Օգտագործելով իզոտոպիկ հետազոտության նոր մեթոդ՝ գիտնականները եկել են այն եզրակացության, որ ավելի վաղ Մարսի ժայռերում շատ ավելի անկայուն տարրեր, այդ թվում ՝ ջուր է եղել, իսկ հետո մոլորակը կորցրել է դրանք: Հեղինակները հաշվարկային եղանակով եկել են այն եզրակացության, որ ցնդող նյութերի կորստի արագությունը ուղղակիորեն կախված է մոլորակի չափից, հետևաբար, Մարսը, որը Երկրից փոքր է, չի կարող երկար ժամանակ պահել ջուրը, ուստի կյանքի բարդ ձևերի զարգացման հնարավորություն չի եղել: Արդյունքները հրապարակված են Proceedings of the National Academy of Sciences ամսագրում:
Բազմաթիվ տարբերակներ են առաջարկվել բացատրելու համար, թե ինչու է ջուրը անհետացել Մարսի վրա: Սենթ Լուիսի Վաշինգտոնի համալսարանի գիտնականները, Մեծ Բրիտանիայի և Շվեյցարիայի գործընկերների հետ կարծում են, որ գտել են հիմնարար պատճառ: Նրանց կարծիքով, Մարսը չափազանց փոքր է մեծ քանակությամբ ջուր պահելու համար:
Տարբեր մոլորակային մարմիններում անկայուն տարրերի առկայությունը, պարունակությունը և բաշխումը գնահատելու համար հեղինակները օգտագործել են կալիումի կայուն իզոտոպներ` տարր, որը երկրաքիմիական ցիկլերում փոխկապակցվում է անկայուն միացությունների հետ։
Արդյունքները ցույց են տվել, որ իր ձևավորման ընթացքում Մարսը կորցրել է ավելի շատ կալիում և այլ անկայուն նյութեր, քան Երկիրը, բայց ավելի քիչ, քան Լուսինը կամ Վեստա աստղակերպը: Գիտնականները պարզ կապ են գտել մարմնի չափի և կալիումի իզոտոպիկ կազմի միջև:
Գիտնականները կարծում են, որ իրենց արդյունքներն էական նշանակություն ունեն Մարսից բացի այլ մոլորակներում կյանքի որոնման համար:
«Գոյություն ունի մոլորակների չափերի սահմանափակ շարք, որը թույլ է տալիս բավականաչափ ջուր ունենալ բնակելի միջավայրի համար»,-նշում են գիտնականները։
