Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում Մխիթար Պապոյանի նախագահությամբ ավարտվել է Ռոբերտ Գալստյանի գործի դատական քննությունը, որը դեռ 2013 թվականի մայիսից էր ընթանում:
Նախաքննական մարմինը 23-ամյա Ռոբերտ Գալստյանին մեղադրանք էր առաջադրել դիտավորյալ սպանության համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104 հոդվածի 1-ին մասով:
Ռոբերտ Գալստյանը կալանքի տակ է առնվել 2012 թվականի հուլիսի 10-ին:
Առաջադրված մեղադրանքի համաձայն՝ տուժող Վարդան Վարդանյանի ընկեր Արթուր Խալաֆյանը 2012 թվականի հուլիսի 8-ին Կոտայքի մարզի Կարենիսի ձորում մասնակցել է իր ծանոթ Կարենի ծննդյան օրվան նվիրված խնջույքին, որի ժամանակ Կարենի ազգական Գրիշան աղջիկներից մեկի նկատմամբ անհարգալից վերաբերմունք դրսևորելու համար Արթուր Խալաֆյանին դիտողություն է արել: Գրիշան ու Արթուրը վիճել են:
Վիճաբանությունը շարունակվել է Կարենիսի ձորում, որտեղ, ըստ դատական ակտի, Արթուրը Վարդան Վարդանյանի ու այլ ընկերների հետ ծեծել է Գրիշա Կոստանդյանին ու նրա ազգականներին:
Նույն օրը, ժամը 22-ի սահմաններում ծեծված Գրիշան իր ընկերներ Ռոբերտ Գալստյանի, Վահեի, Արթուրի հետ Չարենցավանի թիվ 3 դպրոցի մոտ հանդիպել է մեքենայով մենակ երթևեկող Վարդան Վարդանյանին:
Գրիշային ծեծելու վերաբերյալ պարզաբանումներ են պահանջել Վարդանից: Վիճել են, որի ժամանակ, դատական ակտի համաձայն, Ռոբերտ Գալստյանը, իր մոտ եղած, առնվազն 19 սմ շեղբի երկարություն ունեցող դանակով հարվածել է Վարդան Վարդանյանի կենսական կարևոր օրգաններին՝ գլխի ծոծրակային հատվածին, պատճառել է ծոծրակային շրջանի կտրած վերք, այնուհետև խփել է որովայնին՝ պատճառելով որովայնի առաջնային պատի ծակած-կտրած թափանցող վնասվածք՝ լյարդի վնասումով:
Ներքին և արտաքին սուր արյունահոսություն է տեղի ունեցել:
Վարդան Վարդանյանը նույն օրը, ժամը 23-ն անց 10 րոպեին հիվանդանոցում մահացել է:
Ամբաստանյալ Ռոբերտ Գալստյանը առաջադրված մեղադրանքում իրեն մեղավոր չի ճանաչել դատական քննության ժամանակ:
Նա հայտնել է, թե դեպքի օրը գտնվել է Երևանում, ապա վերադարձել է տուն: Իրեն զանգահարել է Գրիշան ու ասել է, թե Կարենիսի ձորում վիճաբանություն է եղել: Ինքը գնացել է նրանց շենքի բակ: Զանգել է Գրիշային, նա չի պատասխանել:
Ինքը մտածել է, թե ինչ-որ բան է եղել: Մեքենա է վերցրել ու գնացել գյուղ, բայց ճանապարհին հանդիպակաց ուղեգոտով անցնող մեքենայի մեջ նկատել է Գրիշային: Իրենք կանգնել են, ինքը տեսել է, որ Գրիշայի վիճակը վատ է. նրա մի աչքը կապույտ է եղել, ականջից արյուն է հոսել: Տպավորությունն այնպիսին է եղել, կարծես նա վրաերթի էր ենթարկվել:
Հիվանդանոց տանելու անհրաժեշտություն է եղել, բայց եթե նրան այդ վիճակում հիվանդանոց տանեին, ոստիկանները կիմանային կատարվածի մասին: Իրենք խուսափել են դրանից:
Ինքը մեքենայով Գրիշայի հետ գնացել է նրա հորաքրոջ տուն, օգնել է, որ նա լվացվի, արյունը մաքրի: Իրենք մի քանի մեքենայով գնացել են Չարենցավան:
Երբ թեքվել են դպրոցի կողմը, տղաները կանգնել են: Գրիշան ասել է, թե իրենց դիմաց կանգնած մեքենայի մեջ իրենց ծեծողներից մեկն է: Իրենք մոտեցել են այդ մեքենային:
Այդ պահին Գրիշայի ազգականներն են եկել:
Գրիշայենք ոչինչ չեն խոսել, իսկ Վարդան անունով տղան՝ նրա անունը ինքը հետագայում է իմացել, իրեն ավելի ագրեսիվ է պահել, հայհոյանքներ է տվել:
Իրենք ցանկացել են հեռանալ: Ինքը համարյա թե մեքենա նստելիս է եղել, երբ Վարդանը շարունակել է հայհոյել: Ինքը զգուշացրել է, որ չհայհոյի, բայց նա իրեն էլ է հայհոյել:
Մեքենայի մեջ սպասքի տոպրակ է եղել, որի միջից ինքը դանակ է վերցրել, գնացել ու խփել է Վարդանին:
Ինքը չի ցանկացել այդ տղային սպանել, ցավում է, որ նա մահացել է:
Իրեն մայրը մենակ է մեծացրել, ինքը բորբոքվում է մոր հասցեին ասված ցանկացած բացասական բառից: Երբ Վարդանը հայհոյել է իր մորը, ինքը կորցրել է ինքնատիրապետումը:
Դեպքի օրը ինքը տնից դուրս գալիս հետը ծակող-կտրող ոչինչ չի վերցրել: Գրպանում այդ դանակը չէր կարող թաքցնել, տանից դուրս գալիս կռվի նպատակ չի ունեցել, ինքը դեռ չգիտեր, թե ինչ է եղել:
Գրիշային ծեծված վիճակում տեսնելով՝ վատ է զգացել:
Կոնկրետ Վարդանին հարվածելու պահը չի հիշում: Հիշում է, որ սպասքի տոպրակից վերցրել է դանակը, բայց հետո թե ինչ է արել՝ չի հիշում: Չի հիշում՝ մարմնի որ մասին է հարվածել: Դանակը եղել է արծաթագույն շեղբով: Հարվածելուց հետո դանակը նետել է, չի հիշում՝ որ ուղղությամբ:
Դեպքի հաջորդ օրն է իմացել, որ Վարդանը մահացել է:
Դանակահարության պահին ներկա են եղել բազմաթիվ մարդիկ:
Հուլիսի 10-ին Ռոբերտ Գալստյանն ինքնակամ ներկայացել է Չարենցավանի ոստիկանություն:
Ընդհանուր իրավասության դատարանը հանգել է եզրակացության, որ Ռոբերտ Գալստյանը տուժող Վարդան Վարդանյանի որովայնին դանակով մեկ անգամ հարվածել է մոր հասցեին հնչեցված հայհոյանքից վրդովված: Նա ֆիզիոլոգիական աֆեկտի վիճակում չի եղել, հանցանքը հոգեկան խիստ հուզմունքի վիճակում չի կատարել: Բայց հարվածելու պահին նրա դիտավորությունն ուղղված չի եղել տուժողին սպանելուն՝ ըստ դատարանի:
Տուժողի մահը վրա է հասել որովայնի խոռոչ թափանցող վնասվածքի հետևանքով առաջացած արյան սուր կորստից:
Ռոբերտ Գալստյանի արարքը վերաորակվել է, նա մեղավոր է ճանաչվել ոչ թե դիտավորյալ սպանության, այլ դիտավորությամբ տուժողի առողջությանը ծանր վնաս հասցնելու համար, ինչի հետևանքով տուժողը մահացել է ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 112 հոդվածի 2-րդ մասի 14-րդ կետով:
Ռոբերտ Գալստյանը դատապարտվել է 7 տարի ազատազրկման:
