Հասկանալիորեն աշխույժ հասարակական-քաղաքական դիտարկման է արժանանում այն հանգամանքը, որ վերջին օրերին ադրբեջանցիները բավականին մեծացրել են լարվածությունը թե արցախյան, թե հայաստանյան սահմանի ուղղությամբ: Այս հանգամանքը անշուշտ դիտարկվում է ուկրաինական պատերազմի, դրանով Ռուսաստանի զբաղվածության պրիզմայով, ընդ որում տարբեր սցենարային «վեկտորներով»: Տվյալ պարագայում սակայն թերևս դիտարկման է արժանի ևս մի շերտ, որը գուցե շատ ավելի թույլ արտահայտված է և ընկած է շատ խորը, սակայն իր բնույթով կարող է ունենալ նշանակալի իմաստ, հետևաբար նաև իր հանդեպ գուցե ոչ հրապարակային, սակայն էական հետաքրքրություն ավելի մեծ խաղացողների շրջանում:
Բանն այն է, որ ուկրաինական պատերազմն ու Արևմուտք-Ռուսաստան դիմակայությունը, հարաբերությունների պարզման այն մեծ ու ծավալուն գործընթացը, որ ներառում է նաև Եվրոպան, Չինաստանը, Թուրքիան, Իսրայելը, Իրանը, Մեծ մերձավոր արևելքը խոշոր հաշվով, ընդհուպ ասիական ռեգիոններ, բավականին «ունիվերսալ» թե ռիսկեր, թե հնարավորություններ է պարունակում Կովկասի համար ամբողջությամբ: Կովկասի երեք երկրները առանձին-առանձին ունեն բնականաբար իրենց խնդիրները, ռիսկերը, սպառնալիքները, հաճախ նաև մեկը մյուսի հանդեպ, միաժամանակ սակայն երեքը միասին ունեն մտահոգության ու անհանգստության ընդհանուր եզրեր ռեգիոնալ առումով: Եթե այդ ազդակները ինչ որ «հրաշքով» գիտակցվեն երեք մայրաքաղաքներում, ապա դա կարող է բերել երեք երկրների քաղաքական վարքագծի փոփոխության, որը ոչ ֆորմալ և ոչ անմիջական, ուղիղ կապակցվածությամբ, սակայն «լռելյայն գիտակցումով» կարող են հանգեցնել նրանց առավել սուբյեկտային խաղի: Այդ մասին անցնող օրերին դիտարկել եմ մի քանի անգամ: Այդ խաղով գործնականում էապես շահագրգռված չէ որևէ խոշոր կենտրոն, քանի որ Կովկասը գործնականում բոլորի համար ազդեցության համար պայքարի գոտի է և այստեղ սուբյեկտային անակնկալներ չի ցանկանում ոչ ոք:
Իսկ այդպիսիք թույլ չտալու համար թերևս պետք է գործի դնել այն «հակամարտ ռեցեպտորները», որ կան կովկասյան հանրապետությունների միջև, մասնավորապես Հայաստանի և Ադրբեջանի: Հատկապես Ադրբեջանի պարագայում իրավիճակը «խոպան» է, հաշվի առնելով այն, որ այդ պետության վրա ազդեցության լծակներ ունեն գործնականում բոլոր խոշոր խաղացողները, գուցե Եվրամիության թույլ բացառությամբ:
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի