Չնայած Ռոբերտ Քոչարյանը պարբերաբար հանդես է գալիս Սերժ Սարգսյանի կառավարումը ուղղակի կամ անուղղակի քննադատող և իշխանությունը կասկածի տակ դնող հայտարարություններով, այդուհանդերձ, կա նաև այն հանգամանքը, որ Սարգսյանի համար Քոչարյանի այդօրինակ պահվածքը նպաստավոր է և կարող է օգտագործվել ի շահ իրեն:
Խնդիրն այն է, որ իշխանական և քաղաքական պրոցեսների վրա սեփական ազդեցության մասին վկայություններ դրսևորող Քոչարյանը, որն ամեն կերպ ցանկանում է պահել «ինքզինքը»՝ որպես ներքաղաքական և ներիշխանական գործոն, Սերժ Սարգսյանի համար հիանալի արդարացում է, այսպես ասած, բարեփոխումների ձախողման հարցում:
Քոչարյանի գործոնը Սերժ Սարգսյանին հնարավորություն է տալիս ակնարկելու, իհարկե՝ ո՛չ անձամբ, այլ քարոզչական նուրբ տեխնոլոգիաների կիրառմամբ, որ ինքը պատրաստ է փոխել իշխանական համակարգի տրամաբանությունը, փիլիսոփայությունը, որակները, սակայն, ահա, այդ վատ Քոչարյանը անընդհատ խանգարում է, դեռ կա և փորձում է համակարգում դիմադրություն կազմակերպել Սարգսյանի այդ բարենորոգչական քայլերի հանդեպ:
Այլ կերպ ասած՝ Քոչարյանի ամեն մի նմանօրինակ ելույթ որքան հարվածում է Սերժ Սարգսյանի իշխանությանը, այդքան էլ ինչ-որ առումով նաև նպաստում է այդ իշխանական գործունեության անարդյունավետության համար արդարացում գտնելու հարցում: Այդ իմաստով, կարծես թե ակնհայտ է, որ Քոչարյանի նմանօրինակ ելույթները պարբերաբար պետք են գալիս Սերժ Սարգսյանին: Համենայն դեպս, իրադարձությունների զարգացման տրամաբանության մեջ այդ վարկածը ունի տեղ ունենալու բավականաչափ նախադրյալներ:
Չի բացառվում, որ հենց այդ պատճառով է Սերժ Սարգսյանը բավականին դանդաղ է ձերբազատվում Քոչարյանի կադրերից, քանի որ արագ գործելու դեպքում նա այլևս չի կարող բերել այդ արդարացումը, թե Քոչարյանի կադրերը ներքին լուրջ դիմադրություն են առաջ բերում բարեփոխումների իր ձգտումների հանդեպ:
Այսինքն՝ մի քիչ Քոչարյանը Սերժ Սարգսյանին, թերևս, միշտ պետք է: Իհարկե, նա նաև պետք է շատ զգույշ լինի, որ հանկարծ այդ մի քիչը շատ չդառնա, որովհետև այդ դեպքում արդեն Սերժ Սարգսյանն անկարող է լինելու կանգնեցնել Քոչարյանին: Բայց կարծես թե այդ հարցում Սերժ Սարգսյանն ունի մի քանի դաշնակիցներ՝ ի դեմս ընդդիմության, ի դեմս Քոչարյանի հանրային չափազանց բացասական վարկանիշի և ի դեմս Քոչարյանի հանդեպ միջազգային հանրության մերժողական դիրքորոշման:
Այդ ամենում կան, իհարկե, տարբեր պատճառներ, սակայն արդյունքն այն է, որ այդ գործոնները Սերժ Սարգսյանին օգնում են Քոչարյանին պահել հեռակառավարելիության սահմաններում: