Ազգային ժողովի «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցությունից պատգամավոր Արման Բաբաջանյանի դուրս գալուց և այլևս որպես անկախ պատգամավոր հանդես գալուց հետո, «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցությունը, կարծես, չի ցանկանում դադարեցնել պայքարը և տարբեր բողոքներ ներկայացնելով՝ փորձում է վերականգնել իրենց խմբակցության 18-րդ մանդատը:
Հիմա էլ ԼՀԿ-ն Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի որոշման վերաբերյալ է հայց ներկայացրել Վարչական դատարան:
Հիշեցնենք, որ մինչ այդ Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն օրերս մերժել էր ԼՀԿ-ի պահանջն առ այն, որ պետք է վերականգնել խմբակցության 18-րդ մանդատը: Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն արձանագրել էր, որ չկան իրավական հիմքեր, որոնց համաձայն՝ հնարավոր է վերականգնել որևէ խմբակցության մանդատ, եթե պատգամավորներից մեկը լքել է խմբակցությունը, սակայն վայր չի դրել իր պատգամավորական մանդատը: Մինչդեռ ԼՀԿ-ում կարծում են, որ օրենքով սահմանված՝ Ազգային ժողովի պատգամավորների մանդատների մեկ երրորդն այս պահին չի պատկանում ընդդիմադիր խմբակցություններին և դրա վերականգնումը Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի գործառույթն է:
Այս կապակցությամբ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցեց «Իրավունքի Եվրոպա միավորում» հասարակական կազմակերպության նախագահ, փաստաբան Լուսինե Հակոբյանի հետ: Վերջինս շեշտեց, որ իրավական տեսանկյունից սա բացարձակ անհիմն պահանջ է:
«Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 94-րդ հոդվածի համաձայն՝ պատգամավորը ներկայացնում է ամբողջ ժողովրդին, նա կաշկանդված չէ հրամայական մանդատով և առաջնորդվում է իր խղճով ու համոզմունքներով: Սահմանադրությունը պատգամավորի մանդատ վայր դնելու պարտավորություն չի սահմանում, ինչպես նաև ՀՀ Ընտրական օրենսգրքի կարգավորումների համաձայն՝ այս պահին հնարավոր չէ փոփոխել Ազգային ժողովի պատգամավորների թիվը: Հետևաբար, որպեսզի ԼՀԿ-ն իր մանդատը ստանա՝ իրենց խմբակցության պատգամավորներից որևէ մեկը պետք է վայր դնի իր պատգամավորական լիազորությունները: Իրավական այլ ճանապարհ այստեղ չկա: Ուստի, կարծում եմ, որ Վարչական դատարանի կողմից ևս ԼՀԿ-ի այդ պահանջը մերժվելու է»,-պարզաբանեց մեր զրուցակիցն ու այս համատեքստում հավելեց նաև, որ իրավական տեսանկյունից, Սահմանադրության 94-րդ հոդվածի ուժով՝ սա ամբողջովին չհիմնավորված պահանջ է:
Նշենք նաև, որ ըստ մամուլում առկա տեղեկությունների՝ Վարչական դատարանի կողմից ևս մերժում ստանալու պարագայում, ԼՀԿ-ն կդիմի հաջորդ քայլին՝ կբողոքարկի նաև Վարչական դատարանի վճիռն ու կսպառի բոլոր ընթացակարգերը՝ դիմելով ընդհուպ մինչև Սահմանադրական դատարան:
Այս համատեքստում Լուսինե Հակոբյանը ընդգծեց, որ անգամ Սահմանադրական դատարան դիմելու դեպքում արդյունքը, միևնույն է, չի փոխվելու:
«Ընդ որում՝ միայն մեր Սահմանադրությամբ չէ, որ այդպես է, այսինքն՝ սա պառլամենտարիզմի հատուկ սկզբունք է, որ պատգամավորական մանդատը ներկայացուցչական է, այլ ոչ թե հրամայական: Այսինքն՝ կարծում եմ, որ ԼՀԿ-ն այս հարցով Սահմանադրական դատարան դիմելու պարագայում էլ հեռանկարներ չունի, ես իրավական այդպիսի հիմքեր չեմ տեսնում: Սա ոչ իրավաչափ պահանջ ու քայլ է նրանց կողմից: Հավանական եմ համարում, որ նրանք կա՛մ չգիտեն այս մասին, կա՛մ փորձում են իրավաբանության մեջ նոր տեսություններ հնարել, կա՛մ էլ շատ լավ գիտեն, ուղղակի քաղաքական այլ նպատակներ ու շահեր են հետապնդում»,- նշեց Հակոբյանն ու միևնույն ժամանակ նկատեց.
«Պատգամավորն ազատ է հարելու այս կամ այն կուսակցությանը, քաղաքական ուժին կամ լինելու այս կամ այն խմբակցության անդամ, բայց, ենթադրենք, որոշ ժամանակ անց տեսակետների բաժանման կամ այլ ինչ-ինչ հանգամանքների բերումով այդ խմբակցությունից դուրս գալուց հետո, պատգամավորը կաշկանդված չէ այդ մանդատով, կրկնում եմ՝ մանդատը ներկայացուցչական է, և պատգամավորը հաշվետու է ժողովրդի առաջ, ընտրողների առաջ, և մանդատը վայր դնելը կախված է միայն նրա ցանկությունից: Որևէ պարտադրանք այդտեղ լինել չի կարող»:
