«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Արտակարգ և լիազոր դեսպան, Արցախի ԱԳ նախկին նախարար Արման Մելիքյանը։
– Պարոն Մելիքյան, Արցախի Հանրապետության նախագահի և Ազգային ժողովի հերթական ընտրությունները կայանալու են 2020 թվականի մարտի 31-ին: Ըստ Ձեզ՝ ինչպիսի՞ ընթացք կունենան ընտրությունները։
– Այս պահին դժվարանում եմ հստակ կանխատեսում անել՝ նկատելի է, որ ջանքեր են գործադրվում ընդհանուր ներքաղաքական իրավիճակը թեժացնելու ուղղությամբ: Դա կարող է իր բացասական ազդեցությունն ունենալ նաև արցախյան ընտրությունների ընթացքի և արդյունքների վրա: Հուսանք, որ Արցախում կգտնվեն քաղաքացիական պատասխանատվություն ու բավարար ազդեցություն ունեցող այն ուժերը, որոնք ունակ կլինեն ապահովելու ընտրական գործընթացների իրավաչափությունը:
– Ընտրություններին մասնակցելու մտադրության մասին հայտնել են մոտ մեկ տասնյակ գործիչներ։ Ձեր կարծիքով՝ ո՞ւմ միջև կընթանա հիմնական մրցակցությունը։
– Այժմ կոնկրետ անուններ չեմ նշի, որովհետև իրականում այդ ընտրությունները պետք է որոշեն հին ճահճի մշտաբնակ գործիչների և հասարակության կողմից ներկայացվող սկզբունքային փոփոխությունների պահանջ կրողների պայքարի ելքը: Ընդ որում, հին ճահիճն այս ընտրություններում արդեն իսկ ներկայացված է բազում դեմքերով, մինչդեռ վերջնականապես դեռ հստակ չէ, թե ով կստանձնի ակնկալվող փոփոխությունների իրական պատասխանատուի դերը:
– Հայաստանի գործող իշխանությունները որևէ թեկնածուի պաշտոնական աջակցություն չեն հայտնել։ Ըստ Ձեզ՝ ո՞ւմ կպաշտպանի Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած կառավարությունը, թե՞ չպետք է միջամտի ընտրական պրոցեսին։
– Վարչապետ Փաշինյանը ստանձնել է ընտրությունների արդար և իրավաչափ անցկացման երաշխավորի դերը: Թեկնածուներից որևէ մեկին հրապարակավ աջակցություն հայտնելու դեպքում նա այլևս չի կարող լինել վստահելի և անկողմնակալ երաշխավոր ու հենց դրանով արդեն իսկ կանխավ լուրջ հարված կհասցնի ընտրությունների վերջնարդյունքի արժանահավատությանը: Կարծում եմ, որ ՀՀ գործող իշխանությունները լավ են գիտակցում դա:
– Ընտրություններին մասնակցելու համար նոր կուսակցություններ են ստեղծվում։ Մտավախություն չկա՞, որ դա արվում է ձայները փոշիացնելու համար։
– Դրա հավանականությունը չէի բացառի՝ մարտավարական տեսանկյունից դա այն քայլն է, որի միջոցով քաղաքական ճահիճը կարող է փորձել չեզոքացնել իր առավել ուժեղ մրցակցին կամ մրցակիցներին: Այդ հնարքը սովորաբար կիրառում են վարչական և ֆինանսական ռեսուրսներին տիրապետող խմբավորումները:
– Ղարաբաղյան հարցի լուծման՝ թեկնածուների տեսլականներն ինչպե՞ս կազդեն քարոզարշավի, թեկնածուների հնարավորությունների վրա։
– Սա այն դեպքն է, երբ մրցապայքարի ելքը կորոշեն ոչ թե ընտրությունների համատեքստում ասված խոսքերն ու խոստումները, այլ թեկնածուների մինչ այժմ արված իրական գործերը: Մարդիկ խաբվելու այլևս հակված չեն, ու եթե ընտրակեղծարարության ճանապարհը գործնականում փակվի, ապա քաղաքական ճահճի պարտության ականատեսը կլինենք:
– Հայաստանի և Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարները՝ Զոհրաբ Մնացականյանը և Էլմար Մամեդյարովը, հունվարի 29-ին և 30-ին հերթական հանդիպումը կանցկացնեն։ Ի՞նչ կարելի է սպասել այդ հանդիպումից։
– Առավելագույն արդյունքը, թերևս, այն կարող է լինել, որ այս կամ այն կերպ կշարունակվեն հասարակությունների տարբեր շերտերի ներկայացուցիչների փոխայցելություններն ու շփումները:
