Թուրքական քաղաքագետ Էտվարտ Դանզիկյանը նկարագրել է թուրքական իշխող «Արդարություն և զարգացում» կուսակցության քաղաքականությունը՝ իբրև երեք ագրեսիվ ուղղությունների դրսևորում: Իր նյութը նա տեղադրել է լիբերալ Radikal թերթի էջերում:
Դանզիկյանի կարծիքով՝ կուսակցության գործունեությունը բացատրվում է ոչ թե իսլամական գաղափարախոսությամբ, այլ չգրված օրենքներով՝ նեոիմպերիալիզմ, պրագմատիզմ և ոստիկանական պետություն: Բոլոր այս երեք հանգամանքները, քաղաքագետի կարծիքով, սերտ միահյուսվում են: Կուսակցությունը նույնիսկ ընդունակ է զոհաբերել իր գաղափարախոսությունը մի շարք հարցերի պրագմատիկ լուծման համար: Փորձագետը, մասնավորապես, այդպիսինն է համարում քրդական հարցը:
Այստեղ պաշտոնական Անկարան շարունակում է իր նախորդների տիպիկ ազգայնական քաղաքականությունը, չնայած, որ պետք է խնդրի լուծմանը մոտենար իսլամական տեսանկյունից և համաձայնություն փնտրեր կրոնական տեսանկյունից:
Կառավարությունը շարունակում է խոսել միասնական թյուրքական ազգի և լեզվի մասին: Դանզիկյանը նաև ընդգծել է թուրքական ռեժիմի ոստիկանական կառուցվածքը: Նա նշում է, որ երկրում կան մոտավորապես 1,5 հազար դատախազներ, և նրանք բոլորը քաղաքական գործերով են զբաղվում: Հիմնականում իրավապահները գործ ունեն արմատական տրամադրություններով 20-ամյա երիտասարդության հետ:
Դանզիկյանը ուշադրություն է դարձնում այն բանի վրա, որ Թուրքիայում բռնությունների գործադրման նոր ալիք է սկսվել: Կիրակի ձերբակալվել է 85 մարդ: Նրանց բոլորին կասկածում են Ազգային ազատագրական հեղափոխական կուսակցության հետ համագործակցելու համար: Այդ համակարգը վաղուց է գտնվում օրենքից դուրս և դատարանի կողմից ճանաչվել է որպես ահաբեկչական:
Դրա հետ մեկտեղ, Անկարա-Դամասկոս հարաբերությունների սրումը քաղաքագետը գնահատում է որպես թուրքական նեոկայսրության դոկտրիններից մեկը: Որպես ապացույց՝ նա բերում է թուրքական վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի էմոցիոնալ ելույթը: Այս կերպ Դանզիկյանը ցույց է տվել բոլոր երեք ագրեսիվ դոկտրինների փոխադարձ կապը թուրքական պետության քաղաքականությունում: