ՀՀՇ վարչության նախագահ Արամ Մանուկյանը թերթին տված իր վերլուծականում գրում է.
«Դաշնակների աչքը լույս: Ցեղասպանության հարյուրամյա տարելիցին ընդառաջ հայ դատի գրասենյակների աշխարհագրությունը կտարածվի դեպի Սիբիր, Կամչատկա և Պրիմորյե:
Կոնկրետ քաղաքների և երկրամասերի անունները կարող եք վերցնել ռուսական դեսպանատնից, Հայաստանում բացված միգրացիան կազմակերպող գրասենյակներից, www.fms.gov.ru էլ. կայքից: Հեռավոր տայգաներում թափ կառնի մեկը մյուսի հետևից բանավանների հիմնման գործընթացը՝ Նոր Մխչյան, Նոր Կյորիս, Նոր Հաճն, Նոր Երևան և այլն: Ահա թեզ Սերժ և Տիգրան Սարգսյանների «հայկական աշխարհի» մոդելը: Իսկ քանի որ կաթողիկոսը սարերում գտնվող եկեղեցիներ չի սիրում, տունդրայի և տայգայի լայնարձակ տարածքներում եկեղեցիներ կկառուցվեն:
Ռուսաստանը ծրագիրն իրականացնում է ԱՊՀ բոլոր երկրներում, և ինչպես իրենք են նշում՝ իրենց դեմոգրաֆիկ խնդիրները լուծելու համար: Ռուսաստանի վերոհիշյալ ծրագրի շրջանակներում տոկոսային հարաբերությամբ Հայաստանը գտնվում է առաջին տեղում:
Մեր իշխանությունները կազմակերպված և անվերահսկելի արտագաղթը դեպի Ռուսաստան մեկնաբանում են Ռուսաստանում իրավիճակի բարելավմամբ: Ասել է թե՝ Հայաստանում վատթարանում է վիճակը: Սպասելի է, որ իշխանությունները պատճառաբանեն, թե Թուրքիայում ինչն է լավացել, որ հայ կանայք մեկնում են նվաստացուցիչ օրահացի հետևից (թիվը չեմ հրապարակում):
2009 թվականին ՌԴ քաղաքացիություն է ստացել 55,000 հայ: 2001-ից սկսած՝ շուրջ երեք հարյուր հազար ազգությամբ հայ Ռուսաստանի քաղաքացիություն է ստացել: Մոտավորապես նույնքան արտագաղթաններ էլ քաղաքացիություն չեն ստացել և չեն էլ վերադարձել Հայաստան: Միջին հաշվով՝ վերջին տասը տարվա ընթացքում քաղաքացիություն է ստացել Ռուսաստան մեկնած երկու հայից մեկը։ Իշխանությունների հերթական անբարոյականությունն է մի քանի հարյուր հազար մշտական գնացածներին արտագնա աշխատանքի մեկնածներ, իսկ ռեալ փաստերը՝ բամբասանք համարելը։