«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ՌԱՀՀԿ տնօրեն Մանվել Սարգսյանը:
– Պարոն Սարգսյան, Եվրամիության անդամ 13 երկրները մշակել են Արևելյան գործընկերության ծրագրում ընդգրկված պետությունների հետ համագործակցության շարունակականությանն ուղղված գործողությունների ծրագիր: Հայաստանում այն ստացել է «Եվրոպական փաթեթ» անվանումը: Ըստ Ձեզ՝ սա մեզ համար նոր հնարավորություն կարո՞ղ է լինել, Հայաստանը սրանից կարո՞ղ է օգտվել:
– Ես նայեցի ծրագիրը, իմ կարծիքով՝ սա ուղղակի Եվրոպայի կողմից մի քայլ է, թե՝ գործընթացը, Արևելյան գործընկերության երկրների հետ բանակցությունները շարունակվում են: Չնայած Հայաստանը հաճախ է հայտարարում, թե Եվրամիության հետ բանակցությունները շարունակվում են, բայց տվյալ պահին այլ կողմում է գտնվում: Իմ կարծիքով՝ պարզապես ինչ-որ ձևով փորձեր են արվում շոշափել անվտանգության խնդիրները: Չգիտեմ՝ հին առաջարկներում այդ խնդիրն ինչքանով էր ուրվագծված, բայց այս նոր առաջարկի մեջ կարծես թե եվրոպացիները դեմ չեն, որ քննարկեն անվտանգության խնդիրները՝ իմիջիայլոց, բոլոր երկրների:
Չեմ կարող ասել՝ դա արված է ուղղակի ուշադրություն գրավելու, այս երկրներին շահագրգռելո՞ւ համար, թե՞ ոչ, գուցե իրենք էլ դեռ լավ չեն պատկերացնում, բայց հաշվի են նստել իրավիճակի հետ: Մինչև Վիլնյուսն այնքան էլ չէին ընդունում կամ ուղղակի հաշվի չէին առնում անվտանգության խնդիրները: Չգիտեմ՝ արդյոք այս ամենի տակ տեսակետներ կամ կոնկրետ ծրագրեր կա՞ն, թե՞ ուղղակի առաջարկում են նման ձևով նորից վերանայել բանակցային գործընթացը:
Այդ ամենից ես այս տպավորությունն եմ ստացել՝ ոչ ավելին:
– Նշված 20 կետերի մեջ ասվում է նաև, որ Ռուսաստանի հետ պետք է սկսել հանգամանալից, բաց և անկեղծ երկխոսություն` Եվրոպային ինտեգրվելու հարցերի շուրջ: Սա, ըստ Ձեզ, հնարավո՞ր է կոնկրետ Հայաստանի համար, որն արդեն հայտարարել է Մաքսային միությանն անդամագրվելու ցանկության մասին:
– Եթե հետևենք, թե ինչ է կատարվում Մաքսային միության երկրների հետ, ինչ խնդիրներ են ստեղծվել ընդհանրապես, պարզ չէ՝ կշարունակվի՞ այդ գործընթացը, ինչ-որ արդյունքներ կբերի՞, թե՞ ոչ: Շատ մեծ կասկած կա, որ Ռուսաստանը կարող է ինչ-որ բանի հասնել:
Հայաստանի մասով չեմ էլ խոսում. արդեն իսկ նախնական պայմաններ են դրել՝ կապված Ղարաբաղի խնդրի հետ: Այդպես էլ օդում կախված է մնացել և պարզ չէ, թե ընդհանրապես որևէ մեկը ցանկություն ունի՞ խորացնելոււ այդ խնդիրը, հասկանալու՝ ինչպես է լուծվելու Մաքսային միության տարածքի, սահմանների խնդիրը:
Կախված վիճակ է, և չեմ կարծում, որ որևէ բան մոտ ապագայում կամ այսքան շուտ տեղից շարժվի:
– Այսինքն՝ չնայած այն հանգամանքին, որ հրապարակվել է Մաքսային միությանն անդամակցելու ճանապարհային քարտեզը, Հայաստանը կարող է հետ կանգնել այդ որոշումից և չանդամակցե՞լ Մաքսային միությանը:
– Ինչո՞ւ միայն Հայաստանի, ընդհանրապես Մաքսային միության ապագան է կասկածի տակ, առավել ևս՝ Հայաստանի միացումը դրան: Կան շատ լուրջ խնդիրներ, որոնց լուծումները մինչ օրս ոչ ոք չի առաջարկել:
