Friday, 29 03 2024
Ադրբեջանցիները մշտապես ատել են հայերին. մեր խնդիրն է ցույց տալ սա
Դեղձենու մասսայական ծաղկում Արարատյան դաշտում՝ ժամկետից շուտ
Ո՞նց են որոշել, որ դա Հայաստանի տարածքը չ,է, եթե սահմանը հստակեցված չէ ․ Արա Պապյան
Փորձ է արվում 3 անձերի կատարածը ԱԺԲ ամբողջ կառուլցի հետ կապել. Պապյան
15:45
«ԱՄՆ-ն ու ԵՄ-ը Հայաստանի հետ անվտանգային հարցեր չեն քննարկելու». Ստանո
ՊՆ կոլեգիայի նիստում քննարկվել են սպառազինության և ռազմական տեխնիկայի զարգացման հարցեր
«Ցուցադրությունն անպայման տեղի կունենա». Բաքվում պարզաբանում են տարածել Արայիկ Հարությունյանի հարցազրույցի վերաբերյալ
Եթե դելիմիտացիա, ապա հավասարության սկզբունքով, ոչ թե՝ «ատրճանակի սպառնալիքի տակ»
15:30
Ucom-ի գլխավոր տնօրենը ելույթ է ունեցել աշխատաշուկային նվիրված համաժողովին
Վարագույրից այն կողմ կան շահեր, որոնք թույլ չեն տալիս Մարտի 1-ի բացահայտումը
15:10
Ճապոնիայում կենսաբանական հավելումների օգտագործման հետևանքով զոհերի թիվը հասել է 5-ի
Այո՛, օրենք են խախտել, երկրով մեկ օրենքի խախտումներ են հենց վարչապետի մասնակցությամբ
Խորհրդարանական լսումներ կհրավիրվեն Եվրաինտեգրման նոր հեռանկարները և մարտահրավերները թեմայով
Թող դատարանը որոշի ահաբեկչությո՞ւն էր, թե ապստամբություն.Պապյան
15:01
Ամերիաբանկը ճանաչվել է 2024 թ-ի լավագույն բանկը Հայաստանում ըստ Global Finance ամսագրի
Ինչի՞ է նախապատրաստվում Ալիեւը
«Կրոկուս սիթի հոլ»-ում ահաբեկչության վիրավորների թիվը հասել է 382-ի, ևս 1 մարդ զոհվել է
«Մանրամասներ»․ Դավիթ Ստեփանյանի հետ
Պաղեստինի նոր կառավարության ԱԳ նախարարը ծագումով հայ է և կին
Պապոյանը Կորեայի պաշտոնյային ներկայացրել է Հայաստանի ներդրումային հնարավորությունները
Հայտնի են ձվի շուկայում միջանկյալ ստուգումների արդյունքները
14:00
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Լուրերի օրվա թողարկում 14։00
13:45
«Մենք ապրում ենք նախապատերազմական փուլում». Լեհաստանի վարչապետ
ՌԴ-ն պատրաստ է նպաստել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորմանը․ Սերգեյ Լավրով
Ուղիղ. ԱԺԲ խորհրդի անդամների ասուլիսը
Իսրայելը շարունակում է նախապատրաստվել Ռաֆահ քաղաքում գործողությանը. Նեթանյահու
13:15
Ուկրաինան հայտնել է էներգետիկ օբյեկտներին ուղղված ռուսական զանգվածային հարվածների մասին
Իսկ եթե Ալիեւը լիբերալ աշխարհի դաշնակից դառնա՞
Ոստիկանության Նոր Նորքի բաժին ներխուժելու դեպքով քրեական վարույթի շրջանակներում խուզարկություններ են անցկացվում շուրջ 4 տասնյակ վայրերում

Երեք իշխանությունների անելիքը

Անկախ ամեն ինչից, այն զարգացումներից, որ տեղի են ունեցել, ունենում և կունենան Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացում, Հայաստանի, Ղարաբաղի, համայն հայության համար ուշադրության թիվ մեկ առարկան և թիվ մեկ գերխնդիրը եղել և մնում է հայկական պետականության կամ պետականությունների հավաքական որակը, որի բնորոշիչներն են` արդարությունը, քաղաքացու ստեղծագործական կարողությունների դրսևորման ազատ միջավայրի առկայությունը, իրավունքի, Սահմանադրության վրա խարսխված հասարակական համակեցության կանոնների դաշտը:

Ավելին` ինչքան բուռն են լինում զարգացումները Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացում, այնքան այդ հարցերը է՛լ ավելի են դառնում առաջնային կարևորության գերխնդիրներ: Այդ իմաստով հայության օրակարգը պարզ է` ձևավորել մրցունակ պետական համակարգ, որտեղ հայ մարդը կկարողանա իրացնել իր մարդկային պոտենցիալը, կկարողանա իրեն պաշտպանված զգալ, ինչպես նաև պաշտպանել իր հայրենակցին: Այդ իմաստով, մեր անելիքը կարծես թե պարզ է, խուճապի, իրարանցման, գլուխ կորցնելու, առավել ևս հուսահատության և հիասթափության պատճառ չկա: Այդպիսի վիճակներում հայտնվում են այն հասարակությունները, ժողովուրդներն ու ազգերը, որոնք իրենց անելիքը չգիտեն, որոնց խնդիրները չեն ստացել ձևակերպում, որոնք չունեն համազգային օրակարգ: Մեր օրակարգը կարծես թե երկնքից է ընկել մեր ձեռքը, թեև իհարկե` ցանկալի կլիներ, որ այդպես չլիներ, քանի որ այդ օրակարգի գոյությունը անկախության տարիներին, մեծ հաշվով, մեր լրջագույն բացթողումների հետևանքն է լոկ: Բայց, ինչպես ասում են, չկա չարիք առանց բարիքի:

Մենք գիտենք, թե ինչ է մեզ պետք, ինչ է պահանջվում մեզանից, որն է մեր առաջնահերթությունը: Հետևաբար մեր ճանապարհին առաջացող խոչընդոտները կամ բարդությունները պետք է հանդիսանան մեր ջանքը է՛լ ավելի խթանող գործոններ: Եթե բարդությունը շարունակվում է, եթե խնդիրները ավելանում են, եթե իրավիճակը որևէ ուղղությամբ ավելի է լարվում կամ սրվում, ուրեմն հստակ է` մենք լավ չենք անում այն գործը, որը պետք է անենք, և որը գիտենք բոլորս: Սրանից ավելի պարզ իրավիճակի մասին այլ ազգերն ու ժողովուրդները, այլ հասարակությունները, թերևս, կարող էին նույնիսկ երազել, ինչքան էլ որ իմ այս պնդումը տարօրինակ հնչի: Մասնավորապես այս պարագայում, երբ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում մենք հերթական տագնապալի փուլն ենք ապրում, մեզանից թերևս պահանջվում է էմոցիոնալ գնահատականներից զերծ մնալ և հասկանալ, թե ինչո՞ւ ենք մենք այս իրավիճակում, ի՞նչն է պատճառը, որ մենք հայտնվել ենք մեր իսկ հաղթանակի, այսպես ասած, թակարդում, և այն մեր իսկ համար դարձել է կամ անլուծելի աշխարհաքաղաքական խնդիր, կամ էլ էմոցիաների շտեմարան, երբ բոլորս բոլորիս մեղադրում ենք կամ դավաճան, կամ արկածախնդիր լինելու համար:

Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթաց ասվածը մեզանում շտապ ախտորոշում է պահանջում, պահանջում է մանրամասն ուսումնասիրություն` հանգրվան առ հանգրվան, դետալ առ դետալ: Այդ իմաստով, Հայաստանի երեք իշխանությունները, որ կարող ենք պայմանականորեն բաժանել` առաջին նախագահի իշխանություն, երկրորդ նախագահի իշխանություն և երրորդ նախագահի իշխանություն, երևի թե պետք է լիակատար կերպով բացվեն հասարակության առաջ և ներկայացնեն ղարաբաղյան կարգավորման պատմությունը հնարավորինս մանրամասն կամ առնվազն ֆունդամենտալ դրվագների թափանցիկությամբ: Նրանք պետք է բացեն խնդիրը հասարակության առաջ, որպեսզի հնարավոր լինի ախտորոշել հակամարտության կարգավորում կոչվող ամբողջ համակարգը և հասկանալ, թե որտեղ ի՞նչ սխալ է թույլ տրվել, որտեղ ի՞նչ վրիպում, որտե՞ղ է այդ ամենը գիտակցված եղել, իսկ որտե՞ղ` պարզապես անփորձության կամ սխալ հաշվարկի հետևանք:

Այն, որ բոլոր երեք նախագահների օրոք էլ հարցում եղել են թույլ տրված սխալներ կամ առնվազն վրիպումներ` երևի թե քննարկման ենթակա չէ: Թե՛ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, թե՛ Ռոբերտ Քոչարյանը և թե՛ ներկայումս Սերժ Սարգսյանը, կարգավորման ընթացքում թույլ են տվել մարտավարական և ռազմավարական սխալներ: Ներկայումս նրանց միջև գնում է լուռ, իսկ հաճախ նաև բացահայտ մրցակցություն առ այն, թե ո՞ւմ քաղաքականությունն էր ավելի լավը, ավելի հայրենանվերը` այսպես ասած և ավելի հերոսական: Իրականում սա անպտուղ մի մրցակցություն է, որը ոչ մի օգուտ չի բերում Ղարաբաղի հարցում համապետական քաղաքականության հայեցակարգային աճի անհրաժեշտ գործին: Եվ մենք պարբերաբար բախվում ենք հենց այդ անօգուտ գործընթացի առաջ բերած հետևանքներին: Դա պետք է դադարեցվի, երեք իշխանությունները այդ հարցում պետք է այլևս ոչ թե մրցակցեն միմյանց հետ, այլ ընդամենը հանրությանն օժանդակեն համալիր ուսումնասիրության ենթարկել վերագնահատել կարգավորման գործընթացն ու կատարել թե ռազմավարական, թե մարտավարական վերանայումներ` նոր պատվեր իջեցնելով քաղաքական ուժերին: Մինչ դա տեղի չունենա, կարգավորման գործընթացում մենք պարբերաբար ստիպված ենք լինելու «ճնշման տատանում» ունենալ, և մի որևէ պահի արդեն «կարգավորվելու» է հակամարտությունը, ոչ թե մեր «ճնշումը»:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում