է, թե Հայաստանը երես է թեքում Ռուսաստանից դեպի Վրաստա՞ն: Ոչ, չի նշանակում: Դա հարևան երկիր է, նրա հետ հարկավոր է շփվել»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց Մարկեդոնովը:
Անդրադառնալով Ադրբեջանի արտգործնախարար Մամեդյարովի մոսկովյան այցին և Լավրովի հետ հանդիպմանը՝ քաղաքագետը նշեց, որ Ադրբեջանի արտգործնախարարը Մոսկվայում խոսել է ավելի շատ դիվանագիտական լեզվով՝ ի տարբերություն Բաքվում իր կողմից արվա ռազմաշունչ հայտարարությունների, որովհետև Մոսկվան թույլ չէր տա շահարկել հնարավոր պատերազմի թեման. «Դա ընդհանրապես պետք չէ և հետաքրքիր չէ Մոսկվային»:
Մարկեդոնովը ղարաբաղյան դիվանագիտական գործընթացում լուրջ առաջընթացի հեռանկար առայժմ չի տեսնում՝ ասելով, որ ներկայումս կողմերը քննարկում են առաջին հերթին սահմանային միջադեպերը, հիմա գլխավոր խնդիրը ոչ թե հիմնախնդրի կարգավորման լավագույն տարբերակը գտնելն է, այլ շփման գծում բռնության աստիճանը նվազեցնելը:
