Ազգային ժողովի նախագահ Արարատ Միրզոյանը չի ողջունում Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպան Սերգեյ Կոպիրկինի հանդիպումը սահմանադրական կարգի տապալման մեջ մեղադրվող Հայաստանի երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ։ «Ես չեմ ողջունում Ռուսաստանի Դաշնության դեսպանի այդ հանդիպումը։ Ի վերջո որևէ երկրի դեսպան կարող է քաղաքական դաշտի ողջ սպեկտորի ներկայացուցչների հետ հանդիպել, այստեղ ուրիշ բան կա՝ այն մեղադրանքները, որոնք այդ անձին ներկայացված են, մի փոքր դուրս է դնում էդ մարդուն մաքուր քաղաքական դաշտից։
Այդտեղ շատ այլ որակների, շահագրգռությունների մասին է խոսքը, հենց դրա համար էլ չեմ ողջունում։ Այսինքն՝ ես չեմ տեսնում Ռոբերտ Քոչարյանին որպես քաղաքական գործիչ և քաղաքական դաշտի ներկայացուցիչ, այլապես ես կողջունեի Ռուսաստանի դեսպանի, կամ այլ որևէ դեսպանի շփումն իր հետ», – այսօր լրագրողների հետ ճեպազրույցում ասել է Միրզոյանը։
Այսպիսով՝ խորհրդարանի նախագահը հստակ արձագանք է տվել թե Ռուսաստանի դեսպանի ու Ռոբերտ Քոչարյանի հանդիպմանը և թե հասկացրել է, որ համարժեք չի համարում Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպանատան տարածած հաղորդագրությունը։
Ի դեպ, մեկ այլ հարցի, թե ՌԴ նախագահի հետ Ռոբերտ Քոչարյանի ունեցած լավ հարաբերությունները կարող են ազդել դատավարության վրա, ԱԺ նախագահը պատասխանել է. «Երբեք: Որևէ երկրի նախագահի, մեր երկրի ղեկավարների, որևէ մեկի հետ հարաբերությունները չեն կարող ազդել մեղադրանքի կամ արդար դատաքննության, անաչառ դատավճռի վրա: ՌԴ իշխանությունները մեծ հարգանքով են վերաբերում ՀՀ-ի ինքնիշխանությանը և իրենց թույլ չեն տա այդպիսի պայման դնեն»:
Իհարկե, անցած քսան տարիների ընթացքում նույնիսկ հնարավոր չէր պատկերացնել, որ Հայաստանի որևէ բարձրաստիճան պաշտոնյա նման տոնայնությամբ կարող է արձագանքել Մոսկվայի որևէ քայլի։ Միրզոյանը նոր իշխանության այն գործիչներից է, որ պարբերաբար գնահատականներ է տալիս Մոսկվայի, այսպես ասած, ոչ դաշնակցային վարքագծին ու դա արել է անգամ Ռուսաստանի խորհրդարանում ունեցած իր ելույթով։ Սա, իհարկե, դրական է ու հետհեղափոխական սակավաթիվ դրական երևույթներից մեկն է։
Մյուս կողմից՝ Հայաստանի իշխանության ներկայացուցիչների դատապարտող խոսքում էապես թույլ է քաղաքական գնահատականի բաղադրիչը, ինչն, անշուշտ, կարող է մի քանի հանգամանքների հետևանք լինել։
Իհարկե, իշխանության ներկայացուցիչներն, ի տարբերություն ընդդիմության գործիչների ու փորձագետների, արտահայտությունների հարցում էապես կաշկանդված են ու, որպես կանոն, հնարավորինս խուսափում են սուր որակումներից։ Դա արդարացված է, մյուս կողմից՝ մեր իշխանության ներկայացուցիչները պետք է կարողանան տիրապետել դիվանագիտական լեզվով կոշտ խոսքը տեղ հասցնելու արվեստին։ Սա էլ բաց է, որը դեռևս ակնհայտորեն նկատվում է մեր իշխանությունների մոտ։
Շատ հնարավոր է, սակայն, որ Հայաստանի իշխանության գնահատականները ժամանակի հետ դառնան շատ ավելի ամբողջական ու համապարփակ։ Այլ խոսքով՝ հիմա Հայաստանն այն փուլում է, երբ փորձում է ներքին բարեփոխումների միջոցով բովանդակություն հաղորդել իր ինքնիշխանությանը, վերականգնել երկրի սուբեկտությունը, ինչից հետո տեղի կունենա արտաքին քաղաքականության շեշտադրումների համապարփակ վերանայում։
Իհարկե, չբացառենք նաև, որ Հայաստանի իշխանության ներկայացուցիչները համապարփակ, համակարգային պատկերացում չունեն այն ռիսկերի վերաբերյալ, որոնք գալիս են Մոսկվայից։ Օրինակ՝ եթե հաշվի առնենք այն ակնհայտ իրողությունը, որ Հայաստանի դեմ վարվող «հիբրիդային պատերազմն» առնվազն խրախուսվում է Մոսկվայի կողմից, ապա Միրզոյանի այսօրվա պատասխանը՝ թեև ողջունելի է, սակայն կիսատ է ու ոչ ամբողջական, որովհետև Մոսկվան ոչ միայն չի հարգում Հայաստանի ինքնիշխանությունը, այլ մի քանի հրապարակային հայտարարություններով ուղղակիորեն միջամտել է մեր ներքին գործերին, էլ չենք ասում այն մասին, որ «քաղաքացիական բախումների» սցենարները մաքուր ռուսական տեխնոլագիաներ են, որոնք հիմա տարբեր առիթներով փորձարկվում են Երևանում։
Ամեն դեպքում՝ Արարատ Միրզոյանն այսօր «դեղին քարտ» է ցույց տվել Մոսկվային։
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի