Thursday, 28 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Ինչո՞ւ կոռումպացված Հայաստանը չի դառնում գլխացավանք

Հայաստանյան ընդդիմության առաջնորդներն իրենց ելույթներում քանիցս խոսել են Հայաստանում կոռումպացվածության բարձր մակարդակի մասին՝ նշելով, որ այդպիսի Հայաստանը գլխացավանք է աշխարհի՝ ի մասնավորի Ռուսաստանի համար:

Կասկած չկա, որ Հայաստանի կոռումպացված իշխանությունը գլխացավանք է թե՛ Ռուսաստանի, թե՛ արտաքին մյուս գործընկերների` ԱՄՆ-ի, Եվրոպայի համար, իսկ առաջին հերթին, իհարկե, հենց Հայաստանի և հայ ժողովրդի համար: Բայց պարադոքսն այն է, որ Հայաստանն այժմ գտնվում է յուրահատուկ մի հանգրվանում, երբ Հայաստանի ոչ կոռումպացված իշխանությունը, թերևս, առավել մեծ գլխացավանք է լինելու Ռուսաստանի համար: Որևէ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ Ռուսաստանը Հայաստանում իշխող ներկայիս վարչակազմի գլխավոր հովանավորն է:

Ռուսաստանն է անհրաժեշտ պահին օգնում ֆինանսապես, իհարկե դրա դիմաց վերցնելով Հայաստանի ինքնիշխանության մի ինչ-որ տարր, Ռուսաստանն է Հայաստանից արտագաղթածների զգալի մասին աշխատանքով ապահովում` նպաստելով, որ Հայաստանի տնտեսությունը գոնե ինչ-որ չափով շնչի այնտեղից ստացվող տրանսֆերտներով, և եթե ներկայիս վարչակազմը մի որևէ բանում Ռուսաստանի դժգոհությունը հարուցի, ապա հայտնի չէ, թե ասենք, օրինակ, սքինհեդները ինչպիսի վերաբերմունք կսկսեն դրսևորել հայերի հանդեպ: Ռուսաստանն է արդեն Հայաստանի անվտանգության երաշխավորը, ինչը նշանակում է, որ ռուսները ներկայիս վարչակազմին ինչ-որ առումով ազատում են նաև արտաքին ագրեսիայի հետ կապված գլխացավանքից: Բնականաբար, դա էլ Ռուսաստանն անում է ոչ թե Հայաստանի իշխանությանը շատ սիրելու, այլ պարզապես այդ միջոցով իշխանությանն իր ազդեցության գոտում էլ ավելի խորը «թաղելու» համար:

Ի վերջո, 2008 թվականի ընտրությունից հետո Սերժ Սարգսյանի Պուտինին հայտնած շնորհակալությունը` ընտրությանը միանշանակ աջակցելու համար, ակնհայտ դարձրեց նաև, որ Ռուսաստանն է Հայաստանի իշխանությանն օգնում սեփական քաղաքացիների հանդեպ ուժի կիրառումով պահել իշխանությունը: Դե բնական է` կօգնի, քանի որ ներկայիս իշխանությունը Ռուսաստանից այնպիսի կախվածության մեջ է, որ ռուսների համար ավելի ազատ իշխանությունը կարող է առնվազն դիսկոմֆորտ առաջացնել թե՛ հոգեբանական, թե՛ ֆիզիկական իմաստով: Այդ պարագայում խիստ վիճելի է թվում այն միտքը, թե Հայաստանի կոռումպացված իշխանությունը գլխացավանք է Ռուսաստանի համար:

Դա այդպես կլիներ այն դեպքում, երբ երկու երկրների հարաբերությունը տեղավորվեր միջպետական, այսպես ասած, դասական հարաբերության շրջանակում: Սակայն հայ-ռուսական հարաբերությունը վաղուց է, որ այդ շրջանակից շեղվել է, եթե իհարկե երբևէ եղել է այդ շրջանակում:

Իսկ ինչո՞ւ եմ կարծում, որ Հայաստանի ոչ կոռումպացված իշխանությունն առավել մեծ կամ իսկական գլխացավանք է լինելու Ռուսաստանի համար: Մեծ հաշվով, հենց այն պատճառով, որ Հայաստանի ոչ կոռումպացված, այսինքն` բացառապես օրենքի և Սահմանադրության շրջանակում ձևավորված և գործող իշխանությունը բացառապես օրենքի և Սահմանադրության շրջանակ պետք է տեղափոխի նաև արտաքին աշխարհի և մասնավորապես Ռուսաստանի հետ Հայաստանի «ոչ դասական» հարաբերությունը: Դա նշանակում է, որ Հայաստանի ոչ կոռումպացված իշխանությունը պետք է Հայաստանը, ուզի, թե ոչ, դուրս բերի Ռուսաստանից ներկայիս լրջագույն կախվածությունից: Դա ոչ թե թելադրված է հակառուսականությամբ կամ որևէ այլ զգացմունքային տարրով, այլ պարզ տրամաբանությամբ. անթույլատրելի է, որ որևէ երկիր այդ աստիճան կախվածության մեջ լինի որևէ այլ երկրից:

Իսկ Ռուսաստանի պարագայում առավել ևս, նկատի ունենալով այն, որ Ռուսաստանն էլ այսօր, մեղմ ասած, այնքան էլ Սահմանադրության և օրենքի վրա հիմնված կառավարմամբ երկիր չէ: Ռուսաստանում էլ այսօր այլախոհությունը հետապնդվում է, հեռուստատեսությունը գտնվում է իշխանության հսկողության տակ, իշխանությունը սերտաճած է բիզնեսի հետ: Միգուցե մասշտաբներն ու տեխնոլոգիաներն են այլ, միգուցե այդ ամենը Ռուսաստանում շատ ավելի նրբորեն և հմտությամբ է քողարկվում, իսկ Հայաստանում ամեն ինչ արվում է շատ ավելի կոպիտ ձևով, թեև գուցե խնդիրը ընդամենը աշխարհագրական մասշտաբներն են: Բայց բոլոր դեպքերում, ակնհայտ է, որ Ռուսաստանն էլ գտնվում է այն արժեքային տիրույթում, որը ներկայումս արմատավորված է Հայաստանում և արտահայտվում է իշխող համակարգի տեսքով և ավանդույթներով:

Հետևաբար, եթե Հայաստանը մտնում է սահմանադրական, օրինական պետության և իրավակարգի դաշտ, ապա անմիջապես առաջանում է խորթությունը Ռուսաստանից: Այդ դեպքում կամ պետք է Ռուսաստանը փոխվի, կամ Հայաստանը պոկվի ռուսական ազդեցության գոտուց և տեղափոխվի այնտեղ, որտեղ Սահմանադրությունն ու օրենքը գերակա արժեքներ են, այսինքն` Արևմուտք: Բնական է, որ Հայաստանը չի կարող Ռուսաստանին փոխել: Հետևաբար մնում է միայն պոկվելը, այլապես Ռուսաստանը ամեն կերպ փորձելու է Հայաստանի վրա իր ազդեցությունը բանեցնելով թույլ չտալ, որ Հայաստանի հասարակական-քաղաքական, ներերկրային միջավայրը արժեքային առումով խորթանա ռուսականից: Հետևաբար, ակնհայտ է, որ Հայաստանում չկոռումպացված իշխանությունն ու Ռուսաստանը լինելու են փոխադարձ գլխացավանքներ, և բնական է, որ նրանք կհանգստանան միայն այն դեպքում, եթե ազատվեն իրարից: Հարցն այն է, թե ո՞վ ավելի համարձակ և վճռական կլինի այդ հարցում: Իսկ այդ դեպքում արդեն աշխարհագրական սահմանների տարբերությունը դառնում է խաբուսիկ գործոն, քանի որ առաջնայինը միտքն ու կամքն են:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում