Այսօր մենք շատ կարևոր շրջափուլում ենք, ինչ Հոկտեմբերի 27-ից առաջ. ինչպես այն ժամանակ, այնպես էլ հիմա կանգնած ենք Հայաստանի ապագան կանխորոշող զարգացումների շեմին: «Առաջին լրատվական»-ը ստեղծված իրավիճակի մասին զրուցել է ՀՀ ԳԽ նախկին պատգամավոր Ազատ Արշակյանի հետ:
«Եթե ռազմական գործողությունները շարունակվեն, ուրեմն այդ երեք պետությունները և, բնականաբար, իրենց թիկունքում ԵԱՀԿ-ն, ՄԱԿ-ը, ԵՄ-ն, Հռոմի պապը, դրանք բոլորը պատասխանատվության են ենթարկելու պատերազմը սանձազերծողին և իրենց հեղինակության հետ հաշվի չնստողին, իրենց հեղինակության հետ խաղացողին, նրանք կպատժեն մեղավորին։ Պատիժը կարող է լինել տնտեսական, ֆինանսական, քաղաքական, ինչու չէ՝ նաև մեր ձեռքով, մեր զենքով ռազմական պատիժ, ճիշտ այնպես, ինչպես 1994-ին պատժեցին մարդու իրավունքները չհարգող, ՄԱԿ-ի խաղաղության կոչերը չհարգող պետությանը, այսինքն՝ Ադրբեջանին։ Եթե կրկնվում է զինադադարի մասին կոչը, կկրկնվի նաև անհարգալից վերաբերմունքը Ադրբեջանի նկատմամբ, կկրկնվի նաև հետևանքը, ինքը ստիպված կլինի հաշտություն խնդրել և ոչ իր պայմաններով»,- ասաց նա:
Ազար Արշակյանի խոսքով՝ այստեղ լրացուցիչ մեկ այլ խնդիր էլ կա. «Այսօր առավոտից հայտարարվածը մարդասիրական զինադադար է, կոնվենցիոն զինադադար է։ Այսինքն՝ պատերազմի ավարտի մասին չէ խոսքը, այլ սա մարդասիրական ակցիա է: Ադրբեջանը փաստորեն արհամարհում է հումանիզմը, այդպիսի վարքագիծ ունեցող պետությունները անպատիժ չեն մնում, և մենք պատրաստ ենք այդ միսիան մեզ վրա վերցնել, պատժել մահմեդական տեռորիզմը, պատժել ագրեսորին և մարդու իրավունքները չհարգողին, հանրության կարծիքը չհարգողին»:
Հարցին, թե պատերազմի ավարտից հետո այն ի՞նչ ազդեցություն կունենա տարածաշրջանում քաղաքական զարգացումների վրա, ԳԽ նախկին պատգամավորը պատասխանեց. «Էական փոփոխություններ կլինեն, ինքնավստահ պետություն կդառնա Հայաստանը: Հաղթող հասարակությունն ավելի ինքնավստահ կլինի. չափազանց կարևոր բացահայտումներ, լյուստրացիա տեղի ունեցավ մեր ներքին կյանքի խնդիրներում և նաև արտաքին, ինչպիսին մեր դաշնակիցների և հակառակորդների բացահայտումն է: Սա, բնականաբար, կազդի քաղաքական ներկապնակի և քաղաքական ուժերի տեղաբաշխման վրա։ Հայաստանն ավելի ինքնուրույն պետություն կդառնա, և գործող քաղաքական ուժերը ավելի շատ կզբաղվեն պետականաշինությամբ, կծառայեն ՀՀ-ին և ՀՀ քաղաքացիներին։ Անշուշտ, կլինեն նաև բոլշևիկներ, նրանք, որոնք ղեկավարվում են «ինչքան վատ, այնքան լավ» սկզբունքով, երազում են, որ իրենց հայրենիքը պարտվի, որպեսզի իրենց կռահումները և երազները իրականություն դառնան ոչ միայն քաղաքական, այլ նաև անձնական. նրանց ես անվանում եմ բոլշևիկ»: