Ցանկացած կորստից հետո անհատն անցնում է մի քանի փուլ՝ ժխտում, ընդունում, դեպրեսիա, ընդունում և այլն: Մեր հասարակությունը հետպատերազմական իրավիճակում ծանր կորուստներից հետո որ փուլում է գտնվում: «Առաջին լրատվական» հետ զրույցում հոգեբան Սեդա Վարդանյանը նշեց, որ մեր հասարակությունն արդեն անցել է տագնապի ու ժխտման փուլը: «Մենք երևի թե ապրում ենք ընդունման փուլ: Փորձում ենք հասկանալ՝ ինչ եղավ մեզ հետ: Դրանից հետո երկու ուղիով կարող ենք շարժվել՝ կա՛մ հետտրավմատիկ խանգարումների, ցավի ու հուզական խնդիրների ճանապարհով, կա՛մ հետտրավմատիկ աճի, երբ ցավը կարծես դառնում է այն «ռեսուրսը», որը դրդում է վերափոխվել և նորից առաջ գնալ, այդպես մեզ հետ եղել է նաև Ցեղասպանության ու Արցախյան առաջին պատերազմի ժամանակ: Ցանկալի է, որ մեր հասարակությունն ընտրի հետտրավմատիկ աճի ուղին»:
Հոգեբանի դիտարկմամբ՝ մեր հասարակության մի մասը խմորումների մեջ է, պատերազմից առաջացած հուսալքության ու ապագայի անհեռանկարայնության մեջ է, մյուս մասը դրական ձգտումներ է փորձում իրականացնել: Վարդանյանի դիտարկմամբ՝ պարտությունը այն ռեսուրսն է, որի վրա հաղթանակ են կառուցում:
Մանրամասները՝ տեսանյութում:
