Հայաստանում ամենակարեւոր հարցը այսօր հետեւյալն է` արդյո՞ք վարչախումբը ըմբռնել է իրավիճակի ծանրությունը, արդյո՞ք հասկացել է, որ սոցիալական ընդվզումից եւ համաժողովրդական ապստամբությունից խուսափելու միակ միջոցն այն է, որ մեզ հետ բանակցություններով Հայաստանում հաստատվի ժողովրդավարական իշխանություն:
Սերժ Սարգսյանի վարչախումբը հայտվել է ծանր վիճակի մեջ: Թալանի հետեւանքով, գների աճով, աշխատանքի բացակայությամբ սոցիալական դգոհությունը հասցրել են գագաթնակետի: Ժողովուրդը չի տեսնում ոչ մի հեռանկար եւ պատրաստ է ամենածայրահեղական գործողությունների: Բայց ռեժիմն ի վիճակի չէ ներքին ռեսուրսներով շտկել վիճակը: Քանի որ տնտեսական առողջացման ցանկացած քայլ պահանջում է օլիգարխական համակարգի կազմաքանդում, իսկ դա հավասարազոր է ռեժիմի ինքնասպանությանը: Արտաքին ռեսուրսները նույնպես սպառված են: Նրանք հասկանում են, որ առանց առաջընթացի Լեռնային Ղարաբաղի հարցի լուծման գործընթացում` անհնար է բացել հայ-թուրքական սահմանը կամ ստանալ միջազգային աջակցություն: Այսինքն ՝ ո՛չ կարողանալու են լուրջ վարկեր ստանալ, որ կարկատեն բյուջեի ճեղքվածքները, ո՛չ էլ հաղթահարելու են տնտեսության մեկուսացումը:
Ղարաբաղյան շրջանակային համաձայնագրի ստորագրումը նույնպես վտանգավոր է ռեժիմի համար, քանի որ անմիջապես կթուլացնի նրա ներքին քաղաքական դիրքերը: Ահա նման փակուղում հայտնվելով է, որ մեր ճնշման տակ ռեժիմը կատարեց մեր երեք պայմանները եւ ստիպված է գալ երկխոսության ընդդիմության հետ: Բայց մենք ոչ մի պատրանք չունենք: Նրանք դեռ հույսեր ունեն, որ կարող են ժամանակ շահել: Այդ ժամանակը նրանց պետք է, որ օգտվելով շարժման մարդկային ռեսուրսների սեզոնային նվազումից՝ ամռանը ՀԱԿ-ին թուլացնելու, պառակտելու խնդիր լուծեն եւ ի վերջո հրաժարվեն զիջումների ճանապարհից: Մի հաշվարկ էլ ունեն՝ արտագաղթը: Եթե երկրի կառավարիչները հայտարարում են, որ հեղափոխության կանխման միակ միջոցը արտագաղթի խրախուսումն է, դրանով հայտարարում են իրենց դատավճիռը: Ոչ ոք արտահերթ ընտրությունների անհրաժեշտության ավելի լավ հիմնավորում չի տվել, քան այդ աղվամազիկ ծաղրածուն:
Երբ իշխանությունները կապում են իրենց երաշխիքը երկրի կործանման հետ, նրանցից օր առաջ պետք է ազատվել: Մենք պատասխանում ենք՝ մենք թույլ չենք տա խաբել ժողովրդին եւ խուսափել կոնկրետ արդյունքներից: Դուք ունեք շատ քիչ ժամանակ: Երկխոսության ձեւաչափի համաձայնելու համար մենք տալու ենք շատ քիչ ժամանակ: Այդ ժամանակը սպառվելուց հետո ժողովուրդը հավաքվելու է եւ չի հեռանալու այնքան ժամանակ, քանի դեռ դուք չեք հեռացել: