Թուրքիայի իշխող կուսակցության փոխնախագահ Օմեր Չելիքն անդրադարձել է Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման թեմային։
Թուրքական Anadolu–ի փոխանցմամբ՝ Թուրքիայի նախագահ Էրդողանի գլխավորած «Արդարություն եւ զարգացում» կուսակցության փոխնախագահ Օմեր Չելիքը հայ–թուրքական հարաբերությունների կարգավորման թեմայի հետ կապված շեշտել է, թե այս թեմայով նախագահ Էրդողանը մի քանի սկզբունքային տեսակետներ ունի՝ գործընթացին Ադրբեջանի դրական վերաբերմունքը, արխիվների բացումը, թեման քաղաքական ամբիոններից հեռացնելը և պատմաբաններին թողնելը։
«Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավուման նախաձեռնությունը կարող է տեղի ունենալ այն պայմանով, որ Հայաստանը հրաժարվի Ադրբեջանի դեմ հարձակողական ու զավթողական քաղաքականությունից։ Բացի դա նախագահ Էրդողանի համար ամենազգայուն կետն այն է, որ մեր ադրբեջանցի եղբայրները և պարոն Ալիևը դրական են նայում Հայաստանի հետ Թուրքիայի հարաբերությունների կարգավորմանը»,–ասել է Օմեր Չելիքը։
Քաղաքագետ Գարիկ Քեռյանի կարծիքով՝ Թուրքիայի իշխող ուժի ներկայացուցչի հայտարարությունը մեկ բան է, իշխանությունների դիրքորոշումը՝ մեկ այլ բան․ «Այնպես որ շատ հնարավոր է, որ սա որոշակի քարոզչական, ներքին սպառման նպատակ ունի կոնկրետ Թուրքիայում։ Ինձ թվում է՝ այդքան մեծ նշանակություն չպետք է տալ»,- «Առաջին լրատվական »-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Քեռյանի դիտարկմամբ՝ եթե դիտարկենք հայտարարության բովանդակցությունը՝ այն իր մեջ նորություն չի պարունակում․ «2009 թվականի հայ-թուրքական արձանագրությունների ստորագրման պահից այդ նախապայմանները կային։Թուրքիան այսօր խիստ կարևորում է Ցեղասպանության հարցը օրակարգից հանելու հարցը, ինչու՞, որովհետև մեր աչքի առաջ աշխարհի հզորները՝ Ֆրանսիան, Միացյալ Նահանգները, Գերմանիան, Ցեղասպանության ճանաչման կամ համապատասխան այլ թաստաթղթեր են ընդունել։Ամենավերջինը՝ ԱՄՆ-ի Կոնգրեսի կողմից ընդունված բանաձևն էր։ Բնականաբար Թուրքիան հասկանում է, որ Ցեղասպանության հարցը կարող է ցանկացած պահի օգտագործվել Թուրքիայի վրա ճնշում գործադրելու համար»,- «Առաջին լրատվական »-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Ըստ Քեռյանի՝ հարցը օգտագործվել է Թուրքիա-ԵՄ բանակցություններում, երբ Թուրքիան դիմել էր ԵՄ անդամ դառնալու համար, Եվրամիությունը նախապայման առաջ քաշեց՝ Հայոց Ցեղասպանության ճանաչումը․ «Բնականաբար զարմանալի չէ, որ այսօր թուրքական կառավարող շրջանակների կողմից հարցը կարող է նորից բարձրացվել։Իսկ այն, որ ցանկացած հայ-թուրքական գործընթացը պետք է մինչև սկսվելը հավանության արժանանա Ադրբեջանի կողմից՝ դա ևս նորություն չէ, որովհետև մենք գիտենք, որ երբ փակվեց հայ-թուրքական սահմանը, դրա թիվ պատճառ նշվեց Քելբաջարի գրավումը, հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը։Այդ ժամանակներից մինչ օրս՝ դա չի հանվել օրակարգից։Բացի այդ՝ կա ստրատեգիական իրականություն դարձած մի իրողություն՝ երկու պետություն, մեկ ազգ։ Այսինքն՝ եթե մենք տեսնում ենք Թուրքիայի կողմից Հայաստանի հետ հարաբերություններում ադրբեջանական գործոնի գերակայություն, սա ևս զարմանալի չէ»,-եզրափակեց մեր զրուցակիցը։
