Վերաքննիչ քրեական դատարանում ավարտվել է Հրայր Հ.-ի (անունը փոխված է) գործով բերված վերաքննիչ բողոքի քննությունը:
29-ամյա Հրայրը ամուսնալուծված է, պայմանագրային զինծառայող, կոչումով՝ շարքային, կրթությունը ՝ 8-ամյա:
Ցանկանալով նորից ընտանիք կազմել՝ Հրայրը սոցիալական ցանցերի միջոցով 2014 թվականի հունվարին ծանոթացել է անչափահաս աղջկա՝ 16 տարին անգամ չբոլորած, 1999 թվականի ապրիլին ծնված, փաստորեն՝ 14 տարեկան Մելինեի (անունը փոխված է) հետ:
Մի քանի ամսվա շփումներից հետո՝ օգոստոսի 11-ին, Հրայրը 15 տարեկան դարձած, անչափահաս Մելինեին, վերջինիս համաձայնությամբ, տարել է իր տուն:
Մինչև հոկտեմբերի 5-ը 29-ամյա Հրայրը պարբերաբար սեռական հարաբերություններ է ունեցել 15 տարեկան աղջկա հետ, վերջինիս համաձայնությամբ՝ խոստանալով, որ իրենք ընտանիք են կազմելու:
Հոկտեմբերի 4-ին, ժամը 22-ի սահմաններում, Մելինեի հետ գտնվելով իր եղբոր վարձակալած բնակարանում, Հրայրը վիճաբանության մեջ է մտել անչափահաս աղջկա հետ, ֆիզիկական ցավ պատճառելու դիտավորությամբ հարվածներ է հասցրել նրա կրծքավանդակի, պարանոցի, գլխի, ձեռքերի շրջաններին ու պատճառել է թեթև վնասի հատկանիշներ չպարունակող վնասվածքներ՝ կրծքավանդակի շրջանի արյունազեղման ձևով:
Ընդհանուր իրավասության դատարանում Հրայրն իրեն մեղավոր է ճանաչել մեղսագրված արարքների համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 141 հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 3-րդ կետերով ու 118 հոդվածով: Նա միջնորդել է դատաքննության արագացված կարգ կիրառել:
Տուժող աղջիկը և նրա օրինական ներկայացուցիչը նշել են, որ ամբաստանյալ Հրայրին քաղհայցի պահանջ չեն ներկայացնում, չեն առարկում, որ գործը քննվի արագացված կարգով, սակայն Հրայրի դեմ բողոք ունեն, միջնորդել են նրա նկատմամբ խիստ պատիժ նշանակել:
Եթե աղջիկը հաշտվեր 118 հոդվածով մեղադրվող նախկին սիրեցյալի հետ, վերջինիս քրեական հետապնդումը այդ մեղադրանքով կդադարեցվեր, բայց հաշտություն չի կայացել:
Հրայրը ծառայության վայրից ներկայացրել է դրական բնութագիր:
Դատարանը նկատի է ունեցել, որ ամբաստանյալն ի սկզբանե նպատակ է ունեցել Մելինեի հետ ընտանիք կազմել, ինչպես նաև նա իր գործողությունների արդյունքում անչափահաս աղջկա առողջությանը վնաս չի հասցրել:
Ըստ դատարանի հետևության՝ նվազել է Հրայրի կատարած արարքի հանրային վտանգավորության աստիճանը:
Ընդհանուր իրավասության դատարանը Հրայր Հ.-ին վերջին հաշվով դատապարտել է 4 տարի 1ամիս ազատազրկման, նրա նկատմամբ պայմանական դատապարտություն է կիրառել ու սահմանել է 2 տարի փորձաշրջան:
Այս դատավճռի դեմ վերաքննիչ բողոք էր բերել մեղադրող դատախազը՝ պահանջելով, որ Հրայր Հ.-ի նկատմամբ պայմանական դատապարտություն չկիրառվի, և նա դատապարտվի 4 տարի 1 ամիս իրական ազատազրկման:
Մեղադրողը բողոքում նշել էր, որ սոցիալական արդարությունը վերականգնելու, պատժի ենթարկված անձի ուղղվելու մասին կարող է վկայել հանցագործությունից հետո նրա դրսևորած վարքագիծը:
Մինչդեռ, ըստ բողոքի, ամբաստանյալը տուժողին պատճառած վնասը հարթելուն ուղղված ողջամիտ միջոցներ չի ձեռնարկել՝ նրանից ներողություն չի խնդրել, նրա հետ հաշտվելու ուղղությամբ քայլեր չի կատարել, ինչի ապացույցն է տուժողի կողմից ամբաստանյալի համար խիստ պատիժ պահանջելը:
Ըստ մեղադրողի՝ դա «խոսում է» հանցագործությունից հետո հանցավորի դրսևորած բացասական վարքագծի մասին, որն էլ իր հերթին հանգեցրել է սոցիալական անարդարության ու պատժի ենթարկվող անձի ուղղվելու անհնարինության:
Ամբաստանյալն իրեն մեղսագրված արարքները կատարել է ուղղակի դիտավորությամբ, նրա արարքներն ուղղված եղել անչափահասների սեռական նորմալ զարգացումը, մարդու առողջության անվտանգությունն ապահովող հասարակական հարաբերությունների դեմ:
Վերաքննիչ քրեական դատարանը, կողմերին լսելով, հաշվի է առել այն, որ ամբաստանյալը բնութագրվել է որպես բարեխիղճ զինծառայող, անկեղծորեն զղջացել է կատարածի համար, նա անչափահաս աղջկա հետ ամուսնանալու նպատակ է ունեցել, նրա գործողություններով աղջկա առողջությանը վնաս չի պատճառվել:
Հանցավոր արարքներից հետո ամբաստանյալը գտնվել է ազատության մեջ, նա զերծ է մնացել այլ հանցավոր արարքներ կատարելուց, չի խուսափել գործի քննությունից ու դատից:
Վերաքննիչ քրեական դատարանը մերժել է մեղադրողի բողոքը՝ անփոփոխ թողնելով ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճիռը:
