ԱՄՆ 46-րդ նախագահ Ջո Բայդենը խորապես հավատացած է, որ աշխարհի ժողովրդավար երկրները պետք է համախմբվեն՝ միասին դիմագրավելու համընդհանուր մարտահրավերները։ Պատահական չէ, որ դեռևս նախագահական քարոզարշավի ժամանակ Բայդենի համար առաջնահերթություն էր աշխարհի ժողովրդավար երկրների համախմբումը մեկ հարթակում։ Նրա նպատակն էր Ժողովրդավարության գագաթնաժողովի կազմակերպումը պաշտոնավարման առաջին տարում։ Խոստմանը հավատարիմ մնալով՝ Բայդենը դեկտեմբերի 9-10-ը կազմակերպելու է Ժողովրդավարության առաջին գագաթնաժողովը, որից ուղիղ մեկ տարի անց տեղի կունենա երկրորդը՝ ոչ հեռավար ձևաչափով։
«Առաջին լրատվական»-ը թեմայի շուրջ զրուցել է Ամերիկայի հայկական համագումարի տարածաշրջանային գրասենյակի տնօրեն Արփի Վարդանյանի հետ։
-Տիկին Վարդանյան, Ձեր կարծիքով այս գագաթաժողովը ի՞նչ նշանակություն ունի, ի՞նչ կտա այն մասնակիցներին։
-Ես այն շատ եմ կարևորում, քանի որ դրան ներկա են լինելու աշխարհի ամենատարբեր երկրները՝ միգուցե ոչ նույն աստիճանի ժողովրդավարական, բայց ամեն դեպքում բարձրացվող հարցերը շատ էական եմ համարում։ Երբ երկրների ղեկավարները միմյանց հետ խոսում են, կիսվում գաղափարներով, դա աշխարհի խաղաղության, ժողովրդավարացման պրոցեսներին միայն օգուտ է։
-Եթե կոնկրետ Հայաստանին անդրադառնանք․․ մեր մասնակցությունը ինչքանո՞վ է կարևոր, ի՞նչ հետևանքներ կունենա։
-Եթե չեմ սխալվում՝ 181 երկիր է հրավիրվել, ինչը քիչ չէ, դրա համար է գագաթաժողովը երկու օր տևում։ Ինչ վերաբերում է Հայաստանին, ապա ես միայն դրական ակնկալիքներ ունեմ։ Տեսնենք, թե ինչ է խոսվելու այդ գագաթաժողովին ու թե դա ինչ արձագանքներ կստանա։ Մենք գիտենք, որ ո՛չ Թուրքիան ու Ադրբեջանը և էլ Ռուսաստանը դրան հրավիրված չեն։ Չեմ կարծում, սակայն, որ սրա նպատակն այն է, որ Բայդենն աշխարհի երկրները կիսի երկու մասի՝ ժողովրդավարական կամ ոչ ժողովրդավարական։ Ցանկալի կլիներ իհարկե, որ բոլորը հրավիրված լինեին, որովհետև մտքերի փոխանակումը շատ կարևոր է։ Այդպիսով մարդիկ կարող են հասկանալ, թե ինչ պատկերացումներ կան աշխարհում այս կամ այն հարցի շուրջ։ Ընդհանրապես մտքերի փոխանակումը պետք է արվի ոչ թե տարին մեկ անգամ այսպիսի գագաթաժողովի ժամանակ, այլ տարվա ընթացքում մի անի անգամ։ Լավ կլինի, որ տարվա ընթացքում մի քանի երկիր նստեն ու այս բոլոր հարցերի շուրջ խոսեն։ Եթե մենք իրար հետ չխոսենք, չենք կարողանա ուրիշների հետ լեզու գտնել։ Եվ այդ լեզու գտնելու ձևն այն է, որ մենք խոսենք ու քննարկենք։ Պետք է պատրաստ լինենք նաև լսել, ոչ թե մեկի խոսալու ժամանակ անջատես հեռուստացույցը, հետո հետ գաս։ Միգուցե ուրիշներին լսելու ժամանակ մի նոր միտք առաջանա։ Հուսով եմ, որ այս երկու օրվա ընթացքում մենք կկարողանանք լսել ու հասկանալ՝ ինչ է կատարվում աշխարհում։ Այդ ամենից էլ պատկերացում կազմենք, թե ինչն է կարևոր մեր երկրի համար։
-Ձեր դիտարկմամբ՝ ԱՄՆ-ի վերաբերմունքը Հայաստանի նկատմամբ կփոխվի՞, եթե մենք կարողանանք ճիշտ ներկայացնել մեզ։
-Ես հուսով եմ, որ այդպես կլինի։ Մենք նաև պետք է հասկանանք, որ ԱՄՆ-ն չի շարժվում՝ ելնելով Հայաստանի շահերից։ Այդ երկիրը ևս ունի իր հետաքրքրություններն ու շահերը։ Մենք պետք է կարողանանք ճիշտ ներկայացնել մեր խնդիրները ու ամբողջ աշխարհին ներկայացնենք, թե ինչով է կարևոր Հայաստանն այլ ազգերի ու պետությունների քաղաքականության համար։ Մենք հիմա էլ տեսնում ենք, որ ԱՄՆ-ի վերաբերմունքը Հայաստանի նկատմամբ փոխվում է, ավելի մեծ ուշադրություն է դարձվում Հայաստանի վրա։ Չենք կարող ասել, որ արվում է այն ամենը, ինչ հայերը կուզենային, որ արվի, բայց վերաբերմունքի փոփոխությունն ակնհայտ է։ Նման գագաթաժողովները մեր կողմից պետք է օգտագործվեն որպես առիթ՝ բացատրելու մեր նշանակությունը։
