Կարեն Կարապետյանի մարզային խորհրդակցություններն աստիճանաբար նմանվում են սերիալի` ոչ մի ընդհանուր բան չունենալով տնտեսության խնդիրների, մարտահրավերների հետ: Ընդ որում` մարզից մարզ Կարապետյանը կորցնում է ադեկվատությունը, երբեմն շռնդալից խոստումներ է տալիս 2018-ի համար, երբ անգամ պարզ չէ ապրիլից հետո նրա վարչապետության հեռանկարը:
Այս անգամ Կարապետյանի մարզային «սերիալի» հանգրվանը եղել է Գեղարքունիքի մարզը, որտեղ վարչապետը դրսևորել է չտեսնված «կրեատիզմ»: «Թայմ լենդ» հիմնադրամի ղեկավար Ռոբերտ Ղուկասյանը, ով Կալավան գյուղում զբոսաշրջության զարգացման ծրագրի ղեկավարն է, վարչապետին ներկայացրել է այն սուղ հնարավորությունները, որոնց պայմաններում հնարավոր է զբոսաշրջություն զարգացնել Հայաստանում:
Կալավանում զարգանում է արկածային ու էկոտուրիզմը, այստեղ թափ է առնում հնագիտական տուրիզմը, զբոսաշրջիկները Կալավանի անտառներում հայտնվում են նախնադարում, ապրում քարե դարի մարդու կյանքով: Դեպի Կալավան տանող ճանապարհը խիստ անբարեկարգ է, ցանկացած ավտոմեքենայով հնարավոր չէ հասնել գյուղ: Բայց ծրագրի կազմակերպիչները զբոսաշրջիկներին բացատրում են, որ ասֆալտը դրախտ չի տանում, դեպի դրախտ ճանապարհը քարքարոտ է: Այսինքն, ինչքան էլ զավեշտալի հնչի` Կալավանում բիզնեսը զարգանում է համայնքի հետամնացության, գյուղում ամենատարրական ենթակառուցվածքների բացակայության հետևանքով և, եթե անգամ գտնվել են գործարար ջիղ ունեցող մարդիկ և, կոպիտ ասած, «նախնադարի» հմայքով բիզնես են զարգացրել, ապա դրանում կառավարությունն որևէ դեր չունի:
https://www.youtube.com/watch?v=q5NLBZ041Dw
Եթե նույնիսկ` ինչ-որ դեր ունի էլ, ապա դա այն է, որ տարիներով գյուղը մատնված է եղել անտերության: Կալավանի առիթով Կարեն Կարապետյանն անքան է ոգևորվել, որ գյուղի զարգացման 10-ամյա ծրագրի մասին բառացիորեն ասել է «Խազ պակաս էլ ըլնի, ծրագիրը անելու ենք, դավայ հուպ տուր»: Հենց այսպես` ժարգոնով, վուլգար տոնով ու հիմա լուրջ մտահոգություն ունենք, որ Կարապետյանի տեսլականն արդեն ոչ թե Սինգապուրն է, այլ` «նախնադարյան» էկզոտիկ Կալավանը, որի օրինակը վարչապետը գուցե տարածի այլ գյուղերի վրա` էքստրեմալ բիզնեսը «հուպ» տալու նպատակով:
Մեկ էլ` Կարապետյանը թիմը խիստ «արհեստավարժ» է ծրագրեր օպտիմալացնելու հարցում, մանավանդ, երբ խոսքը վերաբերում է կրթության և գիտության նման «հետամնաց» ոլորտներին, Արգամիչի բացած «Էներգիմպեքս» ՓԲԸ-ն, որն ընդամենը զբաղվելում էր ազգային էներգետիկ «անկարևոր» ծրագրերով: Դե, ավելորդ ծախսերը կրճատել է պետք:
