Նախագահ Վահագն Խաչատուրյանը վարրչապետ Նիկոլ Փաշինյանի առաջարկով հետ է կանչել Վրաստանում Հայաստանի դեսպան Ռուբեն Սադոյանին և նրա փոխարեն հարևան երկրում դեսպան նշանակել Աշոտ Սմբատյանը: Ի տարբերություն Ռուբեն Սադոյանի, Աշոտ Սմբատյանը կադրային դիվանագետ է, սկսել է աշխատանքը Հայաստանի արտգործնախարարությունում դեռևս 201-11 թվականներին: 2015 թվականին նա նշանակվել է Գերմանիայում Հայաստանի դեսպան, այդ պաշտոնում աշխատելով մինչև 2021 թվականը, երբ ավարտել է իր դիվանագիտական առաքելությունը այդ երկրում: Ռուբեն Սադոյանը Վրաստանում ՀՀ դեսպան նշանակվեց 2017 թվականի հոկտեմբերին:
Մինչ այդ Սադոյանը եղել է Հայաստանի երկու գումարման խորհրդարանների պատգամավոր՝ կառավարող ՀՀԿ ցուցակով: Ռուբեն Սադոյանը համարվում էր ՀՀԿ առանցքային դեմքերից մեկի՝ Երևանի նախկին քաղաքապետ, կապի նախկկին նախարար Գագիկ Բեգլարյանի մերձավորներից: Այդ համատեքստում ուշագրավ էր, որ թավշյա հեղափոխությունից հետո Ռուբեն Սադոյանը շարունակեց պաշտոնավարումը Վրաստանում ՀՀ դեսպանի կարգավիճակում: Ներկայումս այնքան էլ պարզ չէ, նրա հետկանչումը պայմանավորված է պարզապես աշխատանքի ավարտով, թե՞ Ռուբեն Սադոյանի աշխատանքի որևէ դրվագ արժանացել է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի խիստ դժգոհության: Այստեղ ուշադրության է արժանի հանգամանքը, որ Վրաստանում Հայաստանի դեսպանի փոփոխությունը փաստացի հաջորդում է հայ-վրացական սահմանին Բարեկամություն կամրջի հանդիսավոր բացմանը, որի շրջանակում եղավ նաև Հայաստանի և Վրաստանի վարչապետների կարճ առանձնազրույց:
Արդյո՞ք այդ հանդիպումը կամ միջոցառումն է «ճակատագրական» նշանակություն ունեցել Ռուբեն Սադոյանի պաշտոնավարման համար, թե՞ խնդիրը ոչ թե նրա աշխատանքից որևէ դժգոհությունն է, որքան հայ-վրացական հարաբերություններում նոր էջի, նոր որակի, բովանդակության և նոր իրողությունների հանգամանքը, որը պահանջում է արդեն աշխատանքային նոր որակներ և մոոտեցումներ, ինչն էլ փորձ է արվում լուծել փորձառու կադրային դիվանագետի նշանակումով: Եվ այդ առումով էլ կարող է որոշակի խորհրդանշականություն պարունակել այն, որ նոր կամրջի բացմանը հաջորդում է նոր դեսպանի նշանակումը: Թերևս առանձին դիտարկման արժանի ոչ երկրորդական հանգամանք է և այն, որ Վրաստանում Հայաստանի դիվանագիտական առաքելությունը կղեկավարի մարդ, որն ունի Եվրամիության առաջատար Գերմանիայում վեցամյա աշխատանքի փորձ: Այդ հանգամանքը հատկանշական է մի շարք առումներով, թե Գերմանիայի եվրոպական դերի, թե ներկայիս աշխարհաքաղաքական-աշխարհակարգային իրողությունների, թե վերջին շրջանում նաև Հայաստանի հանդեպ Գերմանիայի հետաքրքրության բավականին նշմարելի աճի, թե նաև վրաց-գերմանական պատմա-քաղաքական կապի համատեքստում:
