Շատ հաճախ մարդիկ, ովքեր լարված են ու ունեն խնդիրներ, կարծես այնքան էլ մեծ ցանկություն չեն ունենում դիմելու հոգեբանի կամ հոգեվերլուծողի օգնությանը: Հոգեվերլուծությունը կարծես այնքան էլ մեծ տեղ չունի մարդկանց մշակույթում: Թե ինչո՞ւ են մարդիկ խուսափում դիմել հոգեբանի օգնությանը` փորձեցինք պարզել հոգեբան Ռուբեն Պողոսյանի հետ զրույցում:
Հոգեբանն ասաց, որ խնդիրներ ունեցող անձինք կարող են դիմել թե’ հոգեվերլուծության, թե’ հոգեթերապիայի օգնությանը: Հոգեվերլուծությունը ավելի շատ գործում է անգիտակցականի մակարդակում, և ըստ հոգեբանի` մարդիկ հաճախ այնքան էլ չեն գիտակցում, որ խնդիրներ ունեն: Կա նաև այդ ուղղությունների ներթափանցմամբ աշխատանք, և դա հսկայական էֆեկտ է տալիս:
«Խորը հոգեվերլուծությունը, այսպես կոչված, անգիտակցականի մեջ ներթափանցմամբ փորձում է բացատրել` ինչ է կատարվում մարդու ներաշխարհում: Դա, անշուշտ, մշակույթ է»,- նկատեց Ռ. Պողոսյանը:
Հարցին` արդյոք կա՞ հոգեբանների օգնությանը դիմելու միտում, Ռ. Պողոսյանը պատասխանեց, որ վերջին շրջանում կարծես միտումը գնալով աճում է: Հոգեբանական կենտրոնների օգնությանն են դիմում մարդիկ, որոնք խնդիրներ ունեն աշխատավայրում, անձնական կյանքում:
«Գնալով այդ մշակույթը մեզանում իր տեղը գտնում է: Դա մշակութային հարց է, սակայն մեզանում մտայնություն կա, որ հոգեբանին դիմելը հավասար է հոգեբույժի մոտ գնալուն, սակայն դա այդպես չէ»,- ընդգծեց նա` հավելելով, որ եթե համեմատենք վիճակագրական տվյալները, ապա տարեցտարի նկատվում է հոգեբանի ծառայությանը դիմող մարդկանց թվաքանակի աճ: