Մինչ Հանրապետական կուսակցության ներսում սրվում է դիրքային պայքարը 2018-ի համար, «Ծառուկյան» դաշինքում շարունակվում է մանդատների «խաղարկությունը»: Նախօրեին հանգուցալուծվեց դրանցից երեքի հարցը: Դեռևս բաց է մնում Իշխան Զաքարյանի մանդատի խնդիրը: Սակայն եթե անգամ դրա հանգուցալուծումից հետո «Ծառուկյան» դաշինքում հաստատվի մանդատակայուն մեծամասնություն, միևնույն է, փոփոխականությունն այլևս անշրջելիորեն հանդիսանալու է որպես քաղաքական միավոր այդ դաշինքի գլխավոր հատկանիշը, որը վառ կերպով դրսևորվեց ընտրությանը հաջորդած ժամանակահատվածում: Այս իրադարձությունները որոշակիորեն մնացել են ՀՀԿ-ում ծավալվողի ստվերում, թեև այստեղ գործ ունենք խորհրդարանում երկրորդ ուժի հետ, որում տեղի ունեցող վերադասավորումները պակաս կարևոր չեն, քան այն, ինչ տեղի է ունենում ՀՀԿ-ում: Ավելին, «Ծառուկյան» դաշինքն այդ իմաստով պահեստայինների նստարան է, պարզապես հայտնի չէ, թե հատկապես ում համար:
Ներկայումս իհարկե բոլոր նախանշանները կան արձանագրելու, որ դաշինքը պահեստային նստարան է Սերժ Սարգսյանի համար, բայց հաշվի առնելով փոփոխական բնույթը, միարժեք է, որ իրավիճակի փոփոխության հետ մեկտեղ կարող է փոխվել նաև դաշինքի այսպես ասած վեկտորը: Իրադրությունն այդ առումով ավելի շուտ հիշեցնում է դոմինոյի էֆեկտ, իհարկե ոչ դրա հանրահայտ իմաստով, երբ մեկի փլուզումը բերելու է շղթայական փլուզման: Այդ առումով Հայաստանի իշխող համակարգը այդ էֆեկտին ենթակա է մշտապես: Տվյալ պարագայում դոմինոյի հետ ասոցացիան առնչվում է խաղի այն կանոնին, երբ ավելորդ խաղաքարերից ձևավորվում է «բազար»՝ այսպես ասած շուկա, որտեղ քայլ չունեցողը կարող է փնտրել իրեն անհրաժեշտ քարը: Տվյալ պարագայում «Ծառուկյան» դաշինքը կարծես թե հիշեցնում է այն տիրույթը, որտեղ ՀՀԿ-ում քայլ չունեցողը կփնտրի իրեն անհրաժեշտ քարը: Դա իհարկե ոչ միշտ է խաղացողին երաշխավորում հաղթանակ, սակայն լուծում է տվյալ իրավիճակի համար, եթե խաղի տրամաբանությունը պահանջի իրավիճակային լուծումներ: Իհարկե առայժմ շատ դժվար է ասել, թե արդյո՞ք ներիշխանական խաղի տրամաբանությունը իրավիճակային է, թե առնվազն միջանկյալ հեռանկարային: Երևի թե մեկը, թե մյուսը:
Նկատելի է, որ իրավիճակային առումով առավելությունն աստիճանաբար անցնում է Սերժ Սարգսյանի կողմը, բայց դա կարող է խաբուսիկ լինել, քանի որ պարզ չէ, թե ինչ ռեսուրսների շնորհիվ է Սարգսյանը երկարաժամկետ առումով պահելու իրավիճակը: Կարեն Կարապետյանին և Սամվել Կարապետյանին ճանապարհից հեռացնելը դեռևս չի նշանակելու հաջողություն երկարաժամկետ առումով, քանի որ իրավիճակային խնդիրներ լուծելու համար իշխանության լծակները բավարար են, իսկ երկարաժամկետ լուծումների համար անհրաժեշտ են խոշոր ֆինանսական լծակներ: Այստեղ առաջանում է որոշակի պարադոքս, քանի որ խոշոր ֆինանսներն էլ խաղի մեջ մտնում են երկարաժամկետ երաշխիքներ ունենալու պարագայում: «Ծառուկյան» դաշինքն այդ երաշխիքն է, սակայն հատկապես ում ձեռքին, դեռևս պարզ չէ: Սակայն դա առանցքային խնդիր է, առանց որի իշխանության հարցը լուծվել չի կարող:
Մեծ հաշվով, վերջին տարիներին Հայաստանի համար կարևորագույն հարցերը լուծվել են հենց այդ «դաշինքի» շնորհիվ, լինի այն ԲՀԿ, «Ծառուկյան» դաշինք, թե ոչիշխանական բևեռ: 2018-ի խնդիրն էլ գործնականում լուծվելու է դրա միջոցով, և ըստ էության դա կլինի այդ գործոնի վերջին այսպես ասած ակորդը: Այդ իմաստով, հանգուցալուծման առանցքային ինդիկատորը լինելու է այն, թե կառավարության վերաբերյալ ինչ դիրքորոշում է ունենալու «Ծառուկյան» դաշինքը և ինչ բովանդակային առանցքի շուրջ է այն լինելու կառուցված: Առայժմ «Ծառուկյան» դաշինքը չի ձևավորել իր վերաբերմունքը թե՛ Սերժ Սարգսյանի, թե՛ Կարապետյանների հանդեպ, թեև Կարապետյաններն ակնհայտորեն անբարյացկամ են «Ծառուկյան» դաշինքի կամ առնվազն՝ որոշ «ծառուկյանականների» հանդեպ:
Լուսանկարը՝ azatutyun.am-ի