ՀՀ նախագահի թեկնածու Հրանտ Բագրատյանին Աչաջուր գյուղում քարոզարշավի ժամանակ «Առավոտ»-ը հարցրեց՝ Սերժ Սարգսյանն ունի վարչական, ֆինանսական, տեղեկատվական և այլ ռեսուրսներ, ինքը կարողանալո՞ւ է նախագահական ընտրություններում հաղթել:
– Ես կարծում եմ, որ ես կհաղթեմ: Շատ պարզ պատճառով: Գիտեք ինչ կա, ուրիշ ի՞նչ եք անելու, ուրիշ ի՞նչ ճար կա: Չգիտեմ, օրինակ՝ այս գյուղում ես տպավորություն ունեի, որ հիմնական մասը, տեսնում եք՝ սկզբից ինչքան դանդաղ, հետո ժողովուրդը հավաքվեց՝ 70, 80, մի 100 հոգի: Հետո տեսնում եմ հետաքրքրությունը հեռվում, մի քանի շարքով են, չէ՞, շարքերով հեռվում կանգնում են: Ես տեսնում եմ, որ այս մարդիկ հասկանում են, ընկալում են, որ ճիշտ բաներ եմ ասում: Հիմա իմ խնդիրն է սա, հանդես գալ, այս ձայները բերել-հավաքել: Ես հավատում եմ, որ այս ձայները կհերիքեն հաղթանակի համար:
– Իսկ եթե չընտրվեք, հնարավո՞ր է, որ իշխանություններն առաջարկեն Ձեզ մի պաշտոն, և Ձեր գիտելիքները, Ձեր փորձը օգտագործեք:
– Որևէ խոսակցություն պաշտոնի մասին չի եղել, ես պաշտոն չեմ ուզում: Ի վերջո՝ ես պատգամավոր եմ: Այն, որ այստեղ եմ ասում, այնտեղ էլ եմ կռիվ տալիս, այնպես չէ, որ ես թաքցնում եմ: Ես այն գործիչը չեմ, որ թույն է թափում և ասում է չարացած, վատ բան, այ, ես ավելի լավ բան գիտեմ, չեմ ասի: Ես ասում եմ՝ կարող են, թող անեն: Պաշտոնի մասին խոսակցություն չի եղել: Ես կարծում եմ՝ եթե անող լինեն, առանց ինձ պաշտոն տալու էլ էս բոլորը կարող են անել:
– Իսկ եթե Ձեզ վարչապետի պաշտոն առաջարկե՞ն:
– Մենք այդպիսի խոսակցություն չենք… Եթե-ներով մենք չենք խոսում: Մենք հիմա գնում ենք նախագահական ընտրությունների: Դա շտաբի կողմից պարզապես սխալ ուղերձ կլիներ հասարակությանը:
– Ձեր և Լևոն Տեր–Պետրոսյանի հարաբերությունները ինչպե՞ս են, վերջին անգամ ե՞րբ եք հանդիպել:
– Շատ լավ, շատ նորմալ: Վերջին անգամ հանդիպել ենք նոր տարուց մի քիչ առաջ, էլի կհանդիպենք:
– ՀԱԿ–ի անդամներն այստեղ՝ Իջևանում, Ձեզ սատարում են, իսկ ընդհանրապես սատարո՞ւմ են:
– Ընդհանուր առմամբ, ես չգիտեմ, թե քանի տոկոսը, ինձ թվում է՝ մեծ մասն է սատարում: Բայց կան մարդիկ, որոնք ասում են՝ եղբայր, մենք աշխատել ենք Տեր- Պետրոսյանի հետ, պարտավորված ենք զգում քո նկատմամբ կամ պարտավորված չենք զգում, կամ էլ դեռ համոզված չենք քո ճշմարտության մեջ: Շատ նորմալ եմ համարում: Նրանք պարտավոր չէին բոլորը մեկ մարդու նման ինձ աջակցել: