2003 թվականի նախագահական ընտրությունների ընտրարշավի ժամանակ, Ռոբերտ Քոչարյանը Կենտրոն համայնքում քարոզչության ընթացքում հայտարարում էր, թե Երևանի կենտրոնը պետք է դառնա մեղվի փեթակի նման շարժուն մի տարածություն: Քոչարյանն արդեն երեք տարի է՝ նախագահ չէ, բայց պետք է արձանագրել, որ Երևանի Կենգրոնը «փեթակնոց» դարձնելու նրա ցանկություններն իրականացված են լիովին, այն էլ՝ բառիս բուն իմաստով: Ընդ որում՝ Երևանի Կենտրոնը ոչ միայն փեթակնոց է դարձել, այլև նույնիսկ վերածվել գոմի:
Մասնավորապես, նախօրեին Երևանի Կենտրոնում կովերի ցուցադրություն էր բառիս բուն իմաստով: Եվ ինչն է հատկանշական ու խորհրդանշական: Այն, որ այդ ցուցադրությունը Հյուսիսային պողոտայում էր, որը Քոչարյանը իր նախագահության հպարտություններից մեկն է համարում: Իբր բիզնես կենտրոն լինելու կոչված պողոտան, որ կառուցվեց մի քանի տասնյակ մարդկանց անձնական դժբախտության և ողբերգության վրա՝ նրանցից ուղղակի վայրենաբար խլված տների տեսքով, այսօր վերածվել է հրապարակային գոմի, որտեղ կովերի ցուցադրություններ և գյուղատնտեսության օրեր են նշում` վարչապետի բարձր մասնակցությամբ: Եվ սա խորհրդանշական է այն իմաստով, որ այդ Հյուսիսային պողոտան որևէ այլ բանի պետք չեկավ՝ կովերի ցուցասրահ դառնալուց բացի: Այսինքն՝ Ռոբերտ Քոչարյանն ու Նարեկ Սարգսյանը մի քանի տասնյակ երևանցիների դժբախտության վրա ընդամենը մի քանի կովի «երջանկություն» կառուցեցին:
Ու այստեղ նաև ամեն ինչ շատ բնական է և օրինաչափ, որովհետև աշխարհում անհնար է մարդկանց դժբախտության վրա կառուցել մարդկանց երջանկություն: Մարդու դժբախտության վրա երջանկություն կառուցել կարող են միայն չորքոտանիները, որոնք էլ նախօրեին բավական ինքնագոհ երջանկությամբ իրենց խոտն էին որոճում Հյուսիսային պողոտայում, իրենց հետևող վարչապետի և բազմության հայացքի ներքո: Սա իշխանության իրականացրած քաղաքաշինական ծրագրերի կատարյալ ֆիասկոյի, կատարյալ ձախողման ամենավառ վկայությունն է, որ իշխանությունը փորձում է թաքցնել ինչ-որ հորթերի կամ ցլերի հրճվանքի ներքո: Խեղճ կենդանիներն իրենք էլ, բանից անտեղյակ, երևի զարմացած էին, թե ինչու են հայտնվել բազմահարկ այդ գոմերի բակում, եթե իրենց համար որևէ նշանակություն չկա, թե որտեղ կուտեն իրենց հանապազօրյա խոտը:
Լուսանկարը՝ Facebook-ի
