Ինչպես հայտնի է, հուլիսի 17-ից Հայաստանում ձևավորվել է նոր օրակարգ, և շատերն այստեղ նաև արտաքին գործոն են տեսնում:
ԵՊՀ Կիրառական սոցիոլոգիայի ամբիոնի վարիչ Արթուր Աթանեսյանի կարծիքով՝ արտաքին միջամտությունների մասին խոսակցությունները ավելի շուտ ասեկոսեների դաշտից են. «Արտաքին լրատվամիջոցների լուսաբանումների մի մասը օբյեկտիվ են և հավասարակշռված: Մասնավորապես՝ արևմտյան և ամերիկյան լրատվամիջոցների մոտեցումը եղել է համահունչ, չեզոք: Իսկ ռուսական մամուլը իր լուսաբանումներով կրկին, ինչպես «Էլեկտրիկ Երևանի» ժամանակ, սարսափ և խուճապ ստեղծելու նպատակ է հետապնդում»:
Մեր զրուցակիցը կարծում է, որ եթե մենք իշխանություններին մեղադրում ենք Արցախյան հողերի հանձնման մտադրությունների համար, նշանակում է՝ մենք իրենց մեղադրում ենք պետական դավաճանության մեջ, ինչը շատ լուրջ է՝ պետք է կա՛մ ապացուցել, կա՛մ չասել. «Երևի թե մենք չարաշահում ենք խոսքի ազատությունը, որի պայմաններում այդ գործիչը կարող է և մեզ չպատասխանել: Սակայն այդպիսի յուրաքանչյուր տեղեկատվությունից անկում է ապրում պետության իմիջը»:
Մեր զրուցակցի խոսքով՝ մեր ղեկավար անձինք նույնպես ՀՀ քաղաքացիներ են, որոնք ևս ունեն պաշտպանվելու հնարավորություն՝ «մեզանից պաշտպանվելու»:
Դիտարկմանը՝ այժմ Խորենացու հարթակում ԱՍԱԼԱ-ի տղաներն են, Արթուր Աթանեսյանն ասաց. «Անկասկած, ԱՍԱԼԱ-ն հայ ժողովրդի պատմության հերոսական էջերից մեկն է, ուրեմն չպետք է այդ ընկալումը փոխենք դեպքից դեպք: Մենք երևի թե չարաշահում ենք հայամետ կազմակերպության իմիջը՝ վարկաբեկելով այս կամ այն շարժումը կամ կազմակերպությունը»:
Ինչպես նկատեց սոցիոլոգը՝ այսօրվա երևանյան իրադարձություններն ապացուցեցին, որ մենք վախկոտ և առևտրական չենք. «Այսօր այդ տղաները չեն հետապնդում որևէ նյութական նպատակ: Ուստի կարևորն այն է, որ մեզ մոտ դրսևորվում են այնպիսի հատկություններ, որոնց շնորհիվ կարելի է նաև հաղթել: Վատն այն է, որ այդ ամենը դրսևորվում է բախման միջոցով՝ հայը բախվում է հային: Եթե այդ ուժը մենք ուղղեինք դեպի հակառակորդը, մենք միանշանակորեն հաղթող դուրս կգայինք: Այն, որ երկու հայերի չի հաջողվում միավորել, խնդիրը միավորող սուբյեկտի, այսինքն՝ պետության խնդիրն է»:
Ուստի մեր զրուցակիցը համարում է, որ այս դեպքերը պետության ծրագրերի չիրագործված լինելու, անարդյունավետ կառավարման հետևանք է:
Մանրամասները՝ տեսանյութում:
