«Երեկ ոստիկանությունը մանկական խանդավառությամբ հայտարարեց, որ 2012 թ. մայիսի 4-ին Երևանի Հանրապետության հրապարակում ՀՀԿ համերգ-հանրահավաքի ժամանակ շուրջ 7000 փուչիկների պայթյունի գործով վերջապես մի հոգու մեղադրանք է առաջադրվել:
Ոստիկանության հաղորդագրության մեջ նշվում է՝ ՀՀ ոստիկանության քննչական գլխավոր վարչության հատկապես կարեւոր գործերի քննության վարչությունում քննվող քրեական գործով՝ 2012թ. հուլիսի 18- ին Սերոբ Բոզոյանին (փուչիկները լիցքավորած անձին) մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 279-րդ հոդվածի (անվտանգության պահանջներին չհամապատասխանող ապրանքներ թողարկելը կամ իրացնելը) 2-րդ մասով (նույն արարքը, որն անզգուշությամբ վնաս է պատճաոել երկու կամ ավելի անձանց առողջությանը), որպես խափանման միջոց նրա նկատմամբ կիրառվել է ստորագրություն չհեռանալու մասին, նախաքննությունը շարունակվում է»,- գրում է «ՀԺ»-ն և հավելում.
«Ո՞վ Է Սերոբ Բոզոյանը, ինչ-որ կազմակերպության աշխատակի՞ց, թե՞ անհատ ձեռներեց, ոստիկանությունից չհայտնեցին, ասացին, որ պաշտոնական հաղորդագրությունում տեղ գտած տեղեկություններից բաց այլ տվյալներ դեռևս չունեն:
Երեկ երեկոյան մեր թղթակցին հաջողվեց գտնել Սերոբ Բոզոյանին: Նա չի աշխատում ինչ-որ լուրջ ծառայությունում, չի աշխատում որևէ խանութում կամ կրպակում: Նա երևանյան փողոցներից մեկի (փողոցը չենք նշում) մայթեզրին նստած՝ ոչ թե գազով, այլ բերանով փուչիկ է փչում ու վաճառում: Այս մարդու «աշխատավայրը» միանգամից տրամաբանական մի շարք հարցեր է առաջացնում: Արդյոք այս մարդը այդ վայրում կարո՞ղ էր մի քանի հազար փուչիկ փչել, ու արդյոք այդքան բա՞րդ էր նրան գտնելը, որ ոստիկանությունը միայն նախօրեին է նրան մեղադրանք աոաջադրել, արդյոք նա հայկական արդի արդարադատության համակարգում քավության հերթական նոխազը չէ՞:
Չափազանց խեղճ և վախեցած այս մարդը միանգամից հրաժարվել է պատասխանել մեր թղթակցի հարցերին: Միակ բանը, որ նա կրկնել է՝ այն է, որ ինքը հոգնել է.
«Ես չեմ ուզում խոսամ: Էս երեք ամսում հոգիս դուրս եկավ: Չեմ ուզում ոչ խոսամ, ոչ ինչ-որ բան խոսամ»: Արդյոք իսկապես ի՞նքն էր փչել փուչիկները, եթե՝ այո, ապա՝ որտե՞ղ և ինչպե՞ս, արդյոք ինքը գիտե՞ր, որ փուչիկները լիցքավորում է վտանգավոր գազով, այդ ինչպե՞ս էր ստացվել որ ՀՀԿ-ն 7000 փուչիկ էր պատվիրել հենց իր մոտ: Այս և մի շարք այլ հարցեր մնացել են անպատասխան.
«Ձեզ սպառնացե՞լ են, որ որևէ բան չասեք»,-հարցրել է «ՀԺ»-ի թղթակիցը Սերոբին:
-Ի՞նչը պետք ա սպառնան: Ինչի՞ տեր եմ, որ ինչին էլ սպառնան: Հոգնել եմ արդեն ամեն ինչից, ուզում եմ` մեռնեմ գնամ: Չգիտեմ՝ ինչ անեմ:
-Արդա՞ր է, որ ձեզ մեղադրանք են աոաջադրել:
-Էդ հետո կերևա:
-Դուք ձեզ մեղավոր համարո՞ւմ եք:
-Այ ցավդ տանեմ, ես ինձ վատ եմ զգում հիմա, չեմ ուզում խոսալ: Մեծ դժբախտություն է տեղի ունեցել: Ըտեղ դիտավորություն կա՞: Բոլորին էլ պարզ ա, որ դժբախտություն ա տեղի ունեցել: Վերևը Աստված կա, ինքը գիտի, թե ինչ ա եղել: Ես ի՞նչ կարամ անեմ: Չեք պատկերացնում, թե ինձ համար ինչ ծանր ա, ինչ դժվար ա:
-Ծանր է ու դժվար, քանի որ ձեզ մեղավո՞ր եք զգում, թե՞ ծանր է, որ ձեզ անարդարացի են մեղադրում:
-Ամեն ինչն էլ: Ամեն ինչն էլ:
-Ձեզ մեղավոր համարո՞ւմ եք այս դեպքի համար:
«ՀԺ»-ի թղթակցի այս հարցին ի պատասխան՝ նա դառը ժպտացել է ու հեռացել: